Avoid 19-rated content (R19)

B.15

Alan kıdemli rahibi kibarca selamladı. Garip bir şekilde başımı eğerek onu takip ettim. Kıdemli rahip dönüşümlü olarak Alan ve bana baktı, dudaklarında açık bir sırıtış ile ardından Alan'a seslendi.

"Büyük Kaleye çağrıldın ve geri geldin. Yeni bir mahkum gelmiş gibi görünüyor."

Konuştu, dil onaylamadan tıkırdadı.

"Yeni atanan bir rahip olarak, Kilise'nin etrafında mahkumlarla takılırken görülemezsiniz... Eura memnun olmayacak."

"Eura'nın çocuklarına tam burada, en yakın yerde bakarken neden hoşnutsun?"

Alan sırıtarak söyledi. Kıdemli rahip bir homurtuyla cevap verdi.

"Eura'nın çocukları, beden ve zihinlerinin huzur bulması için doğrudan Eura'nın ikamet ettiği bu Kiliseye geliyor. Ama senin gibi bir rahip, soğuk hapishanede mahkumlara karışıyor ya da gecekondularda dolaşıyor, bir rahip böyle midir?"

"Eura sadece burada değil, her yerde."

"Şu anda bu Kilise'nin değeriyle alay mı ediyorsun?"

"Asla yapmazdım. Ben olmasaydım, bu kişi Eura tarafından Kilise'ye gönderilmezdi."

Alan bana baktı ve devam etti.

"Bu kişi Eura'nın bahşettiği bir mucize."

"Ne? Bir mucize mi?"

Kıdemli rahip, Alan'ın sözlerini oldukça eğlenceli buluyor, başını sallıyor ve sanki saçma bir şaka duymuş gibi gülüyordu. O kadar eğlenceliydi ki ben bile rahatsız hissetmeye başlamıştım. Kıdemli rahibe baktım ve Alan sessizce kolumu tuttu.

"Narcissus, eğer çok kaba değilse, ilahi gücü kullanabilir miyim?"

Bir an tereddüt ettim. Kişisel bilgilerimi bu inatçı yaşlı adama açıklamak tedirgin hissettirdi. Ancak Kilise'ye bu amaçla geldim, bir an önce ayrılmam gerekiyordu.

Sonunda başımı salladım. İznimi alan Alan, endişelenmemem için bana güven verir gibi sıcak bir gülümsemeye yaptı.

Ne için endişelenmem gerekiyor? O inatçı yaşlı adam tarafından vurulan sensin.

Bu kibirli kıdemli rahip karakterinin giriş ve çıkışlarını bilen Alan, kısa karşılaşmamıza rağmen, kıdemli rahibin Alan'ın geçici olarak sığındığı bu kutsal yerde bile küçümsediğini görünce, Alan'ın diğer rahipler tarafından ne kadar eleştiriyle karşılaştığının canlı bir resmini çizdi.

Bu adam... Hayat onun için uygun olabilirdi ama kolay olmayacaktı.

Bu tür düşünceleri eğlendirirken, Alan'ın kolumdaki kavrayışından hoş bir sıcaklık yayılmaya başladı.

İlahi güçtü.

"Değerli ilahi gücü kimsenin üzerinde pervasızca kullanma!"

Alan'ı tekrar azarlamak üzere olan kıdemli rahip, şaşkınlıkla gözlerini genişletti. Buruşuk ağzı titredi ve kaldırılmış parmağı havada sallandı, oldukça tatmin edici bir yönünü gösterdi.

Görünüşe göre, kişisel bilgilerim kıdemli rahip tarafından da görülebiliyordu. Bir süre başımın üzerinde yüzen karakterlere baktı, sonra donarak kaldı.

Arkamda duran Devan, keskin bir nefes alarak eşit derecede şaşırmış görünüyordu. Şok ve hayranlıkla karışmış titreyen bir sesle kekeledi, "G-genç E-efendi?"

"Bu Eura'nın mucizesi! Bu Eura'nın mucizesi!"

Bizimle alay eden ve homurdanan rahip bile şimdi bana bakan bir coşkunluk ifadesi giyiyordu. Biraz önce azarlayan kıdemli rahibin gözleri, şimdi ölümden önce bir mucizeye tanık olan dindar bir kişinin tipik hayranlığını yansıtıyordu.