De race is alweer twee dagen geleden. Afgelopen twee dagen heb ik nog gewerkt, maar dat betekent dat ik nu wel weer drie dagen achter elkaar vrij heb, en in mijn geval valt het ook in het weekend: vrijdag, zaterdag en zondag vrij.
Ik had Matthy een berichtje gestuurd met de vraag of hij deze middag vrij is, en dat was gelukkig het geval aangezien Yara aan het werk is vandaag, dus we gaan deze middag wat samen doen.
Vanavond gaan we ook met z'n allen nog drankjes doen in Cherssonisos. Daar heb ik ook echt zin in, het is best wel lang geleden dat ik de jongens allemaal heb gezien.
Ik zie de bekende zwarte BMW het terrein oprijden en automatisch moet ik breed glimlachen. We hebben besloten om naar een dorpje te gaan, dat ongeveer drie kwartier rijden is; we maken er een mini roadtrip van. De zon schijnt fel en de lucht is blauw, een perfecte dag om op pad te gaan.
"Olivia, klaar voor een ritje?" Roept Matthy vrolijk terwijl hij uitstapt. Zijn ogen twinkelen, zoals bijna altijd, en ik kan een glimlach niet onderdrukken.
"Altijd," Zeg ik, terwijl ik mijn tas in de kofferbak leg en instap. We rijden langs kronkelende wegen, met prachtige uitzichten op de kust en de bergen. Matthy zet onze favorieten afspeellijst op en al snel zijn we allebei aan het meezingen.
"Hoeveel weet jij eigenlijk van het oude Kreta?" Vraagt Matthy, terwijl we een heuvel oprijden.
"Niet zoveel als jou, Professor." Plaag ik hem, Matthy is hier al vaak geweest, dus hij zal echt wel het een en ander weten over Kreta. "Je gaat hier een halfjaar wonen en werken, en je hebt je niet voorbereid?" Vraagt hij alsof hij heel geschokt is. Ik geef hem een bepaalde uitdrukking waardoor hij moet lachen. "Laten we dat een veranderen." Lacht hij.
Na een tijdje komen we aan in het dorpje. De stenen huizen en smalle straatjes lijken net uit een ander tijdperk te komen. We wandelen door de smalle straatjes, stoppen bij kleine winkeltjes en bewonderen de antieke souveniertjes. De geur van versgebakken brood en kruiden vult de lucht, en ik voel me helemaal ondergedompeld in de sfeer van dit charmante dorpje.
Ik sta bij een oud winkeltje met allemaal zelfgemaakte sieraden. Ik pas een aantal ringen, maar kan geen leuke ring vinden. Ik kijk nog even tussen de armbanden en besluit drie leuke armbanden uit te kiezen, als een leuke cadeautjes voor mijn vriendinnen die later deze maand komen.
Dan valt mijn oog op een prachtige ring, hij is goud en heeft een soort cirkeltjes, en in elke cirkel is een soort vonkje. "Wauw." Fluister ik zachtjes terwijl ik hem pas, hij past perfect. "Die is mooi." Hoor ik ineens over mijn schouder, geschrokken kijk ik op. Daar staat Matthy die met me meekijkt. "Ja, vind ik ook." Stem ik mee, ik haal de ring van mijn vinger af en bekijk de prijs. Hij kost €64,95. Ik vind dat echt te duur voor een ring dus besluit hem weer weg te leggen, met pijn in mijn hart.
Ik besluit voor alleen de armbandjes mee te nemen voor de meiden, en een voor mezelf. Ik bedank de lieve oude vrouw achter de kassa met een brede glimlach. "Wil je me misschien helpen om het armbandje om te doen?" Vraag ik aan Matthy. "Tuurlijk." Zegt hij met een scheve glimlach. Ik geef hem het armbandje en hij pakt hem onhandig vast. "Oh shit, ik heb dikke vingers." Mompelt hij als hij met de sluiting bezig is. Ik grinnik en ik kijk Matthy aan, hij kijkt heel geconcentreerd en heeft het puntje van zijn tong uitsteken. Heel schattig.
"Het is gelukt!" Zegt hij blij, hij kijkt me aan met zijn twinkelende ogen. "Moet ik je ook helpen met de ring?" Grapt hij terwijl hij naar mijn hand wijst. Ik lach en schud mijn hoofd. "Nee, ik heb hem besloten niet mee te nemen. Hij was een beetje over mijn budget." Glimlach ik warm. "Oh balen." Zegt Matthy. Ik haal mijn schouders op. "Ik moest een beetje denken aan mijn vader door die ring, met de sparkeltjes." Geef ik toe.
