addicted • zm

sad mermaid

Biraz sokaklarda dolaşıp kendime geldikten sonra, Harry'nin dövme işi bittiğinde onun yanına gitmiştim. Beklediğim gibi fazlasıyla havalı duruyordu. Ona uygun olduğunu düşündüğüm şekilde tasarlamıştım ne de olsa ve çıkan sonuç güzeldi.

"Calum aradı. Bize gidelim." dediğinde kafamı onaylar anlamda salladım. Harry ve Calum beraber yaşıyorlardı. İkisi sürekli didiştiği halde nasıl birbirlerine tahammül edebiliyorlar, bilmiyorum.

Ben tek başıma yaşıyordum. Babam küçüklüğümden beri her konuda destek olur ve annemin yokluğunu hissettirmemek için elinden geleni yapardı. Bunu hem maddi, hem manevi şekilde sürdürüyordu. Hayatta tek varlığım babamdı zaten.

Özellikle okumak istediğim bölüm konusunda, hobilerim ve diğer tüm ilgi alanlarım için her zaman yanımda olmuştu. Diğer insanlar beni yargılarken babam hiçbir zaman bunu yapmamış, aksine korumuştu hep. Onunla beraber çizim yapmak, şarkılar söylemek, kilden seramik yapmak, kısacası her şey çok eğlenceli geçiyordu.

Güzel sanatlara her zaman ilgi duymuştum ve çizim yapmak artık bir hobi değil; bana bağlanan, benimle birleşen bir şey haline gelmişti. İçimdekileri dökemediğim, hissettiklerim boyumu aştığı zamanlar hep çizmiştim. Böylece resim okumaya karar verdim ve şu an son senemdeyim. Her ne kadar verdikleri ödevler, dersler ağır olsa da bir şekilde koca dört seneyi bitirmek üzereydim işte.

Harry'lerin evine geldiğimizde koltuklardan birine yerleşip kafamı geriye doğru atmıştım. Kendimi yorgun hissediyordum çünkü çoğu zaman bu kadar fazla dışarıda kalmazdım. Zaten bugün Zayn'le yaşadığım saçma olaylar beni iyice bunaltmıştı. Düşünmeden duramıyordum.

"Güzel olmuş sikik." dedi Calum, gözlerini Harry'nin kolunda gezdirirken. "Doğru düzgün iltifat edemiyor musun geri zekalı?" diye karşılık verdiğimde, elinde tuttuğu yastığı suratıma fırlatmıştı. Sinirle yastığı yüzümden çekip ona geri fırlattım ancak kaçmayı başarmıştı son anda.

"Bir rahat durun. Kolum acıyor zaten."

"Bu kadar narin olma kanka."

Harry, gözlerini devirip Calum'la uğraşmaktan vazgeçtiğinde koltuktan kalkmış ve "Duş alacağım." diyerek banyoya doğru yürümüştü. Şu an benim de sıcak bir duşa ihtiyacım vardı gerçekten ama kalkıp eve gidemeyecek kadar yorgundum. 

"Neyin var senin?"

Gözlerimi Calum'a sorarcasına çevirdiğimde, "Bir garipsin. Moralin bozulmuş." diye devam etti. Evet, berbat hissediyorum kendimi çünkü Zayn bir aptal olduğumu düşünüyor. Büyük ihtimalle arkadaş grubunun içinde benim gibi bir sorunlunun olmamasını diliyordur şu an.

"Sadece yorgunum." dedim kestirmeye çalışarak. Ancak Calum asla peşimi bırakmazdı çünkü ruh halimin nasıl olduğunu anlayabiliyordu artık. Biz en yakın arkadaşlardık ne de olsa.

"Yalan söyleme amına koyayım. Bir şey olmuş, anlat işte."

Yanıma oturup meraklı gözleriyle daha da dibime girmişti. Derin bir nefes verip boş boş baktım suratına. "Konuşsana kızım. Mal yerine koyma beni." dediğinde elimi alnıma yerleştirip gözlerimi yumdum bir süre. "Başım ağrıyor Calum."

Elimi tutup alnımdan çektiğinde kafam hafifçe öne düşmüştü. Sinirle ona bakıp omzuna bir yumruk geçirdim ancak bir etkisi olmadı.

"Aylardır enerjin yok. Anlamıyor muyum sanıyorsun? Bugün daha da kötüsün. Bir şeyler olduğu kesin ama neden saklıyorsun bilmiyorum."