2. BÖLÜM

13.3K 640 82
                                    

NOT : eski okurlarım k.b kitaplarım birileri tarafından bir kaç gün önce silinmiş sağdan soldan biriktirip bölümleri tekrar yayınlamaya çalışıcam en son 16.bölümde kalmıştık en geç bir haftaya tekrar eskisi gibi oluruz inşallah bu arada Ayşe annesi yüzünden başına aldığı darbeler yüzünden bir hastalık geçiriyor ama ilerde iyileşiyor

Onur akın: yağmur yüreklim

Instagram hesaplarımız: penumbra36 /avin.elif

Yazar anlatımı:

Aziz Ağa odasında oturmuş olanları düşünüyordu. ‘Çocuktu daha evet ve bu asla es geçilmeyecek gerçeklerden sadece biriydi. Birçok aile kızlarını erken yaşta evlendiriyor olabilirdi ama hiçbir şey onların çocuk olduğu gerçeğini değiştiremezdi.’
Kapının çalınmasıyla Fatma abla elinde tepsiyle girdi.

-"Yemek getirdim size ağam."

-"Tamam abla gel seninle konuşalım biraz."

Kadın biraz çekinerek de olsa oturdu koltuğa.

Acaba işten filan mı atacak diye düşünmedi değil.

-"Buyur beyim."

Korkarak beyine baktı Fatma kadın, yavaştan terlemeye başlamıştı bile.

Aziz ağa sert gözükse de merhametli adaletli bir adamdı, herkes de çok iyi bilirdi.

Ne babası gibi çapkın ne anası gibi gaddar değildi.

-"Şimdi sana ne soru sorarsam bana doğrusunu söyle.  Ola ki yalan yanlış bir şey dersin, o zaman işinden olursun!"

Kadın bunu duyunca korku ve panikle cevap verdi:
-"Yok beyim, niye yalan söyleyeyim?"

Aziz ağa istediğini almıştı, korkan her insan bülbül kesilirdi.

-"Olur da anamın korkusundan eksik anlatırsın diye tedbir diyelim sadece"

Kadın hanımından korkardı ama Aziz Ağa'dan daha çok, ağırca kafasını salladı.

-"Güzel… O zaman anlat bakalım. Anamın aklına o kız nasıl düştü?"

Kadın gözlerini eline dikti. Hangi uçtan tutsa elinde kalıyordu. Söylese bir dert, söylemese bin dertti.

-"Şey beyim, valla hanımım beni öldürür anlatırsam."

Genç adam sabrının son demlerindeydi, zira herkes onun yumuşak yüzlülüğünü suistimal ediyordu.

-"Anlat diyorsam anlat! Yoksa git eşyalarını topla ve terk et konağı! Bu konağın ağası ben miyim Xece hanım mı?"

Kadın kapıya konulma korkusuyla bülbül gibi ötmeye başladı.

"Yusuf beyime kız arıyormuş Filiz hanımım. Yusuf beyim kızı birkaç kez tarlada görmüş, beğenmiş zannımca"
Ne diyordu bunlar.

-"Ne demek beğenmiş? Küçücük çocuğun neresini beğenmiş o şerefsiz?"

Kadın ağasının sesiyle yerinden sıçradı.

-"Devam et!"

Kadın yutkunup devam etti.

"Sonra beyim, hanımım bunu duyunca onlardan önce davranıp haber saldı ailesine."

'Ah ana ah' dedi içinde. Biliyordu kıza acıdığından değil, sırf amcasının karısına inat olsun diye yapmıştı. Zaten yıllardır anlayamadığı bir rekabet içerisindelerdi.

🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️

Aziz ağa hazırlanıp hastaneye doğru yolla koyuldu. Aklındaki tek şey kıza nasıl davranması gerektiğiydi.

Aşkın Şefkati Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin