My Sunset and Sunrise

Sixth Chapter

Napatingin ako sa harap ko nang may naglapag ng tubig, kunot noo na tiningala ko ang nagbigay, nakangiting Thaniel ang bumungad sa akin.

"Nalimutan mo tubig mo diba?" Tanong niya. Nakakunot noo pa rin ako na umiling.

"Thanks?" Sabi ko, he smiled at me bago ako tinalikuran at umalis na.

"Nililigawan ka ni Thaniel?" Tanong ni ate Hanna. I immediately shook my head. Ako liligawan ni Thaniel? In their dreams. "Liligawan ka rin nun," seryosong sabi ni ate Hanna. I scoffed.

"What if niligawan ka?" Tanong ni ate Lhea.

I shrugged my shoulder bago binuksan yung tubig na binigay ni Thaniel.

Maaga ang dismissal namin kaya hindi kami sabay ni Thaniel sa paglalakad hanggang shed.

I realized one thing habang mag-iisa akong naglalakad.

It feels lonely, maganda rin pala na nakakasama ko rin si Thaniel sa paglalakad.

Habang nakahiga sa kama I received a message from Thaniel.

Tharo: hindi mo ako hinintay (╯︵╰,)

I chuckled because of the emoticon, it's weird lang na he's still using that instead of emojis. I found it cute.

Me: makakauwi ka naman without me

I replied.

Tharo: mas maganda kapag kasama
mo ako ୧(﹒︠ᴗ﹒︡)୨

Tharo: pero mas maganda ka ( ◜‿◝ )♡

Smile suddenly plastered on my face. A simple word like that napangiti ako? Seryoso?

Tharo: sige matulog ka na, baka mapuyat ka sweet dreams (≧▽≦)

Ang bilis niya naman mag reply.

Me: k, goodnight

Tharo: naks nag goodnight siya, mapupuyat na ako nito ╰(⸝⸝⸝'꒳'⸝⸝⸝)╯

Hindi na ako nag reply, I turned off my data and phone. Tumingin ako sa kisame. Napahawak ako sa labi ko.

"I'm smiling, seryoso Reivien?" Halos pabulong na sabi ko. Umiling ako, I turn off the lamp and lay down on my bed and whispered a short prayer then sleep.

Kinabukasan. Late ako as usual. Ngumiti ako sa mga kaibigan ko na nakataas na ang kilay sa akin.

"Sorry Ma'am for being late," nakangiting sambit ko.

"It's okay huwag lang maulit next time, you may sit to your seat," nakangiti ring sabi ni Ma'am.

Agad akong pumunta sa upuan ko, my brows furrowed nang hindi makita si Thaniel, wala pa pala siya late na naman siguro.

Pagkaupo ko dumating naman si Thaniel na habol ang hininga.

Nag peace sign siya, "Sorry Ma'am late hehehehe," sabi niya. Half smile plastered on my face, he's cute.

Agad akong napailing sa pumasok sa isip ko. Siya cute? What is happening to you self?

He smiled when our eyes met. Tumango lang ako bago tumingin sa labas ng bintana.

"Hinintay ko reply mo kagabi akala ko magre-reply ka pa," mahinang sabi niya pagkaupo niya sa tabi ko.

Tumingin ako sa kanya in apologetic eye. Malay ko ba na hinihintay niya ako mag reply, and kailangan ko ba mag reply sa sinabi niya?

Nagtaas balikat ako, malay ko ba kasi.

"Pero ayos lang at least nag goodnight ka hehehe," dagdag niya pa. Hindi ko na siya pinansin. Nakinig na ako sa discussion ni Ma'am, pero joke lang. Of course zoning out ang ganap.