We lopen verder de straat in en we nemen een kijkje bij een typische toeristische souvenirwinkel. Verdwaald in alle leuke, bijzondere en vele souveniertjes, ben ik Matthy weer eens kwijt. Ik bekijk alle shirtjes, magneetjes en hebbedingetjes ineens staat Matthy weer achter me. "En hebben ze wat?" Vraagt hij geïnteresseerd. Ik schud mijn hoofd. "Nee niet echt, of nou ja, ze hebben veel, maar niks wat ik wil meenemen." Grinnik ik. "Hmm ik wil deze wel meenemen voor in mijn huis." Hij pakt een zout en peper stel, het zijn twee biggetjes die het standje doggy aan het uitbeelden zijn.
Ik moet heel hard lachen, maar zo te zien is Matthy echt bloedserieus waardoor ik het nog grappiger vind. "Doe dan." Zeg ik, op een 'bluf' toon. Matthy grijnst. "Ik ga het zeker kopen, kijk maar." Hij loopt naar de kassa en rekent het zout en peper stel af. "Heb je wel een lekker gekruid eitje iedere ochtend." Grinnik ik als we de winkel uitlopen. "Dat is zeer zeker." Zegt Matthy met een scheve glimlach.
We lopen verder door de smalle straatjes en komen uiteindelijk uit bij een klein museum dat Griekse cultuur tentoonstelt. De stenen pilaren en indrukwekkende beelden voor de ingang beloven al veel goeds. "Zullen we binnen een kijkje nemen?" Vraag ik.
"Absoluut." Antwoordt Matthy nep enthousiast, terwijl hij me een speels duwtje geeft richting de ingang. Binnen worden we verwelkomd door een gids die ons uitnodigt voor een rondleiding. We sluiten aan bij een groepje toeristen, waarbij wij overduidelijk de jongste mensen die binnen zijn.
De gids vertelt gepassioneerd over de mythologie en kunst van het oude Griekenland. Ik kijk gefascineerd naar de sierlijke beelden en indrukwekkende mozaïeken. Terwijl we verder lopen, voel ik af en toe Matthy's arm zacht tegen de mijne, een lichte aanraking die mijn hart sneller laat kloppen.
Na een tijdje komen we bij een prachtig beeld van Aphrodite. "Weet je waarvoor ze staat?" Vraagt Matthy, zachtjes terwijl hij naar het beeld kijkt. Ik schud mijn hoofd. "Vertel het me." Zeg ik nieuwsgierig terwijl ik Matthy aankijk.
"Aphrodite is de Griekse Godin van de liefde, schoonheid, en verlangen," Legt Matthy uit. Zijn stem is zacht en teder. "Ze staat symbool voor alles wat mooi en puur is in de wereld, en voor de kracht van liefde die mensen bij elkaar brengt."
"Dat is mooi," Zeg ik zachtjes. "Ik kan me voorstellen dat veel mensen zich door haar laten inspireren."
Matthy kijkt me aan, zijn ogen twinkelend van speelsheid en een vleugje arrogantie. "Misschien is er wel een beetje van haar magie hier aanwezig." Zegt hij, terwijl hij dichterbij komt en zijn hand heel even over de mijne laat glijden. "Maar eerlijk gezegd, denk ik dat ik die magie al bezit." Zegt hij met een grijns.
Ik grinnik zachtjes. "Misschien wel." Zeg ik uitdagend, mijn stem een beetje plagerig. Zijn ogen glinsteren en buigt voorover, en fluistert in mijn oor. "Misschien ben jij wel mijn Aphrodite." Ik voel een tinteling door mijn hele lichaam, en mijn hart maakt een sprongetje. "Maar ik moet zeggen, ik doe het niet slecht als een God zelf." Grapt Matthy.
Ik voel mijn wangen rood worden en probeer mijn lach in te houden. "Als ik jouw Aphrodite ben, dan moet jij zeker mijn Adonis zijn." Zeg ik terwijl ik een stap dichter naar hem toe doe.
"Deal," Antwoordt hij met een brede grijns, zijn zelfzekerheid bijna tastbaar. "Maar dan moeten we wel blijven genieten van dit soort uitstapjes, mijn godin."
"Dat lijkt me een goed plan." Zeg ik lachend, en we lopen verder, genietend van de kunst en van elkaar.
A/N
Awwwww, kunnen Matthy en Olivia stoppen met zo cute te doen naar elkaar??
p.s bij het volgende deel kan je een beetje drama verwachten 👀
Veel liefssss <3
JE LEEST
Aphrodite - Matthy het Lam.
Fanfic- Matthyas het Lam fanfiction - Olivia had altijd al gedroomd van een avontuur, maar ze had nooit kunnen vermoeden dat haar leven in een seconde van tijd zou veranderen. Toen ze besloot om voor een halfjaar naar Kreta te verhuizen, was ze klaar voor...
