about love | tk

trust

evet.. bu 1 gunde attigim 4 cu bolum ama durmicam!! whdwodhwjhsd

×××

Içeriye giren 2 genç çocugu bağırışını duyar duymaz hızlıca Jungkookun yanına gidip onu arkama aldım. Jungkook korkuyla arkama saklanmaya başladı.

"Ne oluyor? Siz kimsiniz? Biraz daha yaklaşırsan yuruyen bacaklarını çevirip götüne sokucam dur orda!"

"Asıl sen kimsin lan? Neyisin bu eziğin? Çekil kenara geberticem bu embesil beyinliyi!"

Jungkooka biraz daha yaklaştığını görür görmez
çocuğa vargücümle kafa attım. Yere çok sert şekilde düştüğünü gördüğümde diğer arkadaşına bakarak "Götür bu gerizekalını eğer bir daha Jungkooka yaklaştığınızı görürsem ikinizinde bağırsaklarınızı götünüzden çıkarıp yediririm size! Defol şimdi!"

Arkadaşı ciddi olduğumu sanıp korkarak yerde kafasını tutanı kaldırarak hızla odadan çıktılar.
Arkamı döndüğümde Jungkookun eliyle yüzünü kapatıp sessiz ve hıçkırarak ağladığını gördüm.

Yanına eğilip "Bak tamam gittiler iyisin birşey yapamazlar sana artık ben varım ağlama lütfen.Kim onlar?"
Elini yüzünden çekip gözlerime baktığı an kafamın içinde şimşekler çaktığını hissettim. Dolu gözlerle sanki 10saattir aralıksız ağlıyormuş gibi bana baktığında keşke o 2 sini öldürseydim diye içimden geçirdim.

Jungkook hiç beklemediğim anda kollarını uzatarak bana sarıldı ve boynuma yüzünü gömerek daha çok ağlamaya başladı. Tanrı şahit orda yığılıp kalıcaktım heyecandan.

Bu çocuk bana ne yapıyordu?

Bende sarılmasına karşılık olarak elimi beline yavaşca yerleştirdim ama ondan yukselen acı dolu bir inlemeyle elimi çekmek zorunda kaldım.
Sarılmasını bozmadan "vücudun okadar çok mu acıyor? Lütfen doktoru çağırayım. Böyle devam ederse acıdan nefes alamaz duruma gelirsin" dedim.

Jungkook sakinleşmiş birşekilde kafasını boynumdan kaldırdı ve gözlerini benden kaçırdı.

"Bu yaralar hiç gecmiyor ki.. Ben o yaraların geçmesine izin vermedim.. Hep üstüne daha büyük ve daha acı verici yaralar açtılar.. "

Ona bunu yapanları öldürmemek için çok zor duruyordum. Bulursam güzel işgence fantezilerimi üstlerinde deniyicektim.

Elimi yanağındaki dikiş izinde çok hafif şekilde gezdirerek yanağını elimin içine alıp gözlerine baktım. "Lütfen anlat bana.. Kim yaptı sana bunları? Neden yaptı? Az once gelen orospu cocukları mı yaptı?"

Jungkook gözümün içine bakarak yeniden ağlamaya hazırlandığında "Şşhh ağlamak yok ağlamak yok ben öylesine sormuyorum. Sana yardım edicem güven bana lütfen" diyerek elimle saçlarını kulaklarının arkasına taradım.

"Ben.. 1 yıl 4 ay önce doğum günümde ailemle birlikte kutlamak için dışarı çıkmıştık.." derin nefes alarak devam etti.. "Herşey çok güzeldi hava,ailemin bana davranışları kendimi çok çok değerli ve ruyada gibi hissettiğim bir gündü..En büyük kabusum olacağından hiç haberim yoktu. Bu kadar güzel havada bunların yaşanacağını asla tahmin edemiyordum.. Bana göre herşey soğuk ve yağmurlu havalarda olurdu.. Öyle sanardım.."

Elimle yanağını hafifce okşayarak "Eğer zorlanıyorsan başka zamanda anlata bilirsin"

"Eğer bunlarla yüzleşemezsem günden güne dahada dibe batıyordum.. artık kabullenmem gerek ama izin vermiyorlar ki.."
Eliyle gözlerini silmek için kaldırdığında elimi yüzünden çektim ama tam karşısında yakınında oturmaya devam ediyordum.