In de horizon zie ik langzaam de zon opkomen. "Moet jij niet je koffer gaan inpakken?" Vraag ik dan aan Matthy. "Zodat jij zeker mijn koffer weer kan gaan stelen?" Vraagt hij tikkeltje brutaal, zijn stem is zwaarder dan normaal. Ik bekijk hem niet begrijpend aan. Hoe bedoelt hij, ik zijn koffer stelen? Dan valt hij mij het kwartje en daarom herkende ik hem ergens van; hij is de jongen met hetzelfde koffer als mij. Er verschijnt een klein lachje op mijn gezicht. "Oh, jij was dat dus." Grinnik ik. "Wij hebben dus exact dezelfde koffer." Voeg ik eraan toe. "Dat is dan mooi toevallig." Zegt Matthy waarop ik een korte knik geef als teken dat ik instem.
"Hoe laat vliegen jullie morgen?" De nieuwsgierige vragen blijven maar komen vanuit mij. "Om 15:00 uur, maar we worden al om 11:15 uur opgehaald." Zegt hij. "Hoe was jouw avond geweest?" Besluit hij na een tijdje te vragen. Ik haal mijn schouders op en denk na over afgelopen nacht. In het moment voelt het altijd als een goed idee om zoveel te drinken en gekke dingen doen maar achteraf heb ik er toch vaak spijt van. Ik begin zachtjes te lachen en Matthy kijkt me met een frons aan. "Ik heb met Robbie én Milo gezoend." Lach ik als ik mij opnieuw herinner wat ik allemaal gedaan heb vannacht. Matthy zijn blik veranderd naar verbaasd. "Als in, tegelijk?" Vraagt hij verbaasd. Ik knik met mijn hoofd. "Ja." Lach ik zachtjes. Matthy zegt niets. "Hoe was jouw avond?" Vraag ik hem dan weer. Matthy haalt zijn schouders op. "Wel gezellig." Zegt hij dan kort.
"Wanneer ga jij naar huis toe?" Vraagt Matthy plotselings. "Maandag 4 november." Matthy kijkt me niet begrijpend aan. "Ik werk hier momenteel voor een halfjaar. Mijn baan in Nederland had geen uitdagingen meer voor mij en ben echt een lange tijd in de knoop geweest met mezelf. Ik ben hier naar toe gekomen om mijzelf net dat extra duwtje te geven." Leg ik hem uit. "Wat voor werk doe je dan?" Vraagt hij dan geïnteresseerd. "Ik werk bij een resort als masseuse en schoonheidsspecialiste." Glimlach ik kleintjes. "Oh dat is wel interessant." Zegt Matthy dan.
Ik glimlach om de woordkeuze van Matthy, normaal gesproken als ik aan een jongen vertel wat voor werk ik doe vragen ze altijd iets van; 'Wil je mij masseren?' En ik begrijp dat dat een gedachte is wat als eerste naar bovenkomt, maar het begon wel een beetje irritant te worden. "Ja best wel, je moet iedere spier herkennen. Het is niet 'alleen maar' masseren." Vertel ik Matthy en bij 'alleen maar' maak ik haakjes met mijn vingers.
De zon opkomst zorgt voor een mooie oranje gloed over de oceaan en de stad. De vogels beginnen nu ook met fluiten. "Misschien moeten we maar eens naar het hotel gaan." Zegt Matthy. "Wil jij misschien een taxi voor mij bellen?" Vraag ik hem dan. Matthy kijkt me vragend aan. "Uhm oké?" Vraagt hij, meer dan dat hij het zegt. "Dankjewel." Zeg ik. Matthy typt wat in op zijn telefoon en daarna hoor ik het geluidje dat zijn telefoon een piep geluid maakt. "Volgens mij kan ik niet bellen." Zegt hij. "O, geeft niet ik kom wel terug hoor. Volgens mij gaat er een bus." Glimlach ik als ik opsta. "Mijn huurauto staat hier geparkeerd, anders breng ik je wel." Perst hij eruit. Het klinkt bijna geforceerd maar het aanbod klinkt wel uitnodigend. Beter dan met het openbaar vervoer. "Dat zou ik heel fijn vinden." Zeg ik als hij dan ook opstaat.
