සංධ්වනිය | boy love | completed

chapter 38

නිවාඩු දවසෙ සහේනිගෙ ගෙදරදි හැම කෙනාම එකතු වෙලා කොල වල ලියලා තිබුන නම් වලට දුරකතන ඇමතුම් ගත්තෙ තැන් තැන් වල වාඩි වෙලා.

"සුභ උදෑසනක්. මේ එච්.ආර්. සෝමරත්න මහත්තයද ? සර් අපි ටියුලිප් සීමිත සමාගමෙන් කතා කරන්නෙ. සර්ගෙ අත්කම් වැඩ අපෙ ආයතනයට එකතු කරගන්න අපි කැමතියි සර්. අපෙ ආයතනය එක්ක වැඩ කරන්න කැමතිද කියලා සර් හිතලා බැලුවද ?"

"ඔව් මන් ඒ ගැන පොඩ්ඩක් හිතල බැලුවා. ඔයාලගෙ ෆැක්ටරියෙ වැඩ කරන්න මට කොයි තරම් විතර මාසික පඩියක් ලැබෙනවද ?"

"සර් අපි පඩි ගෙවන්නෙ වැඩ කරන පැය ගානට. දවසකට පැය අටක් වැඩ කරන්න පුලුවන්. මාසෙකට සම්පූර්ණ පැය දෙසිය හතලිහක් තියෙනවා. එක පැයකට රුපියල් එකසිය හතලිස් හයක් ගෙවනවා. සම්පූර්ණ පැය ගාන වැඩ කලොත් මාසෙකට සම්පූර්ණ මුදල රුපියල් තිස් පන්දාහයි. "

"රුපියල් තිස්පන්දාහක් ?"

"ඔව්. සර් ඉන්නෙ කුරුණෑගල දිස්ත්‍රික්කයේ. කරන්නෙ මැටි කර්මාන්තයේ අත්කම් වැඩ. එහෙම නේද ?"

"ඔව්."

" සර් මැටි කර්මාන්තයේ යෙදෙන අයගෙ ෆැක්ටරි දෙකක් තියෙනවා. එකක් තියෙන්නෙ කෑගල්ල දිස්ත්‍රික්කයේ. අනිත් ෆැක්ටරිය තියෙන්නෙ අනුරාදපුර දිස්ත්‍රික්කයේ. සර්ට කැමති ෆැක්ටරියක වැඩට එන්න පුලුවන්."

මහීශ එහෙම කියද්දි සෝමරත්න මහත්තයා කවුදෝ එක්ක ටික වෙලාවක් මොනවහරි සාකඡචා කරනවා මහීශට දුරකතනයෙන් ඇහුනා.

"මට අනුරාදපුර ෆැක්ටරියට එන්න පුලුවන්."

"බොහෝම ස්තූතියි සර්. අපෙ ෆැක්ටරි වලට අලුතෙන් සේවකයො බදවගන්න ගමනුයි ඉන්නෙ. ඒ නිසා අදුරන තවත් පිරිස් ඉන්නවනම් අපෙ මේ දුරකතන අංකෙට සම්බන්ද කරවන්න සර්. දැනට නම් අපි බදවගන්නෙ පුහුණුවක් තියෙන අය විතරයි. ඒ නිසා එහෙම අය ඉන්නවනම් අපිට සම්බන්ද කරවන්න."

මහීශ එහෙම කියලා දුරකතනය විසන්දි කරේ අතේ තිබුන තනිරූල් කොලේ දිහා බලන අතරෙ.

"වේවැල් අත්වැඩ , දියමන්ති අත්වැඩ වලට තියෙන්නෙ රත්නපුර ෆැක්ටරිය විතරයි. පිත්තල බඩු සහ රබර් වලට නුවර එක ෆැක්ටරියක්.සිප්පි කටු වලින් නිපදවන බඩු භාණ්ඩ වලට දකුණු පලාතෙ තියෙන ෆැක්ටරිය විතරයි. ලී භාණ්ඩ වලට කොළඹ , බදුල්ලෙ , හම්බන්තොට සහ කුරුණෑගල ෆැක්ටරි හතරක්. සිමෙන්ති සහ මැටි වලින් නිපදවන අත්වැඩ වලට කෑගල්ලෙ සහ අනුරාදපුරේ ෆැක්ටරි දෙකක්."