Aphrodite - Matthy het Lam.

16. Race & Crash

Matthy heeft me kort na de vuurvliegjes teruggebracht naar het resort, nu loop ik weer terug naar het huisje. Het pad wordt verlicht door kleine lantaarnpalen in de grond, en de temperatuur voelt hier weer een stuk aangenamer dan boven op het gebergte, waar het best fris was.

Ik vis de huissleutel uit mijn tas en open de deur. "Honey, I'm home!" Roep ik voor de grap. Ik hoor Yara hard lachen. "Welcome back, honey!" Roept ze lachend terug.

Ik grinnik en ik plof naast haar op de bank. "En wat heb jij nog uitgespookt deze avond?" Vraag ik geïnteresseerd. "Ik heb met Carlos gepraat en morgen avond is weer een straatrace, dus daar gaan we dan heen!" Zegt ze enthousiast. Ik voel een knoop in mijn maag vormen, en mijn glimlach verdwijnt spontaan van mijn gezicht. "Oh kom op Liv, zo erg was het echt niet. Het was echt wel spannend." Zegt Yara lichtelijk geïrriteerd.

Ik vind het lastig om mijn kaarten open op tafel te leggen, ik wil het haar wel vertellen maar ik wil wachten op een ander moment wanneer ik er echt klaar voor ben. "Sorry, je hebt gelijk, het viel uiteindelijk echt wel allemaal mee." Geef ik toe, het viel ook wel mee, maar het is nu gewoon niet iets wat ik support. "En vrijdag, gaan we met die groep Nederlanders van toen, drinken op het terras." Voegt ze er nog aan toe. Ik haal mijn wenkbrauwen op, "Huh welke groep?" Vraag ik verward. "Die Robbie, Matthy en zo." Legt ze uit. Mijn lippen vormen zich in een O. "Oh ja, sorry heb denk ik een lange dag gehad." Grinnik ik. "Ja, check Snapchat maar." Grinnikt ze, ik zie dat ik veel meldingen heb in de Snapchat-groep en ik lees deze vluchtig door.

"Klinkt gezellig maar ik ga naar bed toe, ik moet morgenvroeg weer werken. Slaap lekker alvast." Glimlach ik naar haar, ze wenst mij ook een goede nacht rust toe en ik loop al snel naar de badkamer om mijn gezicht te reinigen maar ik kleed me om op mijn kamer, aangezien ik daar mijn slaap shirt heb laten slingeren.

•~•~•~•~•~•

Na een lange dag werken in de wellness kwam ik eindelijk thuis. Het was een drukke dag geweest met veel massages en gezichtsbehandelingen. Ik voel de vermoeidheid in mijn schouders, armen en benen. Masseren kost altijd veel energie en kracht, en vandaag leek het alsof ik geen enkel moment rust heb gehad.

Toen ik de voordeur van het huisje opende, kwam de bekende geur van Rabarber & Roos mij tegemoet. Het aroma van onze geurstokjes hangt in de lucht. Ik gooi mijn tas op een keukenstoel en loop moeizaam naar de bank. De vermoeidheid slaat toe, en voel mijn benen steeds zwaarder worden. Ik moet even gaan liggen, al is het voor een paar minuten.

Met een zucht plof ik neer op de bank en sluit ik mijn ogen. De zachte kussens en het rustige gezoem van de airconditioner kalmeert me. Het duurt niet lang voordat ik in een diepe slaap val.

"Wakker worden, Liv." Fluister Yara zachtjes, terwijl ze me voorzichtig heen en weer schudt. "Hoe laat is het." Mompel ik, slaperig. Het voelt alsof ik pas vijf minuten op de bank lig. "Bijna 6 uur, maar we moeten nog eten en ons klaar maken." Zegt ze. De geur van net klaar gemaakt avond eten dringt mijn neus binnen, en ik voel mijn maag knorren. Met tegenzin open ik mijn ogen en zie ik Yara glimlachend boven me hangen.

"Kom op, luie donder." Plaagt ze, terwijl ze me overeind helpt te komen. Mijn buik begint hard te knorren. "Wat eten we?" Vraag ik als ik naar de keuken kijk, maar door de pannen kan ik helaas niet zien wat we eten. "Spaghetti bolognese, mijn specialiteit." Grinnikt Yara. "Daar heb ik wel zin in." Yara's spaghetti bolognese is echt heerlijk.

We eten samen de spaghetti op en kletsen nog over hoe onze dag was. Als het eten op is, verzamel ik de borden, bestek en pannen, en maak ik een sopje met afwasmiddel. Ik was het servies en de pannen af, en droog deze vervolgens en ruim het weer in.

Ik besluit om nog een energy drankje te drinken, aangezien ik mezelf nog steeds moe voel. Met het blikje in mijn hand loop ik naar de badkamer, en ik bekijk mezelf in de spiegel.