Selamlarr.Nasılsınız???
Yeni gelişmelerle geldim.Öncellikle kitapa bir simge seçdim.Kitapın simgesi kurt olacak.Sebebini gelecek bölümlerde öyreneceksiniz.Vee geldik en güzel gelişmeye.Kitapın kapağını değiştirdim.Ayyy çok mutluyum ya.Bu kapak tam istediğim gibi oldu ve baya uğraştım.Sizce eski yoksa yeni kapak mı?
Düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın.Sizin yaptığınız yorumlar benim için önemli ve çok değerli.Atdığınız bir yorum bile sarf etdiğim zamana değiyor.
Bu arada zaman atlaması önceki bölümlerde olacak.Ama şimdiki zamana geldiğimizde zaman atlaması yapmayı düşünmüyorum.Şu an okuyacağınız bölümde Zeynep ve Tolganın 14 yaşı olacak.Emirin ise 21 yaşı olacak.Artık hikayeyi üçüncü kişiden değil,Zeynepin dilinden okuyacaksınız.
Bu yaşa gelmek benim ve Tolga için çok zordu.Hayat bizlere sadace acı ve keder sunmuştu.Yanlızca bunlar değil hem de iyi bir anne de sunmamıştı.Anne şefkatinin ne olduğunu bilmeyi o kadar çok isterdim ki.Bu duyguyu öyrenmek için her şeyimi verirdim.Ama bize böyle bir teklif bile sunmamışlardı ki.
Bunlara rağmen her zaman şükretmeye çalılşıyorum.Hep kendime bizim durumumuzdan da kötü durumda olanlar da var diyorum.Bizim bir evimiz,paramız,olanlardan haberi olmayan bir babamız da vardı.Ama bazılarının ise bunların hiç biri yoktu.Bakın bu yüzden hep şükretmeye çalışıyorum.
Annem olacak o kadından her gün şiddet görüyorduk.Bir şey olunca hep Tolga ile bana dayakları geçiriyordu.Eskiden Emir vardı.O her zaman bizi annemden korurdu.Ama şimdi o da yoktu.Bir kaç aydır askerlik yapıyordu.O gitdiğinden beri her şey daha da kötü olmuştu.En azından Emir sayesinde dayak yemiyorduk.Ama şimdi,dayak yediğimi söylediğimde bile acı çekiyorum.
Tam 14 yıl dır babam,annem tarafından şiddet gördüğümüzü bilmiyor.O kadar acı veriyor ki babamın olanları bilmemesi.Bakın yıllardır hep söylüyoruz şiddet gördüğümüzü hep.Ama her zaman söylemekle kalıyoruz.Babam ise tam 14 yıldır anneme inanmakla yetmiyor hem de bize bu konuyu her açtığımızda kızıyor.
Bazen annem beni dövdüğünde ölmeyi istiyorum.Daha çok vursun da öleyim.Belki o zaman olanlardan kurtulurum.
Ne kadar yaşadığımız değil,önemli olan nasıl yaşadığımızdır.
Bazı çocuklar küçükken doktor,öğretmen,savcı olmak istediklerini söylerler.Ben ise o çocuklardan çok farklı olmuştum.Küçüklüğümden beri hep ajan olmak istediğimi dile getirirdim.Aslında ajan olmak istediğimin bir sebepi vardı.Çocukken,belki ajan olursam hem kardeşlerimi hem de kendimi korurum diye düşünüyordum.
Bazı insanlar ajan olmak istediğimi garip karşılıyorlardı.Aslında yalnız bazı insanlar değil,annem de bunu söylediğimde kızardı.Aslında buna şaşırmamalıydım değil mi? Annem kızmakla yetinmiyordu.Sırf ajan olmak istediğimi dile getirdiğimde yine bana tokatları geçirmekden bıkmıyordu.Ben tokat yemekten,acı çekmekten bıkmışken, o vurmaktan bıkmamıştı.
Hayatımda tek istediğim insanlar kardeşlerim olmuştu.Onlar benim için bu hayata tutuna bileceğim tek insanlardı.Bazen düşünüyorum da onlar olmasaydı,ben muhtemelen kendi canıma kast etmiştim.Eğer şimdi ben hayattayım sa kardeşlerim sayesindedir.Onlar için bir saniye bile düşünmeden canımı feda ederim.Onlar benim her şeyim.
Yıllardır beni yurda vermek gibi bir konu vardı ailemizde.Babam beni yurda vermemek konusunda israrcıydı.Ama ben ise beni yurda versinler diye dua ediyordum.Hangi çocuk bunu yapardı ki? Hangi çocuk yurda verilmesini isterdi ki?
Biliyorum,eğer yurda verilseydim her şeyim olan insanlardan uzak kalıcaktım.Ama onlar sırf benden ayrı kalmasınlar diye benimle yurda geliceklerdi.Onlar da yurdun mükemmel bir yer olmadığını biliyorlardı.Ama sırf beni korumak için,benden ayrı kalmamak için onlar da yurda geliceklerdi.
Tolga ile ben çocukluktan beri aynı odada kalıyorduk.Aslında bunu Tolga istemişti.Eğer gece annem yine beni vurmaya gelirse belki Tolga, anneme bir şey yapa bileceğini düşündüğünden benimle aynı odada kalmayı sorun etmemişti.
Aslında annem geceleri bizi dövmüyordu.Çünkü akşamları babam işten geliyordu.Babamın yanında bize o kadar iyi davranıyordu ki.Bazen akşamları annemin benim annem olmasından şüphe ediyordum.Bu zamanlar babamın hiç işe gitmemesi için de dua ediyordum.İşe gitmesin ki biz yine şiddet görmeyelim.Ama ne fayda.
Arkadaşlar bölümü nasıl buldunuz??
Bu bölümde Zeynep ile tanıştınız.Karakteri nasıl buldunuz? Yorumlarınızı bekliyorum.Kendinize iyi bakın ve hoşça kalın<33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ARADA
Teen FictionKapıyı açtığımda o kadar şaşırmıştım ki.Çığlığı basmamak için kendimi zor tutuyordum.Ağzım açık kalmış,elimle ağzımı örtmüştüm.Şaşırdığımda hep böyle tepki verirdim. Çünkü kapının önünde kitap buketi ve en sevdiğim çiçeğin de buketi vardı.Evet,doğru...