Simula

187 13 16
                                    

Lumayas ka

"Bwesiit kang bata ka napaka walang hiya mo pinagkatiwalaan kita.pinag aral kita pinapakain kita na khit naghihirap kami pero anong ginawa mo?? Anong ginawa mo??Katulad lng kayo ng nanay mo mga haliparot "

Hapdi at kirot ang nararamdamn ko.Halos mawalan ako ng malay dahil kanina pa ako binogbog at sinampal sampal ng aunte ko.Naiiyak na ako.

Anong gagawin ko para mapaniwala ko silang hindi ako ang nagnakaw ng pera pero khit anong paliwanag ko ay hindi parin ako pinaniniwalaan.

Once nalaman nilang ikaw ang gumawa without finding any proof .Yun na talaga.I did explain but they just reject it.

"Aunte hindi po ako ang nag---Arrayyyy"

hindi pa ako nakapagtapos ng pagsalita ay sinampal sampal ulit ako ng aunte ko wala ako magawa kundi ang yumuko at pinag ekis ang dalawang kamay para maprotektahan ang sarili. humagulgul nalang ako sa iyak.

I feel like stabbed a knife for million times.Ang hirap pag nag iisa ka lng wala kang kakampi wala kang masasandalan.Ang hirap mawalay sa pamilya.

"Lumayas ka.!! Nabubwesit na ako sayo..Sana namatay ka nalng.Bwesit kng bata ka lumayas ka..Lumayas ka..Umalis ka sa pamamahay koh.."

ilang mura ang narinig ko ky aunte pilit niya akong palayasin pero napako lng ako sa kinatatayuan at nanginginig sa takot.Poot at galit ang tingin ni aunte sakin.

Yeah..I know that feelings na mawalan ng pera but fuck hindi ko kayang magnakaw.

Nagulat ako ng biglang hinagis ni aunte ang lahat ng damit ko.Lalo akong napahikbi sa ginawa ni aunte.

I think this is my last here kasi parang walang balak si aunteng paniwalaan ako.Ang sakit.

"Aunte pls.Nagmamakaawa ako sayo.Ayaw kong umalis Aunte pls"Pilit kong magmakaawa at lumuhod sa harap ni aunte pero tinadyak tadyak lng ako.Hindi parin ako susuko.

Hinawakan ko yung damit ni aunte para magmakaawang tigilan ito dahil hindi ko kayang mawalay sa kanila dahil tinuring ko narin silang pamilya even they treated me in that way.

"Aunte pls"Basag na ang boses ko.Hindi ko na kaya.Nakita kong nakatunganga lng si wilma at walang ginawa kundi ang ngumisi at umirap yung para bang naaaliw sa ginawa sakin ni aunte..Para bang nasabi nyang sa wakas ay aalis na ako dito na mawawala na ako.

Simula't sapol pa lng ay inggit at galit ang tingin nyan sakin.Alam kong si wilma ang may pakana ng lahat nito.Alam kong siya ang naglagay ng pera sa bag ko.

Alam ko yun dahil siya lng ang tanging makagawa sakin nyan.Ilang ulit na nyang ginwa sa akin to pero ngayon ay sumosobra na dahil napagbintangan akong ako ang nagkuha sa halagang 6,000 pesos.

Pinaghirapan yun ni aunte.Damn.Kahit kailan hindi ako tinuruan ng nanay kong gumawa ng masasama.Alam kong nangingibabaw ang galit at inggit ni wilma sakin dahil lagi kaming pinagkompara sa school kaya pag uwi ko sa bahay ay lge nya akong binibully.!!!

"Hindi talaga ako ---"

"Sinungaling..all this time your a bitch liar.Wag kanang mag maang maangan pa.Can't you see.The evidence was clear.Nasa bag mo ang pera.Mahiya ka nga ikaw pa ang nkitira ikaw pa ang masahol."

Sigaw ni wilma sakin sa malamig na tono.No..Hindi ko kaya yan.Umiling nlng ako sa kawalan dahil sa sinabi ni wilma.Kahit kailan marunong siyang umarte.

"Aunte "

"Umalis kana sabi"Binuksan ni aunte ang pintuan at tinulak tulak ako. pilit kong kumapit sa damit ni aunte pero nanghina na ako kya nabitawan ko ang damit ni aunte at bumagsak tuloy ako sa labas.

Inihagis din ni aunte ang mga damit ko kaya panay din ang pulot ko nito.Pilit kong magmakaawa halos nauubos na ang luha ko sa kakaiyak.

