Asker kadın ( gerçek ailem)

9.

Bı sokatan geçerken çığlık sesi duydum. Sesin geldiği yöne baktığımda bı adamın genç bı kızı köşeye sıkıştırdığını gördüm. Hızla yanlarına ilerledim.

" Bırak beni bırak. İmdaaat."

" Bağırma lan .kimse duyamaz seni . Sen artık benimsin . " Adamın arkasına geçip.

" Bırak lan kızı."dedim sakince.

Arkasını dönüp bana baktı. Sırıttı. Hay yüzünü sikeyim ben senin nasıl sırıtıyor hele.

" Bırakmaz sam ne olur bacım. Git burdan benim asabımı bozma."

" Gitmiyorum lan" cebinden bıçağı çıkarıp savurmaya başladı.

" Bırak lan o bıçağı. " Bırakmayıp daha çok savurdu.

" Peki . Benden günah gitti."

Sivil olduğu için silahı kullanmadan yanına yaklaştım. Tam elinden tutarken bıçağı diğer eline alıp kolumu derin bı şekilde çizdi ama çekilmedim. Diğer elimle elini tekrar tutup sıktım . Bıçağı düşünce ayağımla vurup geriye doğru attım. Yüzüne bı yumruk indirip kızın yanına gittim telefonumu çıkarıp ona uzattım.

" Al bunu çabuk polisi ara" kafasını hızla salladı tam arkamı donecekken adam, ben arkamı döndüğümde yerden aldığı bıçağı tekrar bana savurmuş olacakki sırtım yanmaya başladı. Arkamı dönüp kaçmaya çalışan adamı tutup yere yatırdım ve üstüne çıkıp yumruklama ya başladım adamın yüzü gözü patlayana kadar dövdüm.

Gelen siren sesliyle tuttuğum adamı yerden kaldırdım.polisler gelip bı bana bı de adama baktılar adamı onlara verip konuştum.

" Alın şunu yoksa geberticem."

" Bu adamı bu hale sen mi getirdin."

" Evet . Ben kıdemli yüzbaşı Asena Bozkurt geçerken kızı rahatsız ettiğini gördüm ve engelledim."

" Bacım sen ne diyorsun kimliğini ver bakayım gerçekten askermisin." Kafamı sallayıp elimi ceplerime attım. Hassiktir evde unutmuşum.
Polis bana bakıp güldü.

" Ne o evde mi unuttun yoksa."

Ona terse ters bakıp elimi önlerine uzattım ilk şaşırsalar da elime kelepçeyi takıp beni ve kızı arabaya bindirip karakola sürdüler. Elimi uzattım çünkü onlarda işlerini yapıyorlar. Aptallık bende ne diye kimliğimi unutuyorum ki.

İfademi alıp beni nezarethaneye getirdiler.

İçeri geçip yere oturdum. Yan tarafa baktığımda 5 tane adam oturmuş bana bakıyorlardı. Siklemeyip kafamı duvara yasladım.

Gelen sesle başımı duvardan ayırıp karşıya baktım.

" Al bacım yaralanmışsın bunlar işini görür. " Kalkıp elindeki ilk yardım çantasını aldım.

" Halledebilirmisin yoksa yapayım mı." Kafamı hayır anlamında salladım ve gitti.

Eski yerime oturup çantayı açtım. Ceketimi çıkarıp yanıma koydum. Çantayı açıp gerekli malzemeleri çıkartacakken yandaki 5 adamın arasından biri konuştu.

" Bu halin ne senin çok kötü olmuş kolun."

Adama döndüm ne diyo lan bu şimdi gelse bununla uğraş

" Sanane. Dön önüne." Sesim sert çıktığı için hepsi önce bı şaşırdı ama o kadar da belli etmediler. Bunlar belli ki asker şimdi diyeceksiniz ki sen nerden anladın çünkü ben bordo bereliyim.

" Dönmüyorum. Ne yaptın bilmiyorum yaran nasıl oldu bilmiyorum bu beni ilgilendirmez ama arkadaşım sıhhiyeci yarana baksın."

" Gerek yok."