My Sunset and Sunrise

Thirtieth Chapter

Kanina pa ang panay tawa ng dalawa sa tabi ko, nalaman kasi nilang napunta ako sa jail booth. Naka crossed arm lang ako habang nakatingin sa quadrangle, pinapanood yung mga staff na nag-aayos ng stage.

I asked the students na may handle ng jail booth kung sino ang nagpakulong sa akin pero confidential daw kaya kahit anong pilit ko sa kanila wala akong nakuhang sagot. Tapos si Thaniel inakala na tinaguan ko daw siya.

Tumingin ako sa paligid, especially sa mga gilid, I noticed that marami ng outsiders kaysa sa mga students. Baka buksan na naman nila ang main gate para lang magkasya ang crowd mamaya.

"Dumadami ata ang mga outsiders," I heard Marchie commented.

"Mga Islayers yan," komento ni Tine.

"Di naman siguro obvious sa banner nila nuh?" Pilosopong sabi ni Marchie.

"Abril!" Napatingin ako sa right side and saw Haien. I gave him a what-look. Lumapit pa siya ng kaunti bago magsalita. "Pinapatawag tayo ni Mona," sabi niya.

"HaiRei!" Napatingin ako sa taong sumigaw. Napakunot noo ako. HaiRei? What's that? I lightly bow to the person.

"Mauna na ako, bye," paalam ko sa mga kaibigan ko. Nginitian ako ni Tine, si Marchie naman nakasimangot. I mouthed 'what'

"Ship pala kayo ni Haien eh," parang bata na sabi niya.

"Tch. Kailan ko ba naging type si Haien? Never," I laughed a little bago sila iniwan. Lumakad na ako papunta kay Haien. "Bakit tayo pinapatawag ni Mona?" Tanong ko nang makalapit na ako sa kanya.

"Good news daw," he replied. Hindi na ako muli nagtanong malalaman ko lang din naman.

Pagkarating sa Band room, nakaupo na silang lahat, agaw pansin ang plastic bag na nasa table.

Umupo ako sa tabi ni Kest at Haien, as usual naman.

"Dean gave us small gifts that we can use to our performance," agad na sabi ni Mona, tapos tinuro niya yung plastic bag.

Ge is the one who unties the plastic bag, all eyes are on the plastic.

It's a jersey shirt. He lift one of the shirt, it's a maroon jersey with our Band name, name, and position.

Inabot sa akin ni Ge yung damit ko.

It's just a simple maroon jersey shirt, sa upper left side there's the logo of our school sa upper right nandoon ang position namin, sa likod sa mid upper, nandoon yung name namin, Rei ang nakalagay sa akin, and sa middle front doon nakalagay yung pangalan ng Banda namin."

May restroom naman ang band room kaya hindi na kami nag-atubili na lumabas at pumunta sa main restroom ng school.

Dahil we're wearing our so-called uniform we chose to stay sa room and we took pictures, and we took a lot of pictures. Mona requested na i-chat nalang kami ni Pres Duke kung mag pe-perform na kami.. No problem na with instruments kasi nailagay na namin sa stage before pa nagsimula yung mga staff for design.

Tawanan, kwentuhan lang ang ganap sa amin for about hour.

"Duke already messaged me, tinawag na daw tayo," Balita sa amin ni Mona. Agad kaming nagsitayuan at dali daling lumabas.

When we step on stage nagsihiyawan halos lahat ng students. Agad kaminv pumunta sa designated instrument namin.

"Naabig a yabi sa ating lahat, if no one greet you yet a Happy Valentine's, then Happy Happy Valentine's Night!" Hyper na bati ni Kest dahilan para mas naghiyawan silang lahat. "Tonight, let's feel the presence of love. If you're single that's definitely okay, remember you have a friends with you, you have your family with you. So all in relationship out there humiyaw!" May humiyaw naman I expected kaunti lang pero nope, ang daming sumigaw, I love their confidence and I love how proud they are. "To all single out there say I love myself!" So they did but not clear as I expected.