about love | tk

destiny

merhabaaa yeni bir fice basladimm onada sans verir misinizz 🥹🥹
simdiden tesekkur ederim ve o fice yazip bu fice yeni bolum atmasaydim ihanet ediyormusum gibi hissederim sifhwodhwbdw
optummm🌷🤍

★★★

"Hem ellerimin arasında titreyen sensin. Hoşuna gitmiyor mu sanki? Daha ileri gitmemi istemiyor musun?"

Dedikleriyle utançtan evren değiştirmek istedim. Omuzlarına sertçe vurarak yan koltuğa geçtim.

"Bu resmen adam kaçırma ve taciz! Seni polise şikayet edeceğimi söylemiş miydim?"

"İki saattir aynı şeyi tekrarlıyorsun yavrum"

Bu adam ne yapmaya çalışıyordu? Zaten yeterince utanmıştım bide şimdi yüzüm kızarmaya başlarsa resmen rezil olucaktım.

"Nereye götürüceksin beni? Babaannem yaşlı. Onu burada bırakamam ki.." dedim evime dönüp bakarak.

"Merak etme babaannene her hafta düzenli para göndericem. Sen beni affedene kadar benim yanımdan ayrılmıycaksın anladın mı? Hah! Sikmişim uzak durmasını. Nereye gitsem benimle geliceksin yemekleri bile aynı saatte birlikte yicez."

Bu adam resmen delirmişti! Beni evinde zorla tutma gibi düşüncesi vardı sanırım. Ben kime bulaşmıştım ya. Resmen psikopat bu adam!

"Taehyung seni istemiyorum dedim arkadaşta olmayalım hiçbirşeyde olmayalım bırak beni lütfen gideyim.."

"İstediğini ikimizde biliyoruz Jungkook. Sana kötü birşey yapmadığımı yapmayacağımı yapamayacağımı sende biliyorsun! Yanımda olmanı istiyorum bu kadar. Ben kendimi affettirene kadar gözümün önünde duracaksın."

"Sen delirmişsin. Kabul etmiyorum!"

Gözlerimin içine bakarak derin nefes aldı ve arabayı çalıştırdı. Yolda onunla bir kez bile konuşmamıştım. Ben ona hala güvenmiyordum ki. Onuda anlamıyordum. 2haftadır tanıdığın insana neden kendini affettirme çabası içinde?

Evine vardığımızda arabayı durdurup inmeme izin vermeden benden önce inip hızla benim yanıma gelip kapımı açtı ve elini uzattı. Bir eline bir ona baktığımda "Ne? Nerden bile bilirim kaçmıyacagını?"

Bu adam kafayı sıyırmıştı gerçekten. Elini tutmadan indiğimde kolumdan tuttu ve kendine yakınlaştırdı. Tanrım burda biraz kalırsam kafayı yicektim! Bozulmaya çok müsait beynim vardı zaten.

Hiç birşey söylemedim çünkü söylesem bile bırakmıyacağını iyi biliyordum. Hızlı adımlarla kapıya gelip evine girdik. Evi düşündüğümden daha büyüktü ve çok güzel dekore edilmişti.

"Jungkook biliyorum hiç mutlu değilsin ama bunu yapmak zorundaydım. Hem senin içinde iş bulmuş oldum! Burda bana yemek falan yaparsın olmaz mı? Sıkılmazsın"

"Hizmetçin oliyim diye mi getirdin beni buraya?!"

"Sanada birşey söylenmiyor bağırmaktan başka birşey bilmiyorsun"

"Paşama bak! Zorla beni buraya getiriyor ve hizmetçilik yapmamı istiyor"

"Sen böyle değildin ya başlarda melek gibi çocuktun ne oldu sana? bu kadar mı nefret ediyorsun benden?"

Hiçbirşey söylemeden gözünün içine bakmaya devam ettim. Taehyung başını anladım gibi sallayıp merdivenlerde yukarı çıkmaya başladı.

"Tamam senden birşey yapmanı istemiyorum sadece kal ve beni affetmen için yaptığım çabaları gör bana yeter. Benimle gel odanı sana gösteriyim."

