Aphrodite - Matthy het Lam.

15. Zonsondergang & vuurvliegjes

Matthy rijdt het gebergte op, terwijl ik naast hem zit, te genieten van het uitzicht dat zich steeds verder ontvouwt. De weg kronkelt omhoog en bij elke bocht wordt de weg steeds steiler. Na een tijdje merk ik dat we de top naderen. Ik merk dat ik steeds meer nieuwsgierig ben naar wat Matthy heeft bedacht.

"Hoe ver is het nog?" Vraag ik, terwijl ik de horizon probeer te peilen. "We zijn bijna daar." Antwoordt Matthy met een glimlach. "Nog een paar bochten en dan zal je het zien."

Eenmaal aangekomen op de top van het gebergte ben ik verrast door het adembenemende uitzicht. Voor ons ligt Kreta in al haar glorie. Ik zie een romantisch stadje dat zich aan het voet van de heuvel bevindt, omringd door natuur die in levendige tinten groen de vallei vullen. En daar achter, als een blauw juweel, glinstert de zee in het zachte licht van de late namiddag.

"Wow." Is alles wat ik kan uitbrengen.

"Mooi he?" Zegt Matthy, zichtbaar tevreden met mijn reactie. "Dit is één van mijn favoriete plekken op het eiland." Zegt Matthy zacht. "Ik kan begrijpen waarom." Antwoord ik, nog steeds starend naar het prachtige uitzicht. "Het is echt prachtig." Ik kijk mijn ogen uit.

Hij stapt de auto uit en loopt naar de achterklep. "Wacht maar tot je ziet wat ik nog meer heb voorbereid." Zegt hij met een grote knipoog. Met een paar behendige bewegingen opent Matthy de achterklep en begint de ruimte in te richten. Ik kijk gefascineerd toe hoe hij dekens en kussens verspreidt, om een knus plekje te creëren in de achterbak van de auto. Het is duidelijk dat hij het goed heeft voorbereid.

"Wat ben je van plan?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ik dacht dat we hier samen de zonsondergang kunnen genieten," Antwoordt hij. "Met pizza natuurlijk."

"Dat klinkt perfect." Zeg ik glimlachend terwijl ik naast hem ga zitten in de achterbak van de auto. We hebben uitzicht over het romantisch dorpje en de zee. Matthy haalt twee pizza dozen tevoorschijn en opent ze, de geur van kaas en kruiden vult de lucht.

"Cheers." Zegt Matthy als hij zijn pizzapunt in de lucht houdt, ik grinnik en tik mijn pizzapunt tegen de zijne. "Cheers." Zeg ik lachend, en neem vervolgens een hapje van mijn pizza. "Oh mijn god, deze pizza smaakt zo lekker."

Matthy kijkt me aan met een kleine grijns op zijn gezicht. "Ze maken daar alles vers, ik dacht dat je dat wel zou waarderen." Zijn woorden laten mijn hart smelten, hij heeft over alles zo goed nagedacht, terwijl het zo casual lijkt. "Dat doe ik zeer zeker." Zeg ik, terwijl ik nog een hap neem en om me heen kijk.

"Ik wilde even iets leuks doen, na gisteren." Zegt hij zachtjes.

Hij pakt een speaker en verbindt deze met zijn telefoon via Bluetooth. Hij zet een playlist op, met allemaal rustige maar leuke liedjes die bij dit moment passen.

De zon begint langzaam aan haar afdaling, de lucht word gekleurd met allemaal verschillende tinten oranje, roze en paars. Het is alsof de wereld speciaal voor ons een spektakel uitvoert. "Kijk hoe mooi die kleuren zijn." Zeg ik dromend, wijzend naar de horizon.

"Ja, elke zonsondergang is hier anders." Zegt Matthy. "Maar ze zijn altijd prachtig." Geeft hij toe. "Hoe vaak ben je hier geweest?" Vraag ik aan Matthy. "Op deze plek, of bedoel je op Kreta?" Vraagt hij vervolgens. Eigenlijk ben ik wel nieuwsgierig naar beide antwoorden.

"Beide." Zeg ik vervolgens. "Op Kreta zelf is denk ik zo'n 12 keer, soms voor meerdere weken en soms voor enkele dagen. Op deze plek kom ik het liefst iedere dag, als ik in deze buurt zit." Zegt Matthy eerlijk. "Ben je hier altijd voor werk geweest of ook echt voor vakantie?" Vraag ik door. Hij haalt zijn schouders op. "Meestal maak ik er een combinatie van, werk én vakantie." Legt hij uit, dat is best wel chill als je dat kan doen. "Dat is wel chill, ik wil ook wel werk waarvoor ik in Nederland kan blijven wonen maar veel kan reizen." Zeg ik dromend maar er is geen baan die realistisch is met mijn opleiding en interesse gebied waarbij je zo en dan naar het buitenland kan gaan voor werk.