Senden Kaçamıyorum /Hyunho

Senden Kaçamıyorum

Minhodan

Dudağımın üzerindeki dudakları gerçek miydi? Yoksa zaten ayakta zor duran bedenimin hayal ürünü müydü?

Yavaşça çekti kendini geri. Alnını yasladı alnıma. Nefesi nefesime karışıyordu..

-H...Hyunjin... Yanlış yapıyorsun...

-Karşı koyamıyorsun..

Haklıydı.. Nasıl karşı koyabilirim ki sana ben? İçim sökülürcesine sevdiğim sana nasıl karşı koyabilirim?

Bir kez daha hissettim dudaklarını dudaklarımda. Bir kez daha.. Ve bir kez daha.. Ardı arkası kesilmiyordu kelebek öpücüklerinin.. Daha fazla dayanacak gücüm kalmamıştı..

Ürkekçe kaldırdığım ellerimi koydum beline. O güzel belini parmak uçlarımda hissedince artık iyice dayanamaz olmuştum.. Sımsıkı sardım parmaklarımı beline. Kendime çektim bedenini..

Yanağımda olan elini enseme götürerek daha da dudaklarına doğru çekti beni sanki mümkünü varmış gibi..

Hala belinde olan elim yavaşça durduğu yeri okşadı. O anda telefonumun titrmesiyle kendime geldim. Kendimi kaybetmiştim. Kendimi gerçekten kaybetmiştim ve buna hemen şimdi bir son vermem gerekiyordu..

Belindeki ellerimi yavaşça yanaklarına çıkardım. Yavaşça yüzünü yüzünden uzaklaştırmaya çalışırken hala öpmek için direndiğini görünce içim acıdı..

Son kez dudaklarına öpücük bırakıp geri çekildim..

Gözleri hala kapalıydı. Hayal kırıklığı yüzünden okunuyordu.

-Minho neden izin vermiyorsun.. Minho seninim görmüyor musun? Her şeyimle sana aidim..

-Hyunjin.. Kardeşimin eski sevgilisisin..

-Minho.. Hiç mi sevmeyeceksin beni?

-Seni seviyorum.. Deliler gibi seviyorum. Ama olmaz Hyunjin.. Yapamam..

-O zaman siktir git Minho!

-Seni sarhoş halinle burada tek başına bırakamam!

-Eve gitmeyeceğim. Annemler içki koktuğumu anlarlarsa endişelenirler. Çok sık içmem

-Nereye gideceksin?

-Bilmiyorum ama eve gitmeyeceğim!

-Yürü!

-Nereye Minho?

-Yürür müsün Hyunjin!

Başka çaresi olmadığını anlayınca omuzlarını düşürüp önümden yürümeye başladı. Bizim evin kapısına gelince yüzüme baktı.

-Gerçekten beni Felixle aynı eve mi koyacaksın?

Ona cevap vermeden Jisungu aradım.

-Jisung kapıyı aç. Bu gece bir misafirin olacak

Jisung kapıyı açınca ikimize de şaşkın gözlerle baktı.

-Jisung Hyunjin bugün sende kalsa sorun olmaz değil mi?

-Hayır Hyung sorun değil. Gel Hyunjin. Hala yarım kalmış bir içme planımız vardı.

-Eğer tek yudum bile içirirsen ona, ağzını yüzünü kırarım Jisung! Zaten yeterince sarhoş!

-Ups tamamdır! Mesaj alındı!

İkisi içeri geçince ben de Felixle ilgilenmek için eve geçtim. Kapıyı açtığımda hıçkırık sesleri duyuluyordu. Bu kadar hassas bir kalbe sahip olup bu kadar piçliği yapabilmesi takdire şayandı gerçekten..