Aziz Ağa:
"Varsın hiç çocuğumuz olmasın kırlangıç bizde anne baba hasretiyle kavrulan çocuklara yuva oluruz "
Ayşe:
Anneler hep can yakar Aziz ya bende annem gibi onların canını yakarsam korkuyorum çok korkuyorum yüreğim
onun gibi bir anne olmaktan...
Bakın tek gecede bile kaç kez uğraştım düzenleyip paylaşmak adına.
Not: lütfen oy ve yorum yaparmısınız kuzular.😗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İstgram adresi:avin.elif/penumbra36
🦋 İYİ OKUMALAR KUZULAR🦋
En son karısını bıraktığında üzgün gibi olduğundan işlerinin önemli kısmını halledip erkenden eve gelmişti lakin geldiği gibi eşinin neden üzgün olduğunu gördükten sonra anlamıştı.
"Ne hakla ona vurmaya kalkarsın sen Xece hanım ilk önce onun hesabını ver "
Xece hanım karşısında karısı için ona hesap soran oğluyla öfkesi dahada harlanmış küçük kıza dahada bilenmişti.
"Bu yarım akıllı bitli kız için mi karşıma dikiliyorsun sen unuttun herhalde bu beslemeyi almamak için konağı inlettiğin günleri"
Doğruydu istemiyordu kıyamıyordu kırlangıça ama mecburdu onunla evlenmeye yoksa o uçkuru düşük beş para etmez kuzenine meze olacaktı bakmaya dokunmaya kıyamadığına cehenemi yaşatacaktı hiç değilse burda gözün önündeydi onu koruya bilirdi ama orada elinden hiç birşey gelmiyordu.
Mahrem adı altında nice kadın can çekişerek kimi toprak yüzü görüp ölüyordu kimi yaşarken ölümün soğuk hissiyatını tadıyordu.
Genç adam yıllardır olduğu gibi başı dik bir şekilde geçti annesinin karşısına ona yakışan bir tutumla karısının küçük ellerini kendi ellerinin arasına Alıp sıkıca sarmaladı.
"Ben onun uğruna gururumdan vazgeçmişim kalkıp sana ezdirecek kadar şerefsiz değilim beni hiç bir zaman kocanla karıştırma Xece hanım çünkü ne o adamım nede ona benzemeye niyetliyim"
Kurduğu her bir kelime ok misali yüreğini delip geçmişti Xece hanımın.
İşaret parmağını oğluna salladı ilk sonra göğüsüne vurdu iki kez.
"Haklısın ama bende Xece hanımım unutma bu topraklar boynumu bükmedi bir sümüklü için mi bükücem"
Anlamıyordu anlamak içinde hiç çaba sarf etmiyordu annesi.
"Hiç bir zaman o gözünü kör eden kazanma hırsının arkasına bakma gereği görmedin biraz sevgi ya çokmu şu koca bedende yılların içinde hiç mi bir avuç sevgi barınmadı içinde .Sana ne yaptıklarına takılıp kalmaktansa dönde bir etrafına bak ben onlara ne yapıyorum diye"
Sözlerini bitirdikten sonra karısının elini tutuğu gibi odalarına çıkardı biraz daha kalsaydı iş çığrından çıkacak dönülmez bir hal alacaktı.
🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋 (Yusuf ağa Konağı)
Elif tüm işleri bitirmiş sonunda sadece kıyafetleri yıkamak kalmıştı.
