🔞🚥🛑
“မရတော့ဘူး ထပ်ပြီးမပြီးနိုင်တော့ဘူး”
“ကိုကို ခုနက မင်းကိုဘာပြောခဲ့လဲ？”
“ကျနော့် ကျနော့် အပေါက်လေးစုတ်ပြတ်သတ်သွားတဲ့အထိ -ိုးချင်တယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်”
“အခုနည်းနည်းနည်းပဲယောင်နေတာ မင်းနောက်ကိုဘယ်တော့မှ မတ်တပ်မရပ်နိုင်တော့ဘဲ အိမ်သာကို လေးဖက်ကုန်းသွားရတဲ့အထိ ကိုကိုကဆက်-ိုးပစ်ချင်တာ”
ကျနော့်ဖင်က အပြင်ရောအတွင်းပါ ဖူးယောင်နေပြီ။ ကိုကိုကလက်တဖက်နဲ့ ကျနော့်လက်တွေကို အနောက်မှာ ဖမ်းချုပ်ပြီး ပြတင်းပေါက်မှာ ဖိကပ်ထားတယ်။ ညာဖက်မှာကိုယ်လုံးပေါ်မှန်တချပ်ရှိတယ်။ မှန်ထဲမှာ ဒူးထောက်ရင်း လက်ကောက်ဝတ်၂ဖက်လုံး တင်းကြပ်စွာနောက်ပစ်ချုပ်ခံထားပြီး သွယ်လျတဲ့ခါးအောက်ပိုင်းရယ်၊ ကော့ထားတဲ့ဖင်လုံးရယ်နဲ့ နီညိုညိုလီးကြီးက ကျနော့်ပေါင်မုန့်လုံးတွေကြား ထိုးထဲ့ထားတာ အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ကြပ်ပိတ်သိပ်နေပြီး တဝင်းဝင်းဖြစ်နေတာရယ်ကို မှန်ထဲမှာ အရှက်မဲ့နေတဲ့ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်မြင်လိုက်ရတယ်။ အဲ့ဒါကြီးက ကျနော့်အူတွေကို အဆက်မပြတ် ထိုးနေပြီး အထဲမှာ ချက်ကောင်းနေရာကို ပြင်းထန်စွာတရဆက် ထိုးသွင်းနေတယ်။
ကျနော့်တကိုယ်လုံးမာကင်ရာတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတယ်။ သူကသားရဲတိရစ္ဆာန်တကောင်လို ကျနော့်တကိုယ်လုံးကို ကိုက်နေတယ်။ ပေါင်အတွင်းသားတွေမှာလည်း မာကင်ရာတွေ ဖုံးလွှမ်းနေပြီး အဝတ်နဲ့ဖုံးဖိလို့ရတဲ့ ရင်ဘတ်၊ ပုခုံးစတဲ့နေရာတွေကိုလည်း အကိုက်ခံနေရတယ်။ ကျနော့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေလည်း အနီရောင်ပဲစေ့ကြီးတွေလို နီရဲဖူးယောင်လာတဲ့အထိ အစုပ်ခံရတယ်။ တချက်လေးအထိခံရုံနဲ့တင် သေလောက်အောင်နာတယ့်ဟာကို သူကမကြာမကြာ ဆွဲစိတ်သေးတယ်။
ကျနော့်ခြေထောက်တွေ တုန်ရီနေတယ်။ တကိုယ်လုံးကို ကိုကိုက ထိန်းထားပေးပြီး ကိုကိုလွှတ်လိုက်တာနဲ့ ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ကြမ်းပေါ်ကို အသားပုတ်တွေလို ပစ်လဲကျသွားမှာ။
“ကိုကို ကိုကို လွှတ်ပေးပါ ကျနော်မှားသွားပါတယ်”
“ဟင့်အင်း မင်းအမှားမင်းမသိသေးဘူး”
