Senden Kaçamıyorum /Hyunho

Benimle oynama

-Abi.. Abi.. Abi Hyunjin benden ayrıldı..

Duyduğum cümleyle tüm dünyam aydınlandı sanki. Önümde ağlayan kardeşime edebileceğim en büyük ihanetti belki de bu..

-Felix neden ayrıldı? Ne oldu bir anda?

-Abi bilmiyorum. Ayrılalım dedi buluştuğumuz zaman. Neden dedim sordum defalarca. Ama bir şey söylemedi.

-Ne yapacaksın?

-Vazgeçmeyeceğim abi. Onu bırakmam. Barışmak için elimden geleni yapacağım!

Felix Hyunjini gerçekten bu kadar seviyor muydu? Garip bir şeyler vardı sanki her şey saçma geliyordu şuan.

-Arkandayım Felix. Eğer gerçekten onu seviyorsan, gitmesine izin verme..

Her seferinde Jisung Felixle yaşadıkları ağır geldiğinde bana sığınırdı. Galiba bu kez sıra bendeydi..

Jisungun kapısını çaldım. Perişan bir halde açtı kapıyı. Benden daha perişan olmasını beklemiyordum ama öyleydi.

-Noldu Jisung? Ne bu halin?

-Gel Hyung. Her şeyi anlatcam sana. Geç bile kaldım anlatmakta.

İçeri geçtikten sonra önümüze birer bira koyduktan sonra anlatmaya başladı:

-Hyung yaklaşık 1 hafta yine önce PlayStation oynuyorduk. Ben kazandığımda üzerime atlama gibi bir huyu var. Yine aynı şeyi yaptığında bu kez kendime engel olamadım. O gelmeden hemen önce içtiğim için biraz çakırkeyif olmamın da etkisi var. Ama yüzünü kendime çektiğim gibi öptüm onu Hyung.

-Jisung ne yaptın amınakoyim! Peki o ne tepki verdi?

-Hyung aslında asıl olay burada başlıyor. Karşılık verdi. Hem de öyle bir karşılık verdi ki.. Biz o gün birlikte olduk..

-Ne diyosun amınakoyim! Neler oluyor burada! Hyunjine nasıl yaptınız bunu!

-Hyung sana yemin ederim beni itse bir daha karşısına çıkmazdım. Ama karşılık verince..

-Peki sonra ne oldu? Ne yaptınız?

-Yüzüme bile bakmadı Hyung. Her şey bitince gitti ve bir daha ne geldi ne aradı ne aramalarımı açtı.

Bu da Felixin bir haftadır neden Hyunjine çok düşkün olduğunu açıklıyordu. Onu aldattığı için..

-Ne yapmayı düşünüyorsun peki Jisung? Hyunjin Felixten ayrılmış.

-Ne? Ne demek ayrılmış? Öğrendi mi yoksa bizi?

-Sanmıyorum. Felix onu çok boşluyordu. Ama şimdi bu olaydan sonra duyduğu pişmanlık yüzünden üzeirne çok düşüyor. Kendimi affetiricem diyip duruyordu

-Hyung bu kadar mı nefret etti benimle sevişmekten ya..

-Sevişmek falan diyip durma bi koycam ağzının ortasına! Hakkında konuştuğumuz kişi kardeşim amınakoyim!

-Of ne bilim Hyung! Seviyor sanmıştım beni.. Kollarını belime dolarken seviyor gibi hissettirmişti..

-Jisung sen mi ağzını toplayacaksın yoksa ben daha da dağıtayım mı?

-Tamam sustum..

Biraz daha sohbet ettikten sonra Felixin yanına döndüm eve. Geldiğimde hala ağlıyordu. Yanına oturdum

-Şuan ne için ağladığını gerçekten biliyor musun?

-Nasıl yani Abiş
Dedi hıçkırıklarının arasında