"Wag kanang bumalik dito.Naiintidihan mo..Lumayas kana"

"Aunte--"Yun lng ang tanging nasabi ko dahil pinagsarahan na ako ng pinto.Nag mamakaawa ako at Kumatok katok.Umaasang maawa sila sakin at pag buksan ako ng pinto pero wala walang aunteng nagbukas wala na.Walang awa.

Dahan dahan akong yumuko at napatakip samukha habang humagulgul sa iyak.Wala na akong pag asa kundi umalis at magmukhang tanga. Basa na ang pisngi ko at namamaga na ang aking mata.

Naisip ko palang kung saan ako tutuloy.Wala na akong pamilya dahil patay na ang nanay at tatay ko dahil sa baha.Sana namatay na rin ako noon.

Nagsimula na akong maglakad.Hindi ko alam kung san ako pupunta.Bitbit ko ang isang maliit kong backpack .

Gabi na at ang dilim.Napakatahimik sa paligid na ang tanging narinig ko lng ay ang yabag ko.Ilang sandali lang ay naramdamn kong nabasa ang kamay ko.

Narealize ko lng na umuulan pala kaya agad akong nagpanic.Wala akong dalang payong kaya niyakap ko nalang ang sarili ko sa lamig.

Nanginginig ang buong katawan ko.Tumulo ulit ang mga luha ko dahil sa nangyari.Basang basa na ako sa ulan.

Mabuti na lng at nakahanap agad ako ng masisilungan.Pagkapasok ko don ay agad akong umiyak ..binuhos ko lahat ng sakit na nararamdamn ko.

This time i feel lost like hell.Hindi ko alam kung anong gawin ko.Masyado ba akong masama para mamuhay akong ganito.

This life is a mess.Sana nmatay narin ako kaysa mamuhay pa dito sa mundong puno ng problema.Ang hirap.

Mas lalo akong nagpanic ng tumaas ang tubig.My god.Hanggang baywang ko na ang tubig.Naalala ko lng yung nangyari ng nanay at tatay ko dahil sa baha ay namatay sila.Shit.kinabahan ako lalo.

I think I should need help baka may nagrescue or whatever.

"TULONG " sigaw ko habang kumawaykaway nagbabasakaling may makapansin sakin.

Gabi na at ang dilim malabong may mkapansin sakin but have faith in god baka nmn may mapadaan dito.Natakot at nanginginig na buong katawan ko.

"TULONGGGGG" sigaw ko ulit.Hanggang dibdib na ang tubig kya kinabahan ako.

"TULONG" basag na ang boses ko.Wala na talaga akong pag asa.

"Miss kumapit ka"at don natauhan ako at biglang lumiwanag ang pkiramdam koh.Akala ko wala na talaga akong pag asa pero mabait ang diyos kya di nya ako hinahayaan.

Nakasakay siya ng bangka.Hindi ko alam kong nag rerescue ba ito or napadaan lng.Hindi ko nlng iniisip yun bxta ang importante ay ligtas ako.Inilahad nya sakin ang kanyang kamay para makaakyat ako sa bangka.

Nanginginig na ang buong katawan ko kaya nawalan ako ng kontrol dahilan ng pagkadulas ko at pagbagsak ulit sa tubig.Tuluyan akong napalayo sa lalaki kaya napatili ako ng malakas.

Hindi na ako mkahinga at marami na akong nainom na tubig.

Naramdamn kong may biglang bumagsak sa tubig patungo sakin hindi ko alam kung sino yun kaya natakot ako.Naramdamn kong may kamay Na gumapang sa baywang ko at pinulupot ito ng mahigpit para hindi ako makawala.

Don ko lng napagtantong ang lalaki pala.Akala ko ay hahayaan niya lng ako malunod.Nanghina na ang buong katawan ko parang anytime ay mamamatay na ako.Ramdam kong nanghihina narin siya.Ang lakas na ng alon kya binilisan namin ang paglangoy habang hawak niya parin ang baywang ko.

Napamura siya ng unti unting lumayo ang bangka kaya binilisan nmin ng paglangoy hanggang naabutan nmin ang bangka.Pag akyat nmin sa bangka ay agad kaming bumagsak.Napagtanto kong bumagsak ako sa dibdib nya.

Masyado na kaming nanghina kaya hindi nmin yun inisip.Gusto kung malaman kung sino sya pero masyadong madilim at dulot din sa lakas ng ulan ay hindi ko sya maaninag ng maayos.

Nanginginig na ako at ramdam ko rin syang nanginginig hanggang hindi na nmin nakaya ay pareho kaming nawalan ng malay habang hawak hawak nya parin ang aking kamay.

Love In The RainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon