BİR ARADA

8.Bölüm : HİSLERİM.

 Aklıma söylediği cümle geldiğinde yüzümde bir tebessüm oluştu.Çünkü bana,'Hemen geliceğim'demişti.Evet tam da böyle söylemiş ve yüzümde tebessüm oluşturmuştu.

Yüzümde ki tebesümüm kapıdan içeriye giren bir kadın yüzünden soldu.Kapıdan,"Müdire Hanım sizi odasına çağırıyor.İsterseniz odasına kadar size eşlik ede bilirim," dedi.

Kadının söylediklerinden sonra içime kurt düşmüştü.Bir şey mi olmuştu? Acaba Tolga iyi mi? Bir dakika ben nefessiz kaldığımda Tolga ortalıkta yoktu.O böyle bir şey olsa kesinlikle gelirdi.Ama o an gelmemişti.Hayır,hayır.

Hislerime her zaman güvenirim.Şimdi ise hislerim bağıra çağıra kötü bir şey olduğunu söylüyordu.Ben buna inanmak istemiyordum.

Bazı insanlar gibi hislerim de beni yanıltsaydı keşke.

Aklıma Emirin gelmesiyle kendimi daha da kötü hisettim.Yurda bırakıldığımızdan beri ondan bir haber alamamıştık.En kısa sürede onunla konuşmalıydım.Acaba nasıldı? Güven veren sesini özlemişdim,bana balım diye hitap etmesini çok özlemiştim.

Düşüncelerimden sıyrılmaya çalıştıktan sonra,"Beş dakikaya müdirin odasında olacağım.Teşekkürler," dedim.Daha sonra ise kadın odadan ayrıldı.

Bu beş dakikada kendime gelmeye çalışıyordum.Müdire Hanımın söyleyeceği bir sözü bile duymak istemiyordum.Ama gitmeliydim işte.

Odamda kendime gelmeye başladığımda kapı açıldı ve içeriye benim yaşlarda belki de benden bir-iki yaş büyük bir kız girdi.Benden uzundu ve esmerdi.Saçlarını iki yana ayırıp omzuna atmıştı ve çok güzel gözüküyordu.

"Selam.Ben Defne.Bu odada kalacak olan kızlardan birisiyim," dedi.

"Merhaba.Ben de Zeynep tanıştığıma menmun oldum," dedim ve gülümsemeye çalıştım.O da aynı şekilde karşılık verdi.

Odadan çıkacağım esnada biri kapını sertçe açıp kendisini odaya atdı.Kafamı arkaya doğru atmasıydım kapıya çarpıcaktım.

"Bir az dikkatli olabilirmisin?" dedim.Nazik olmaya çalışıyordum.

"Sana mı sorucağım dikkatli olayım diye." Bu cümleni sertçe söyleyip beni sinir etmeyi başarmıştı.Ama sakin olmalıydım.

Ben ona karşı nazik olmaya çalışırken onun yaptığına bak.Onun gibi insanlara nazik olmak gerekmiyormuş demek.

"Ben sadece rica etdim.Görünen o ki sen ricadan falan anlamıyorsun."

"N'oluyo sana kızım.Defol git odamdan."Sözlerini bağıra bağıra söylüyordu.

Burasının benim de odam olduğundan haberi yoktu galiba.

"Sen kimi kimin odasından kovuyorsun.Şu an seninle uğraşacak değilim."

Burasının benim de odam olduğunu duyduğunda afallamıştı.O yüzden hiç bir şey söyleyemedi.Bende onun yanından geçip odadan çıktım.

Müdire Hanımın odasına yaklaştığımda derin bir nefes aldım.Duyacaklarım beni korkuturken aynı zamanda da bu kadar endişelenmemeliyim diye düşünüyordum.

Sanki hislerim bana başka bir şey söylemek istiyordu.Şimdi değil belki başka zaman olacak kötü bir şeyi söylüyordu.

Kapıyı üç defa tıklattıktan sonra açıp içeriye girdim.İçerisi beyaz mobilyalarla döşetilmişti.Oda insana ferahlık verdiği gibi endişe de veriyordu.

Gördüklerim karşısında afallamıştım.Odada yalnız değildim.Yanımda canımdan çok sevdiğim Tolga vardı.Evet,doğru okudunuz.

Kendimi toparlayıp,"Merhaba efendim beni çağırmışsınız," dedim.