Başka çarem olmadığını düşünüp kaderime razı geldim ve taehyungun arkasından çıkmaya başladım.

"Hey!! Babaanneme gerçekten para göndericeksin değil mi? Ben okula gidiyorum ya senin yuzunden sınıfta kalıcam!"

"Evet güven bana senin kazandığının 2katını her hafta babaannene göndericem ve sağlık raporu alıp okuldan atılmamanı sağlıycam. Başka?"

Gozlerimi devirip durduğu odanın karşısına geldim. Taehyung içeri girdikten sonra arkasından bende girdim.

"Burası senin odan. Eger beğenmezsen baska 2 tane daha oda var. İstersen benim odamda var" diyip sırıtarak yanıma yaklaştı.

Ben geri adım attıkça oda üstüme gelmeye devam ediyordu. Tanrım biz film mi çekiyorduk ne yapıyordu bu?

Sonunda duvara yaslandığımda
"Jungkook. Ben gerçekten çok üzgünüm. Neden anlamıyorsun? Benim suçum biliyorum, seni ben herşeyi yeniden yasamak zorunda biraktım ama neden bana bir şans vermek yerine sert ve soğuk davranıyorsun? Ne kadar canımın yandığını göre miyor musun?"

Taehyung hala sorunun o geceki yaşadıklarım olduğunu sanıyordu. Gözlerinin içine bakarak doğru söyleyip söylemediğini anlamaya çalıştım ama gözleri o kadar şefkatle ve üzgün bakıyordu ki bi an onun masum olduğunu düşündüm.. ama olabilirdi! Değil mi?

"Taehyung özür dilerim sana anlatamadığım şeyler var. Sorun sadece o değil ki."

"Sorun ne Jungkook sorun ne? Söylesene işte karşındayım anlat. Neden böylesin? Başka birşey mi oldu? Biri birşey mi söyledi? Lütfen anlat bana Jungkook anlat ki çözeyim,kendimi affettireyim."

O kadar herşeyden habersiz konuşmuştu ki gerçekten ona güvenmek istemiştim. Ama eskiden yaşadıklarımı düşününce birinin beni seve bileceğine değerli olacağıma asla inanamıyordum.

Okulda bir kızla sevgili olmuştum ve kız okulda popüler olduğu için tüm herkese yayılmıştı. O çok güzel herkesin arzuladığı kızdı ama hep neden beni seçtiğini merak ediyordum. Aşktan gözüm o kadar kararmıştı ki sadece pozitif tarafından bakıyordum.

Beni aldatmıştı. Gözümün içine bakarak başka bir erkeğin kucağında öpüştüğünü görmüştüm ve ondan ayrılmıştım. Ondan ayrılmam hoşuna gitmemiş olmalı ki sahte mesajlaşma hazırlayarak güya annem babam ve kardeşimi benim öldürdüğümü söylediğim sahte bir mesaj yaymıştı okulda.

Ondan sonra yetmemiş gibi okulda bir iki kıza tecavüz ettiğimide yaymıştı. Bu olaylardan sonra bana yapılan zorbalık 10 kat artmıştı. Bedenimin belirli yerlerine kızgın yağ dökmüştüler. Yetmemiş gibi düzleştiriciyle vücudunda geçmeyen yaralar açmıştılar. Hiçkimsede bana inanmadığı için hayatım boyunca böyle yaşamayı kabullenmiştim.

Başka okullara tabiki nakil almıştım ama hiçbiri beni kabul etmemişti. Hepsini Minji yani eski kız arkadaşım iptal ettirmişti. Gideceğim her okulda böyle söylentiler yayarak beni iğrenç ve aşağılık biri gibi göstermişti. Resmen ben acı çekiyim diye o okulda zorla tutuyordu. Bunlar yaşadıklarımın çeğreyi bile olamazdı.

Hiç haketmediğim kaderime razı gelmek beni günden güne bitiriyordu.

×××

bebeğim minik jungkookum ya😓😓😭😭🫂🫂🫂
umarım beğenmişsinizdir sizi cokseviyprum muckmuck