HELLOOOO BEBİŞLERR...
INSTAGRAMDAKİ GRUBUMUZDA DUYURU YAPMIŞTIM 21.30 BÖLÜM GELİCEK DEDİM.
AZICIK GECİKMİŞ OLABİLİRİM.
BÖLÜMLE İLGİLİ DÜZENLEMELER YAPTIM. ONCA GEÇ KALDIM.
ŞİMDİDDEENNN HEPİNİZE İYİ OKUMALAARRR...
—————————
Bazen bazı şeylerin sonu geldiği zaman bitmesi gerekebiliyordu. Bizimki bitmesi gerekenlerden miydi? Yada devam etmesi gereken mi?
Herkes sofraya oturmuştu onları daha fazla bekletmeden hızlıca Zehra ve Didemin arasına yerleştim.
"Ne güzel aile olduk böyle ya." diyen Gülsüm Teyzeyle herkesin yüzünde gezindi bakışlarım. Hepsinin yüzündeki gülümsemeye değerdi. Doğru herkesin sevdikleri yanında olan bir aileydi.
Tek Zehra ve ben hariç. Belkide kaderimiz farklı yazılmıştı.
"He valla, baksana çocuklar nasıl büyümüşler daha geçenlerde okuldaki olaylarını dinlerdik." diyen Müslüm amca ile güldüm. Bizzat susmayan benden dinliyorlardı.
"Ee hadi çocuklar ne duruyorsunuz başlayın." annemin demesiyle herkes bir tabaklara yönelip tabaklarına koyuyordu.
Herkesin ağzından çıkan isteklerle birbirimize tabakları uzatırken.
"Oy, oy çok acıkmışım." Egemen ağzı sulana sulana konuşmasıyla iştahım açılıyordu resmen.
"Egemen, hayatım niye hiç sana yemek vermiyormuşum gibi davranıyorsun?" diye dişleri arasından tıslayarak konuşmasına alttan alttan sırıttım.
Elimdeki sarma tabağını Lale'lere uzattığımda Egemen hemen ayaklanıp çatalını batırdı sanki şansına kaç tane gelirse gibisinden.
"Egemenn!!" Ecem'in uyarısıyla yerine geri oturup, pek oralı olmadan yemeğe devam etti.
"Hahaha, ilahi yavrum ya Akın sizi daha önceden getirseydi valla daha çok yerdiniz." dediğinde bakışlarım önümdeki Lale'nin yanında sağ çaprazımda sevgilisiyle yan yana oturan Akın'a kaydı.
Annesinin yaptığı imayı anlamıştı kafasını annesine doğru, başta oturan gruba baktı.
"Ben şimdi bile tanıştırmayı düşünmüyordum. Ama öyle gerekti." dediğinde masadaki toplaşmış olan ses kesildi.
Ortaya attığı düşüncesi herkese sert ve tuhaf gelmişti ama sadece bize tuhaf gelmişti. Tim'deki herkes aynı şekilde yemeklerini yiyordu.
"Abi benim bildiğim kadarıyla böyle bir gizli tutulcak diye kural yok." Didemin artık kendini zor tuttuğunu bu dediğinden anlamıştım.
Akın yanımdaki kardeşine değişen sert bakışlarıyla baktı. "Bana böyle bakma. Sanki vatana ihanet edecekmişiz tavırların var. Oysa görüyorsun bak herkes iyi niyetle yaklaşıyor. Şuana kadar hangimiz tim'ine oturup ne görevi yaptınız anlatsana dağda naptınız dedi abi?" dediğinde elimi alttan didemin bacağına koyup hafif baskı uyguladım.
"Didem, sakin ol az." bakışları bana döndü.
"Hayır Alya, sakin filan olmuycam. Abim anlayışla bize yaklaşana kadar sakin olmuycam. Bizim neyimiz var? Utanıyor musun?" dediğinde son söylediği ağır olmuştu.
"Didem..." diye mırıldandığımda Akın'a döndüm.
"Az önce dediğini bir daha söyle!" sert sesi beni bile korkutuyordu. Akın ve Didem sık sık kavga eden bir abi kardeş değildi. Ettikleri zaman ise kırıcı oluyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANSIZ SÜRE
General Fiction"Ne hissediyorsun?" "Hiç bişi.. Sadece kandırılmış." Başını salladı sessizce. "Peki sen?" Aynı soruyu ona yönelttiğimde eğdiği başını kaldırıp göz temasını kaçırmadı. Kapkara benim gibi olan toprak gözleriyle üstünde gezindi bakışları, en sonda gö...
