korhan aşireti

"20"

Telefon sesiyle yerimde rahatsızca kıpırdandım benim uykumu kim bölmeye çalışıyor...

Yanımdaki kişi hareket edip telefonu aldı pek bir şey duyamıyordum uykum varr...

Halil
"NE!"

Halil
"ŞAKAMI YAPIYORUSNUZ!"

Halil
"Bu olamaz!"

Halil
"Hayır!"

Halil beyin artı arta bağırmasıyla yerimden sıçradım ne oluyor?

"Bir sorun mu var?"

Beni umursamadan koşar adımlarla odadan çıktı arkasından bakıp ayağa kalktım ne oluyor?

Arkasından ilerleyip arabaya bindim kapıyı kapatmamı beklemeden arabayı çalıştırıp son hızla ilerledi, korkuyorum.

Hastanenin önünde durup arabadan indi umarım... umarım herkes iyidir!

İkizlerin olduğu kata geldiğimizden herkesin orada olduğunu fark ettim kesin kötü bir şey oldu...

Halil
"Nerede?"

Gamza ağlayarak bir odayı işaret etti Halil bey içeri giridi kapı aralığından içeri baktığımda iki cesed gördüm üstü beyazla örtülmüş iki cesed!

Hayır... hayır... hayır hayır hayır hayır, bu olamaz hayır olmadı yanlış bilgi ikizler iyi ikiside iyi ve yakında uyanıp aileleine geri dönecekler evet öyle yapacaklar!

Halil beyin ağlıyan sesini duyduğumda kendime geldim neden ağlıyor? onu hiç ağlarken görmedim, o... ağlamamalı...

Leyla hanım Halil Bey'in yanına gidip ona sarıldı bunu fırsat bilip odanın içine girdim, bir kere daha görmek istiyorum...

İki Cesedin arasında durdum yanıma bakıp cesedin üstündeki örtüyü kaldırdım evren, hayır bu evren olamaz hayır o.... o bu kadar soğuk değildi...

Elimle yüzünü okşadım o gülen yüzü neden şimdi somurtuyor? O daha çok küçük değil mi? Hep gülmesi gerekmez mi?
Neden somurtuyor?

Sola dönüp örtüyü elvinin üstünden kaldırdım o güzel yüzü mosmor olmuş o güzel saçları etrafa saçılmış elven özür dilerim abim seni koruyamadım abin seni koruyamadı evren affet beni sana yemin ediyorum ki senin ve ikizin'in öcünü alacağım
Yıldızımın aldığım gibi!

Gözümden akan yaşı silip odadan çıktım herkes bir köşede ağlıyordu bu iyi değil, beni saçımdan tutan elle ağzımdan bir çığlık çıktı...

Ayça
"Senden dolayı!"

Ayça
"Sen yaptın!, sen verdin!."

Ayça
"Senden nefret ediyorum!"

Ayça
"Neden geldin? Neden bizim hayatımızı mahvettin?"

Ayça
"Ailenin yetmedi şimdide bize mi musallat oldun?"

Ayça
"Hee... söylesene!"

"Ayçe hanım saçmalamayın bırakın! Ben kimseyi öldürmedim! Burayada isteyimle gelmedim!"

Ayça
"Yalan! Seni kim gönderdi söyle! DNA testi yalan değil mi? Sen benim oğlum değlsin!"

"Ban..."

Bulut
"Ayça anne yeter! Neden onu suçlayıp duruyorsun eçrinin yaptığı belli bunu sende biliyorsun!"

Beni ayçenin ellerınden kurtarıp kendine çekti ve sarıldı

Ayça
"Yalan! Benim kızım yapmaz! Yapmaz!"

İşte o zaman en çok yapmak istediğim şey oldu, Sevim hanım ayçanın yüzüne vurdu!

Leyla
"Kendine gel Ayça! Kandini ne sanıyorsun? O tek senin oğlunmu? Her ne kadar senin oğlun olsada benim de oğlum! Saçma saçma haraket edip sinirimi bozma! Tamam dedim, ağrısı var, ama yeter bu kadarı da fazla! Bu aşirete uygun olamıyorsan,Yapamıyorsan boşan git evine!"

Sesizlik oluştu ohh olsun sana ayço anne olamamışsın...

Bulut
"Saçın açıyormu abim?"

Abim? Bunu en son nerede duydum? Beş yıl önceydi galiba yıldızım bana hep böyle seslenirdi...

Bulut
"Abim?"

"İyiyim iyiyim, sadece... boş ver ben tek başıma kalmak istiyorum..."

Bulut
"Ama..."

"Sorun değil sadece biraz."

Bulut
"Tamam..."

Hastaneden çıkıp yürümeye başladım,işte şimdi intikam zamanı!

Issız bir yerde durup telefonumu aldım aramalara girip en sondaki numaraya bastım iş başa düştü...

....
"Alo?"

"İntikam zamanı!"

Bitti

iyi okumalar

Hatakarımı mazur görün...

Geç yazdığım için özür dilerim...