chapter 37

238 65 4
                                    

වෙසක් දවසෙ හොස්ටල් එකේ උසස් පෙල වයසෙ පිරිමි ළමයි ඩීන්ගෙ නිදන කාමරේ දොරේ එල්ලිලා කෙදිරි ගෑවෙ හවස් යාමේ දන්සැල් වදින්න යන්න අවසර ඉල්ලගන්න වුවමනාවෙන්.
"අපි ඉක්මනට එන්නම්. ටවුන් එක වටේ රවුමක් ගිහිල්ලා රෑ දහය වෙන්න කලින් එන්නම්."

"උඹලව රෑ දහය වෙනකම් රවුම් ගහන්න යවලා මට හිරේ යන්න වෙයි බොලව්."

"එහෙනම් අට වෙද්දි එන්නම්."
අසේල දොරේ එල්ලිලා කියනවා ඇහිලා ඩීන් උසස් පෙල වයසෙ ලමයි හත් අට දෙනා දිහා බැලුවෙ දොර ලගට කිට්ටු වෙන අතරෙ .
"රෑ අට වෙද්දිත් හොස්ටල් එකට ඇවිල්ලා නෑ කියලා මන් දැක්කොත් උඹලගෙ ගෙවල් වලට කතා කරලා තොපි ඔක්කොම ලොරි වල පටවගෙන ගෙනියන්න කියනවා ගෙවල් වලට."
ඩීන් එහෙම කියලා කාමරේ දොර වහගන්න වෙලේ ලමයි හදිසියේ කමිසයක් කලිසමක් පටලගෙන හොස්ටල් එකෙන් හවස හතර වෙද්දි එලියට බැස්සෙ පාර පුරා දුවන අතරෙ.

වෙසක් දවසෙ ටවුන් එකට යනකම් ගාටපු යව්වනෝදයෙන් පිරුණු තරුණයින්ගෙ කටහඩවල් පාර පුරා සිසෑරුවෙ ඒ අයගෙ සතුට හොයාගෙන මග එනවා කියලා හැමෝටම දැනුම් දෙන්න ඕනි වුනු නිසයි. මග තැන් වල නැවති නැවති හැම දන්සලකින්ම මොනවහරි බඩට දාගන්න අතරෙ වෙසක් තොරන් දිහා බල බල පයින්ම ටවුම වටේ කරක් ගහපු පිරිමි ලමයින්ව පෙනුනෙ මීහරක් රැලකින් අත ඇරුණු නොසන්ඩාල හරක් පැටව් ටිකක් වගෙයි.

මහීශ තමන්ගෙ අතේ තිබුනු පොප්කෝන් මල්ලෙන් පොප්කෝන් කකා වටපිට බල බල ආවෙ ටවුන් එකේ සැණකෙලිය ගැන හිත හිත. ඒ නිසා පිරිමි ලමයි දකින දකින තැන දන්සල් ලග නැවතුන නිසා මහීශගෙ තරහ ඇවිස්සුනේ ඒ අයට වෙලාවට සැණකෙලියට යන්න බැරිවෙයි කියලා හිතුනු නිසයි. ඒ නිසා පැත්තකට වෙලා කිලෝමීටර සලකුණු කරලා තිබුනු ගල් කණුවක් උඩ ඉදගෙන පොප්කෝන් මල්ලත් බදාගෙන මහීශ බලාගෙන ඉදියෙ කොස් කන්න පෝලිමට යන තමන්ගෙ සමවයැසියන් දිහා.

කලුවරේ පාරෙන් මෙහා පැත්තෙ තනියම ගල් කණුව වාඩි වෙලා ඉන්න අතරෙ තමන්ට කිට්ටුවෙන් කවුදෝ කහින සද්දයක් ඇහිලා මහීශ ඔලුව හරවලා බැලුවෙ ඇහිබැම හකුලුවගෙන. කලුවරේම කාගෙදෝ සිගරෙට්ටුවක කෙලවර අගින් පිටවෙන ගිනිදැල් දිහා බලාගෙන මහීශ අමාරුවෙන් කෙල ගිල්ලෙ සිගරට් සුවදට තමන් අකමැති නිසයි.

සංධ්වනිය | boy love | completedWhere stories live. Discover now