Aleyna: Pastamı bile yiyemedim.
Poyraz: Buseye söyledim ayıracak sana büyük bir dilim.
Aleyna: Sen adamsın.
Araba yolculuklarını oldum olası sevmezdim midem şimdiden bulanmaya başlamıştı.
Aleyna: Biz barıştık mı?
Poyraz: Ortada çocuğum yoksa barışalım.
Aleyna: Yiğit haklısın özür dilerim ama öyle söyleyince öyle anlamam normal.
Poyraz: Aleyna gelip bana sorabilirdin bana güvenin yok onu anladım hemen hakaretler beddualar neye uğradığımı şaşırdım.
Aleyna: Özür dilerim.
Poyraz: Bugünlük doğum günün diye kapatalım konuyu.
Aleyna: Peki.
Araba durduğunda eve geldiğimizi fark ettim.
Aleyna: Ev mi?
Bir şey demeyip elimi tuttu. 13. Kata geldiğimizde indik kapıyı açınca ilk ben girdim ışığı açtığımda salonun ortasında güzel bir masa hazırlanmıştı etrafında da kalpli balonlar vardı.
Aleyna: Sen mi hazırladın bunları?
Poyraz: Yemekler hariç evet.
Yemeklerin üstünde ki tabakları kaldırdı mumları da yakınca oldukça romantik bir ortam olmuştu.
Poyraz: Gel bakalım.
Karşılıklı oturduk açlığımı şu an net hissediyordum. Sessiz geçen bir yemekten sonra üstünü değiştirmek için odaya geçti bende koltuğa oturdum.
Poyraz: Aleyna sende değiştirmek ister misin?
Aleyna: Olur aslında giderken yine giyerim.
Beraber odaya geçtiğimizde Poyrazın kıyafetlerine baktık.
Poyraz: Sana da kıyafet koysak iyi olacak.
Aleyna: Sanırım.
Poyraz: Alırım ben yarın.
Aleyna: O eşofman olmaz sen sadece tişörtü ver.
Poyraz: Tamam salondayım ben.
Elbisemi çıkartıp tişörtü geçirdim üstüme dizlerimin biraz üstündeydi ve bütün bacaklarım ortadaydı. Umarım gün sonunda üstüme atlayan kişi Poyraz olmazdı.
Aleyna: Geldiimm.
Arkasını döndüğünde odağı bacaklarımdı.
Poyraz: Yakışmış.
Aleyna: Bacaklarım yerine yüzüme mi baksan?
Gülerek yanına oturdum.
Poyraz: Yok öyle bir şey.
Aleyna: Hı kesin.
Poyraz: Aleyna yok diyorum.
Aleyna: Tamam hediyem nerede?
Poyraz: Hediyen hafta sonu.
Aleyna: O nasıl oluyor?
Poyraz: Anıl Piyancıyla görüşme ayarladım.
Yüzüne şaşkınlıkla baktım.
Aleyna: Şaka yapıyorsun değil mi?
Poyraz: Hayır ciddiyim.