၄ကြိမ်၄ခါတိတိ ကျွန်တော်ပြီးမြောက်သွားခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး၃ကြိမ်က အတင်းအကြပ် အားသုံးခံခဲ့ရတာဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေကို သူချုပ်နှောင်ဖိထားပြီး တကိုယ်လုံးကို ထိန်းချုပ်ထားကာ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ထပ်တလဲလဲ အဆုံးစွန်ထိ အတင်းပြီးမြောက်စေခဲ့တယ်။
ပြီးခါနီး ကျွန်တော့်မှာနာကျင်ရလွန်းသလောက် သာယာမှုကိုလည်း တဆက်တည်းခံစားရတဲ့အတွက် အော်ငိုနေခဲ့မိတယ်။ ကျွန်တော်ရူးသွားမတတ်ပါပဲ။ အထဲကအက်ကွဲမတတ် နာကျင်မှု၊ အဆုံးစွန်ထိ ဖိအားသုံး ပြီးမြောက်စေမှု၊ ထိတ်လန့်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ကောင်းလွန်းတဲ့သာယာမှုနဲ့ ရှက်ရွံ့မှုတို့က ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာတော့တယ်။
အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ ပြတင်းပေါက်ဘးမှာ ကျွန်တော်တို့ထိုင်နေကြတယ်။ သူက ဆေးလိပ်တလိပ်ကို မီးညှိလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဆေးလိပ်တလိပ်ကို ပါးစပ်ကြားတေ့ပြီး ဆေးလိပ်အစကို သူ့ဆေးလိပ်မီးစနဲ့ ထိပြီး မီးညှိလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်အပေါက်လေးထဲကနေ ခြေထောက်ပေါ်ကို ယိုစိမ့်ကျသွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ရှိနေဆဲဖြစ်တယ်။ ပြီးသွားတုန်းက ကုတ်ခြစ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်သည်းရာတွေက သူ့ကျောပြင်နဲ့ လက်မောင်းတွေပေါ် ဖုံးလွှမ်းနေတယ်။
အိပ်ခန်းထဲမှာ မီးမထွန်းထားဘူး။ တိုက်အောက်က ကားတွေ၊ ဖန်သားပေါ်ထင်ဟပ်နေတဲ့ နီယွန်မီးရောင်တွေကို ကျွန်တော်တို့ငုံ့ကြည့်နေခဲ့ကြတယ် ခြေချောင်းတွေက အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ ယှက်နွယ်နေရင်းပေ့ါ။ သူ့ခြေထာက်ကို တက်နင်းလိုက်ပေမယ့် ဘယ်လိုမှမတုံ့ပြန်ဘူး။
“ကိုကို..ကျွန်တော်တို့ ရွံစရာကောင်းတာမျိုး လုပ်နေကြတာ, ဟုတ်တယ်မလား?”အလ်ဖာဝေပုလွေတကောင်ပေါ်ကို ဝေပုလွေပေါက်လေးတကောင်လိုမျိုး သူ့ပုခုံးပေါ်မှီတင်လိုက်တယ်။ လူမိသွားရင် ကျွန်တော်တို့တော့သွားပါပြီ
ကိုကိုက ကျွန်တော်နောက်စေ့ကို ပွတ်သပ်ပြီးနောက် ပူနွေးနေတဲ့နားရွက်တွေကို ဆွဲဆိတ်ပြီး တည်ငြိမ်စွာနဲ့ ပြောလာတယ် ငါတို့တွေဘာမှ ရွံစရာကောင်းတာလုပ်မနေဘူး။ အရင်းနှီးဆုံးသူတွေဆိုတာ တယောက်ကိုတယောက်ဘာပဲလုပ်လုပ် အဲ့ဒါချစ်လို့ပဲဖြစ်တယ်။
