about love | tk

obscurity

merhabaaa guzellerimmm
uzun zamandır yoktum ozlemisimmmm
umarım beğenirsinizz!!
bolbol öpüldünüz🤍🤍

×××

"Taehyung! Taehyung gözlerini aç lütfen! Taehyung! TAEHYUNG" Bağırarak yanaklarından tutarak kafasını dizime yasladım.

Bu sırada mingyu kaçmaya kalkışmıştı ama arkadan Jiminin yakalamasıyla-burda ne işi olduğunu bende bilmiyordum-olduğu yerde durmuştu. Kucağımda yatan kan içindeki Taehyunga baktıkça kalbime ok saplanıyordu sanki.

Ellerim titremesine engel olmaya çalışarak zorda olsa bulanık gözlerle ambulansı ve polisi aramıştım. Onlar gelinceye kadar Taehyungun ellerini tutarak hayatta kalması için yalvarıyordum. Hayatım boyunca almadığım sevgi ve ilgiyi bana 2 haftada veren bu esmer çocuğu kaybetme korkusu bana çok ağır basıyordu.

Acaba o bana tanrı tarafından kısa bir süre mutluluğum için gönderilen bir melek miydi?

Ambulans ve polis geldiğinde olanlar hafızamda kalamayacak kadar hızlı gelişmişti. Ambulanstan inenler Taehyungu benden alıp yavaşça sedyeye uzatarak arabaya götürdüler. Ardından Jimin ağlayarak yanlarından gidiyordu.

Bende elimde Taehyungun olan kana bakmaktan ne olduğunu anlayamıyordum. Sonunda polislerin Mingyunun elini kelepçeleyip, arabaya doğru götürdüklerini gördüğümde hızla koşarak Mingyunun yakasına yapışmıştım.

"OROSPU ÇOCUĞU! BANA ZARAR VERMELERİN YETMEDİ ŞİMDİDE SEVDİKLERİME Mİ ZARAR VERMEYE ÇALIŞIYORSUN? NE HAKLA! SENİ GEBERTİCEM MİNGYU! ARKANDA KALAN KİMSE CESEDİNİ BULAMAYACAK!"

Polisler kollarımdan ve omuzlarımdan tutarak beni mingyudan ayırmaya çalışıyordular ancak ben bırakmamakta kararlıydım. Elimde olsa onu şimdi, burada öldürüp cesedinide yakardım.

Mingyu söylediklerimi gülerek dinliyordu ve bu beni dahada çileden çıkartıyordu. Onu öldürme istegiyle dolup taşıyordum!

"Gerizekalısın biliyorsun değil mi? Sevdiklerinle uğraşacak,hatta öldürmeye kalkışacak kadar önemli mi sanıyorsun sen kendini, benim gözümde?! Ezik bir tecavüzcü,katilden başka birşey değilsin sen! Benim işim Taehyungla, sen araya maydanoz oldun. Onun mezarının yanına seninkinide eklemeye karar verdim artık!"

Söylediklerinin ağırlığıyla yutkunup ellerimi yakasından yavaşca çektim. Nasıl yani sırf beni koruduğu, yanımda olduğu için vurmamışmıydı Taehyungu? Beynimde bir sürü soruyla Mingyunun arabaya bindirilmesini izledim. Korkudan ve acıdan konuşmayı unutmuştum resmen.

Boğazıma kadar tüm kırgınlıklarım ve korkularımla doluydum. Dünyadaki herkesin duyacağını bilseydim eğer, "Bu hayatı ben seçmedim, bu lanet olası hayata layik değildim, benim kaderim olmayan hayatı yaşamak zorunda değildim" diye bağırmak istiyordum tüm dünyaya.

Yere bakarak çaresizce ağladığım sırada tüm olanları unutmuştum sanki. Hayat devam ediyordu ama ben olduğum yerde öylece kala kalmıştım.

Birkaç dakika daha öylece kaldıktan sonra Taehyungu hatırladığımda başımdan kaynar sular akmıştı. Resmen onu unutmuştum! İçimden aslına bakarsan bukadar şeyi yaşamaya layiksin Jungkook demiştim kendime. Nasıl Taehyungu unutursun?

Kalbimdeki büyük sancıyla arkamı dönüp Taehyungu götürdükleri ambulansın olduğu tarafa bakmak istemiştim ki, arabanın çoktan gittiğini gördüm.

Koşarak araba aramaya başlayacaktım ki, arkamda ani bir firenle duran arabaya doğru döndüm. İçine eğilip baktığımda Jimini gördüm.

"Jungkook hadi atla! Ambulansa yetişmemiz lazım! Beni ambulansa almadılar. "

Hızlı davranarak arabaya bindiğim anda kapıyı kapatır kapatmaz Jimin arabayı hızlıca sürmeye başladı.

"Jimin.." derin nefes aldım "Taehyung iyi olacak mı?"

"Bilmiyorum Jungkook inan bilmiyorum. Doktorlar çok kan kaybettiğini söyledi." Jiminin söyledikleriyle içindeki korku ve endişeyi iliklerime kadar hissetmiştim.

Söylediklerine suçluluk hissettiğim için ne cevap vereceğimi bilemeden başımı usulca salladım. Yinede kendimi suçlu görüyordum çünkü o kendini bana affettirmek için o zamanda orada duruyordu. Hayat yeniden kendimden nefret etmem için çok büyük sebepler veriyordu bana. Kafamı pencereye çevirip hıçkırarak ağlamaya devam ettim.

Aklımda sadece birkaç tane soru dönüyordu.

Mingyu kimdi ve Taehyungdan ne istiyordu?

×××

Yeniden merhibaaaa güzellerimmm
Eğer bu bölümün okunduğunu görürsem yeniden düzenli yazmaya baslicamm
Fiction sıkıcı mi ilerliyor sizce? Yoksa begeniyor musunuz? Belirtirseniz çok ama çok sevibirimmm 🤍🤍🤍
bolbol öpuldunuzz