22-Doğum

131 15 2
                                    

"Doğurm-Aaaah"

"Narin kızım salak salak konuşma çocuklara birşey olacak."

"Hadi yavrum bak Eymen de yoldadır."

"Ya yenge hayatımda ilk kez ikiz  amcası olacağım, rica ediyorum onu da elimden alma da doğur artık."

"Lan oğlum amca olman bana bakar getir şu abini buraya."

"Ne çok inat ettin be abla alt tarafı  çocuklarını eniştemsiz doğuracaksın o kadar. Fazla dramatize ediyorsun olayı." diyip tip tip bakmaya başladı Selim.

Annemlerde sürekli ikna etmeye çalışıyorlardı beni doğurmam için ama nafileydi. Eymen gelmeden şurdan şuraya doğurmayacaktım.

Doktorun dediğiyle anlık bir duraksama yaşamıştım.

"Doğumunuzun başlamasına rağmen böyle yapmanız bebeklere ancak zarar verir." Çocuklarım...

"Tamam hadi gidelim."

"Ne yani bu kadar kolay mıydı?"

"KES SESİNİ SELİMM!"

"Tamam abla demedim birşey hadi git doğur da gel."

***

"Iıı..."

"Hadi biraz daha ıkının"

"IIııı... Olmuyor." Derin derin nefesler almaya çalışıyordum.

Evet, yapacaktım.

Doğuracaktım bebeklerimi.

"IIHH-AAHHH" Olmuyordu bir türlü...

"Hadi devam"

"Aaaıııhhhh"

"Hadi Narin Hanım lütfen azıcık daha devam edin ıkınmaya."

"Sen ıkın be kolaysa! Sabahtan beri bitmediniz ıkın Narin doğur Narin. Doğurmuyorum be!"

"Ama Narin Hanım iyiliğiniz için uğraşıy-"

"Ne iyiliği be doğmak istemiyor çocuklarım niye zorluyorsunuz bizi!?"

"AAAAIIHHH!!!"

"DOĞDU BİRİ!" Dedi sevinçle doktor hanım.

"Aaaaaahh... Ulan Eymeeeennnn... Bir neyine yetmedi laannn... Hem yapıyorsun hem gelmiyorsuunn... Aaaaıııhhhhh!"

"Diğeri de doğdu!"

"Pişman edicem seni Eymen, beni doğumda yalnız bıraktın geberticem seni!"

Birden kapı açıldı ve içeri biri daldı.

"Narin geldim güzel hadi ıkın." dedi nefes nefese Eymen. Doğan çocukları görünce olduğu yerde bayıldı.

"Ancak bu kadarını yap zaten, ben ıkına ıkına doğurayım ikisini de sende iş bitince gel 'ıkın Narin' de, sonra da bayıl."

***
Ben çocuklarımı emzirmiş üstüne uyutmuş üstüne kendim dinleniyordum ama beyefendi hala ayılamamıştı. Selim'le Mert de uyuyan bebeklerimi sevip gelecekteki hayallerinden bahsediyorlardı. Bahtsız yavrularım...

Yeni düşünüyordum da biz hala isim düşünmemiştik çocuklara, babaları da sağolsun yoktu ki düşünelim.

Oğlum huysuzlanıp ağlayınca annem altını kontrol etti ve değiştirmesi gerektiğini söyledi. Çantadan bez aldı ve değiştirmek için altınındakileri çıkardı. Tam da o sırada Eymen odaya gelmişti. Direkt oğluma yaklaştı gözleri dolu dolu.

"Oğlum" demeye varmadan üstüne işemişti çocuğum.

Popişine sağlıktı vallahi.

***
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen :)

Yanlış Anlaşılma Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin