Bazı insanların evi çocukluktan yıkılır.Böyle çocuklar her zaman kalbinin bir köşesinde bunu saklar ve hiç bir zaman unutmaz.Kalbinin bir tarafında bir burukluk oluşur ve hayatın boyunca seninle kalır.
O gün hastanede ailenin ilk çocuğu olan Emir, kardeşleri olcağını duyar duymaz sevinçden yerinde duramıyordu.Yedi yaşında olan Emir bu günü hep bekliyordu.Her gece kardeşleri olsun diye dua ediyordu.Emir isteğine kavuşsa da,her biri olacaklardan habersizdi...
Artık çocukların 1 yaşı olacaktı.Çok zorlukla bu yaşa gelmişlerdi.Ceyda ise Zeynepi yurda vermekde kararlıydı.Bu yüzden de evde her gün kavga oluyordu.
Ceyda, "Zeynepi yurda vermek en iyi karar olacak.Yurd ona iyi gelecek sen merak etme." bunları hala kendi fikrinde kararlı olan Serhat'a söyledi.Yurd hangi çocuğa iyi geliyordu ki.Hangi çocuk orada mükemmel hayat yaşıyordu?
Serhat ise ona nedenini sorduğunda Ceyda,"Hem çalışıyorum hem de 3 çocuk bakıyorum.Olmuyor, yapamıyorum.Lütfen beni anlamaya çalış."Serhat ne diyeceğini bilemedi.Kendisini toparlayıp,"Çocukların bakıcısı olduğunu unutma lütfen.Ona zam yapıb çocuklarla daha çok ilgilenmesini söylerim.Zaten yeterince yorgunsun git dillen."
"Anlamıyorsun beni Serhat.Bakıcının bile Zeyneple ilgilenmekten diğer çocuklara vakit ayıramıyor.O da çok zorlanıyor.Zeynepi bebekken yurda verirsek hiç bir şey hatırlamaz ve hayatına devam eder." Serhat ise ona "O zaman iki bakıcı ya da üç bakıcı tutarız.Sen en iyisi git dillen." Ceyda hala istediğine ulaşamadığı için morali bozulmuştu.Bir çıkış yolu arıyordu Zeynepi yurda bırakmak için ama bulamıyordu.
O sırada Ceyda kapıdan çıkarken karşısında Emiri buldu.Ceyda kaşlarını çatarken,Emir korkusundan ne diyeceğini bilemedi.Emir "Babama bir şey sormaya gelmiştim.Yani şimdi geldim." diyerek yalana başvurdu.Aslında Zeynepi yurda vermek istediklerini duymuştu.Ceydanın aklı başka yerde olduğu için dediklerini önemsemeden çekip gitmişdi.
Emir bir süre rahatladıktan sonra hemen Zeynepin odasına koşdu.Emir küçük kardeşlerini çok severdi.Onlarla hep ilgilenirdi,oyunlar oynayrdı.Onların yanından ayrılmamaya çalışırdı.Şimdi ise babasının konuşmalarını dinlemeden bir karar vermişti.Zeynepden ayrılmasın diye onu dolaba saklayacaktı....
Çocuk olduğu için diğer olacakları düşünmemişti bile.Zeynepi yatağından alıp gizlice kendi odasına koşdu.Kendi yatağından yastık alıp dolapa yerleştirdi.Daha sonra ise Zeynepi yastığın üzerine koyup,"Merak etme burada seni kimse bulamaz güvendesin Balım."diyip dolapın kapağını kapattı.
Emir her zaman küçük kız kardeşine balım diye hitap ederdi.Zenepin doğumundan sonra ona Balım isminin koyulmasını istemişti.Lakin hiç kimse onu dinlemeden bebeğin adını Zeynep koymuşlardı.Tabii Emir buna çok üzülmüştü.O yüzden Zeynepe hep Balım diye hitap ederdi.
Emir Tolganın yatağına koşup ona "Sakın Balımın burada olduğunu söyleme.Seni çok seviyorum." diyip onu yanağından öperek odadan çıktı.
Emir yedi yaşında olsa bile kardeşlerine çok bağlıydı.Bir kaç yıl evde tek olduğu için hep kardeşi olsun isterdi.O yüzden onlara gözü gibi bakardı.
Bir süre sonra bakıcı çocukların odasına girdi.Zeynepi yatağında göremediği için diğer odalara bakmaya karar verdi.Diğer odalarda da Zeynepi bulamayınca hemen Ceydanın odasına koşup ona "Ceyda hanım Zeynepi bulamıyorum.Bütün odalara baktım ama yok." diye söyledi.Ceyda hemen yatağından kalkıp bakıcı ile beraber odalara koştu.Ama bir türlü Zeynepi bulamıyorlardı.
Emir ise bu sürüde kendi dolapının kapısını açdığı an Ceyda odaya girdi.Emir korkusundan ne yapacağını bilemedi ve dolapın kapısını hemen kapattı.Artık her şey için çok geçti.Ceyda Emiri iterek yere attı.Çocuk acı içinde inledi.Ceyda dolapı açıp,Zeynepi orada nefes nefese kalırken gördüğünde çocuğu hemen bakıcıya verdi.Bakıcı hemen çocuğu alıp ilacını vermeye götürdü.
Ceyda kızgın bir şekilde Emire dönüp yüzüne tokatı geçirdi. "Sen yaptın değil mi?.Akılsız.O kadar akılsızsın ki çocuğun orada nefessiz kalacağını düşünmedin mi hiç?" diyerek çocuğa vuruyordu.Emir ise sadece "Vurma bana anne,vurma." söyleye biliyordu.
O sırada bakıcı içeri girip olanların şokundaydı. "Ne yapıyorsunuz siz böyle Ceyda hanım?" diyerek çocuğu ondan kurtardı.Emir ağlamaktan başka bir şey yapamıyordu.Aslında bu ilk ya da son değildi.Bunu çok iyi biliyordu.Hep annesi tarafından dövülüyordu.Emirin annesi olacak o kadın ise hep Emiri tehdit edip Serhat'a söylememesi gerektiğini dile getirirdi.Emir ise kortuğundan hiç bir şey demiyordu.
Ceyda ise"Sakın bu olanları Serhat'a anlatmıyorsun.Yoksa seni işten kovarım." diye Ayşeni de Emir gibi tehdit etdi.
Arkadaşlar bölümü nasıl buldunuz?.Açıkcası ben bu bölümü yazarken kendimi çok garip hissetdim.
Aslında bunu sormak çok erken ama kitapta sevdiğiniz karakter hangisi?
Sizce Zeynepi yurda vereceklermi?
Düşüncelerinizi satır-içi oy kullanmakla belirtmeyi unutmayın.Kendinize iyi bakın<33.Diğer bölümde görüşmek üzere.<333
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ARADA
Teen FictionKapıyı açtığımda o kadar şaşırmıştım ki.Çığlığı basmamak için kendimi zor tutuyordum.Ağzım açık kalmış,elimle ağzımı örtmüştüm.Şaşırdığımda hep böyle tepki verirdim. Çünkü kapının önünde kitap buketi ve en sevdiğim çiçeğin de buketi vardı.Evet,doğru...