Aşkın Şefkati

9.Bölüm

Not: yazdığım bölüm yayınlanmadığı için tekrar yazdım kusuruma bakmayın lütfen şu ⭐butonuna basın .

İst:@penumbra36
@avin.elif

              9.BÖLÜM İYİ OKUMALAR

  Herkes anlı şanlı bir düğün beklerken Aziz kabul etmemişti

Daha doğrusu onlar için şeref gibi gözüken bir olay onun için utanç vericiydi .bir çocuğun geleceği sönmüşken bunu kutlamak acımasızca olurdu ona yakışmazdı .

Hem bu tatlı telaşları sevdiği adamla  paylaşmak isterdi  kesin bunu ondan alamazdı .

Yemini vardı  asla dokunmayacak incitmeyecekti insanlar onları karı koca sana bilirdi belki  ama asla kapının ardındakini bilmeyeceklerdi.

Taki küçük kız  ne zaman ki güçlü kendi ayakları üstünde durabilecek bir duruma geldi o gün  Aziz onu özgür bırakacaktı.

Aziz çalışma masasına oturmuş kafasını arkaya atıp düşüncelere dalmışken Kapı çalınmadan   açılıp kapanınca hiç kafasını kaldırıp bakma zahmetinde bulunmadı  çünkü gelenin kim olduğunu biliyordu bir Kerim cesaret edebilirdi çalmadan içeri bodoslama dalmayı.

"Eee oğlum daha oturuyorsun ama bu böyle olmaz nikahın kıyılacak cenazen değil  hadi biraz canlan"

Aziz kafasını kaldırmadan sessizce homurdandı.

"Ne fark edek ki sonuç olarak bir çocuk sokakta oyun oynaması gerekirken yukarıda  adice kadın olmalarını anlatıyorlardı  ama o bunu  sadece bir oyun gibi sanacak"

Kerim derin nefes alıp  dostunun karşısındaki koltuğa oturdu.

" Bir çocuğun  gözündeki ışık ne zaman söner  bilirmisin Aziz'im"

Adam düşünüp cevap verdi .

"Direnmeyi bıraktığında mı?"

Kerim yerine iyice yayılıp arkasına taraf  çevirdi başını.

"Nıch oda var ama umut bir insanın umutları tükendiğinde o insanı ayakta tutan hiç birşey kalmaz umut gelecektir unutma dostum ve o kızın umudu sensin"

Kerim yerinden kalkıp  masanın etrafından dolanıp arkadaşının yanına vardı hep olduğu gibi yine uzattı ellerini dostuna onu bu kederden çekip almak ister gibi.

"Kalk hadi dostum bu dünyanın adaletsizliğine  inat diren direnki birilerine ses ol"

Adam yüzündeki tebessümle uzatılan eli tutup kalktı.

§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§

Ayşe  oturduğu yerde oturmuş Fatma kadının dediklerini dinliyordu.

" Bak iki cilve yap tamam adamların hoşuna gider zaten ilk günden memnun olursa ooo gerisi istediğini yaptırırsın"

Kız melül melül baktı kadına

"Abla cilve ne demek "

Kadın oflayıp tekrar anlatmaya başladı ne vardı sanki bu kızda onca kız dururken .

"Kız cilve ne demek ne ahh sen kadın olacan bende görecem"

Ayşe bilmişlikle.

"Abla zaten büyüdüğümde kocaman bir kadın olacam cilve iş mi söyle onuda yaparım valla her iş gelir elimden"

Kadın elini anlına vurup   bezgin olmuş bir ifadeyle küçük geline baktı.

"Kız cilve iş mi  sanki Allah'ın sen bana akıl ver hanımım en zor işi bana bıraktı bütün konağı başta siler tekrar dizerdim bundan daha sana burda cilveyi anlatmaktan daha iyiydi"