Na tien stille minuten, rijden we het terrein van het resort op. "Zo hey, dat heb je goed voor elkaar." Zegt Matthy die de stilte verbreekt. "Klopt." Zeg ik dan. Hij parkeert de auto. "Matthy bedankt voor de rit en hopelijk kun je in Nederland wat meer momentjes voor jezelf vinden." Een warme lach siert mijn gezicht. "Bedankt en misschien zien we ons wel weer eens." Glimlacht Matthy kleintjes. "Wie weet." Zeg ik als ik hem een korte knuffel geef.
•~•~•~•~•~•
Ik word wakker door het geluid van boren ik en bekijk gelijk op mijn telefoon hoe laat het is; 15:47. Ik mopper in mezelf. Het was echt niet verstandig om dit te doen. Nu is mijn hele ritme verpest. Ik loop naar de woonkamer en daar ligt Yara te slapen op de bank. Ik schud haar wakker. "W-wat is er?" Vraagt Yara verschrikt. "Brand!" Roep ik dan hard. Yara springt zo snel als ze kan op. "Waar!" Schreeuwt ze. "Nergens, grapje!" Zeg ik dan lachend.
"Ik wilde even zeggen dat ik ga sporten." Zeg ik dan in een keer heel serieus. Ze kijkt me boos aan. "Heb je mij daarvoor wakker gemaakt?" Ze zwaait dramatisch met haar handen en armen. Mijn blik valt op haar nek. "Jezus, wat heb jíj gedaan vannacht?" Als ik naar haar nek wijs die vol zuig zoenen zitten. "Ik heb een wilde nacht gehad met een Engelse." Zegt ze als ze met haar wenkbrauwen wiebelt. Ik lach. "Lekker meid." "En jij?" Vraagt ze. "Niks bijzonders gebeurd.." Zeg ik. Nu trekt Yara haar wenkbrauw op. "Liv, wat is er gebeurd?" Vraagt ze dan achterdochtig. "Nee oprecht niks geks." Lach ik dan. "Herinner jij die vriendengroep van afgelopen dinsdag met dat glas?" Yara knikt en geeft me dan dé blik. "Nee er is niks gebeurd, alleen gezoend met twee van die jongens." En ik kijk haar beschamend aan. "Met wie dan?" Vraagt ze. "Met Robbie, die Brabander en met Milo, die met die gekke zonnebril." Ze knikt. "Die Robbie was wel echt leuk." Zucht ze als ze weer aan dinsdag denkt. "Ik heb zijn Snapchat, ik vraag wel of ik hem mag doorsturen." Glimlach ik. Yara steekt haar duim op als ze weer op de bank gaat liggen. "Ik ga sporten, tot straks." Roep ik als ik mijn sportschoenen aandoe. "Is goed, houdoe!" Roept Yara.
Ik ren langs het strand met mijn AirPods in terwijl ik muziek luister. De zon brand op mijn lichaam maar toch voel ik af en toe een fris briesje wat mijn lichaam verwelkomt. Mijn gedachtes dwalen af bij het gesprek wat ik heb gehad met Matthy.
Op de een of ander manier voelde het enorm vertrouwd om deze kwetsbare informatie te delen met hem. Misschien is het wel zijn stille en mysterieuze karakter waardoor ik zo openlijk tegen hem heb lopen praten. Misschien moest ik gewoonweg mijn ei kwijt aan iemand, en was Matthy op de juiste plek en op het juiste moment.Voordat ik het weet heb ik een rondje gerend en ben ik alweer terug bij ons huisje. Ik kijk op mijn Apple Watch en zie een afstand van 6 kilometer en een tijd van 37 minuten. Niet mijn beste tijd, maar zeker niet slecht. Als ik de badkamer inloop trek ik mijn kleding uit en was ik mijn lichaam en haren. Ik kleed mij om in makkelijke kleding en ik plof op de bank en open Snapchat.
Ik accepteer de vriendschap uitnodigingen van Milo en Robbie en leg mijn telefoon weer neer en zet de televisie aan. Ik krijg een melding van Snapchat en zie dat Milo een snap gestuurd heeft. Ik open de foto en ik zie een selfie van Milo, samen met Koen. Milo doet een peace teken en Koen kijkt met gespleten ogen richting de camera waardoor ik denk dat hij niet verwachtte dat Milo een foto maakt. Ik stuur een selfie terug en leg weer mijn telefoon weer weg en ga verveeld door de verschillende zenders. Uitgerekend nu is er niks leuks te vinden op televisie, het meeste is immers in het Grieks en we hebben nog geen Videoland of Netflix op de televisie.
Yara komt het huisje binnen gewandeld. "Hey girl!" Roept ze blij. "Ik heb onze auto opgehaald." Legt ze uit. We hadden de auto laten staan bij het restaurant en zijn met de taxi doorgereden naar Chersonissos. "Oh wat goed van jou, daar had ik helemaal niet meer aan gedacht." Zeg ik als ik mijn telefoon pak. Yara ploft naast me. Mijn telefoon maakt een geluidje wat betekend dat ik een melding heb ontvangen. "Oeh heb je vrienden?" Vraagt Yara. Ik knik en bekijk van wie ik een berichtje heb ontvangen. Milo. "Het is Milo." Zeg ik. Ik open zijn Snapchat, het is alweer een selfie van hem. Hij zit op het strand met een ontbloot bovenlijf en heeft een zonnebril op. 'Willen jullie vanavond om 19:00 uur mee uiteten gaan?' Staat erbij geschreven. Ik laat de snap aan Yara zien. Ze haalt haar schouders op. "Lijkt me wel gezellig." Zegt ze dan. "Maar we gaan het niet laat maken, ik ben echt moe." Mompel ik. "Deal." Zegt ze. Ik maak een selfie waarbij Yara een peace teken doet en ik mijn duim opsteek. "Gezellig, waar?" Schrijf ik en klik op verzenden.
Ik krijg al snel weer een reactie terug, maar dit keer in de chat.Milo: Bij Myrtios, Village Square, Old Hersonissos 700 14.
Ik: Dat is een toptent zegt Yara
Ik: we zullen er zijn.
Milo: Gezellig
Milo: Raoul is nu aan het reserveren.
Ik: Superrrrr, tot vanavond xx"Nou zullen we ons dan maar straks langzaam klaar maken?" Zegt Yara. Ik kijk hoe laat het is, 17:18. Ik maak een instemmend geluidje. "Hoe lang is het rijden?" Vraag ik dan. "Uhm.. momentje." Yara typt het adres van het restaurant. "Ongeveer 25 minuten." Zegt ze dan. "Oké." Ik zet via spotify een playlist aan die Yara en ik samen gemaakt hebben. Ik maak mijn gezicht schoon en doe dan mijn skincare. Ik doe mijn basic make-up wat bestaat uit een glowy basis, eyeliner met een kleine wing, mascara en besluit dit keer voor een lipgloss te gaan. Ik kies een leuk jurkje aan en besluit deze te combineren met mijn mooie open schoentjes. Ik maak mijn haren opnieuw vochtig omdat mijn haren net te droog zijn en krul mijn haren met de Dyson airwrap.
We stappen in de auto en ik besluit om te gaan rijden. Ik verbind mijn telefoon met de AUX. "Hier, jij bent de DJ." Zeg ik als ik haar mijn telefoon geef geopend op Spotify.
Wij zingen beide mee met de muziek terwijl Yara mij de weg wijst. Niet veel later parkeer ik de auto op de parkeerplaats. We stappen uit de auto en we pakken onze spullen bij elkaar en lopen richting het restaurant en daar staat de groep al op ons te wachten.
JE LEEST
Aphrodite - Matthy het Lam.
Fiksi Penggemar- Matthyas het Lam fanfiction - Olivia had altijd al gedroomd van een avontuur, maar ze had nooit kunnen vermoeden dat haar leven in een seconde van tijd zou veranderen. Toen ze besloot om voor een halfjaar naar Kreta te verhuizen, was ze klaar voor...