Kabanata:6

36 4 0
                                    

Concern

Agad kung sinarado ang pintuan. Napasandal ako nito at Umupo  sa sahig habang humahagulgol sa iyak.

Basa na ang damit ko at buhok.Hindi ko alam kong anong gawin ko.Galit talaga si sir sakin.Ganun na ba ako kasama??.

Nagulat ako ng padabog na kinatok ang pintuan kaya napatayo ako at hinarap ang pintuan.

"Buksan mo ang pinto alicia"Sigaw ni maam gloria sa labas.Kumalabog ang puso ko.Nanginginig ang aking buong katawan

Buong tapang kong binuksan ang pinto at dun nakita ko si maam gloria na basa ang pisngi.Kita ko ang galit sa kanyang mata patungo sakin.

Hindi pa ako nakapagsalita ay sumalubong sakin ang malakas na sampal galing sa kanyang kamay.

Napahawak ako sa aking pisngi.Tinulak niya ako kaya sumalpak ako sa kama.Napahawak ako sa aking likod sa sakit sa pagkasalpak ko.

"Wala kang hiya.Kung hindi dahil sayo hindi sana ako pinagalitan ni sir.Kung sana hindi ka nagpakatanga"lumapit siya sakin at sinabunutan ang aking buhok.

"Arayyy po.Tama na po"basag na ang boses ko.Nagmamakaawa ako pero hindi parin siya tumigil.

"Bagay to sayo.Hayop ka.Bakit kapa napunta dito.Wala karin namng silbi"Sigaw niya habang mahigpit parin ang hawak niya sa buhok ko.

"Hindi mo ba alam na ako ang malilintikan pag may mali sa inyo"Mariin niyang sinabi.

"Gloria.Tama na"narinig kong sigaw ni manang loyda.Binitiwan ni maam gloria ang buhok ko at padabog na sinara ang pinto.

"Alicia"Agad akong niyakap ni manang at inayos ang aking buhok.Napahikbi na lng ako.

I deserve to be slapped by somebody.I deserve to be shouted dahil tanga akong tao.Hindi ko alam pero parang namanhid ako dahil hindi ko naramdaman ang sakit saking pisngi ng sinampal ako,ng sinabunutan ako,ng binuhusan ako ng tubig pero ang puso ko ang labis na nasasaktan.Wasak na wasak ang puso ko na parang ang hirap ayusin gaya ng dati.

Kahit masakit ang trato nila sakin ay kaya kung taggapin.Tanggapin ko ang lahat lahat kahit nasasaktan na ako.

"Ako ang may kasalanan dito.Sana hindi na lng kita pinapunta dito.Akala ko maging masaya ka dito pero sinasaktan ka lang.Im sorry"Basag ang boses ni manang habang hinahagod ang aking likod.

Pinasandal niya ako sa kanyang dibdib habang hinahaplos ang aking buhok.

"Don't blame yourself manang.Its my fault.Malaking tulong ang pagpunta mo sakin dito.Tanga lang talaga ako kaya nagkaganito"napahikbi ako ulit kaya tinahan ako ni manang.

"Magbihis kana.Basang basa na ang damit mo."sabi niya kaya tumango ako at agad tumayo.

"Sige matulog kana dahil may gagawin pa ako saglit.Mag ingat ka"marahan niyang sinabi at ngumiti sakin.

"Salamat manang"ngumiti ako at niyakap siya.

"Thankyou for comforting me"

"Walang anuman"umalis na si manang kaya agad akong nagbihis ng pagtulog na damit.Inayos ko ang buhok ko dahil magulo ito.

Mag aalas dyes na pero hindi parin ako nkatulog.Dala ko parin ang lungkot na nangyari kanina.

Napagpasyahan kung lumabas muna saglit sa bahay.I want freedom kahit ngayong gabi lng.

Lumabas ako sa kwarto ko.Patay na ang mga ilaw at ang dilim nito..Tulog na ang mga tao dahil tahimik na ang buong paligid.

Dahan dahan akong naglakad sa hallway baka makakadistorbo ako.Agad kung binuksan ang pinto sa labasan at lumabas.Pumunta ako sa ground nila.May round table ito at round chair din na gawa sa kahoy. Napapaligiran ang buong paligid ng bulaklak.Sa gilid nito ay may malaking swimming pool.Mabuti na lng at may mga ilaw sa labas kaya hindi madilim.

Umupo ako sa upuan.Inangat ko ang dalawang paa.Pinagsalikop ko ang aking braso at bahagyang sinandal ito sa aking paa at yumuko.I can feel the freedom.Walang gulo.Walang problema.Tahimik ang paligid.

Bahagya kong niliko ang aking ulo para harapin ang bahay.Nakuha ng atensyon ko ang isang kwartong buhay pa ang ilaw.Bukas pa ang kabilang bintana nito.

That was sir room.Baka nkalimutan lng sa pagsara.I dont know.Hindi ko na lng yun inisip instead of looking to the sky.I can see the twinkle of the star.Sana ganyan din ka liwanag ang buhay ko.

Lumandas ang aking luha ng nasagip sa utak ko ang aking magulang.Masaya kaya sila??I hope they are.Sana buhay sila ngayon ng matikmn ko ang kompletong pamilya.Ang masayang pamilya na hindi ko na naranasan muli.

Nagulat ako ng may naramdamn akong yabag sa paligid.Luminga linga ako pero wala nmang tao sa paligid.Kumalabog ang puso ko at napayakap sa aking sarili.

"Sinu yan??"Sabi ko at lumingalinga parin sa paligid.Kainis sana hindi na lng ako lumabas.

Napaatras ako dahil sa takot.May multo ba dito.?Hindi ko nmalayan na nasa dulo na pala ako kaya agad akong bumagsak sa swimming pool.Ganito naba ako kamalas.Napamura ako ng narealize kong malalim pala ito.Shit.Tumili ako at npakawaykaway.Marami na akong nainom na tubig.

Naramdamn kong may bumagsak patungo sakin at agad pinulupot ang kanyang braso sa aking beywang.Nang nkaahon kami sa tubig ay agad kaming bumagsak sa gilid ng swimming pool.

nkahinga ako ng malalim.at napaharap kay     SIR???Sirr.  oh my god.I can feel his breath on my face.

Dun ko lng narealize na nkapatong pala ako sa kanya at ang lapit namin sa isat isa.Nagtama ang aming mata. Tumayo  ako at nag iwas ng tingin dahil sa awkward na bumabalot samin.Shit wala siyang damit.Nkashort lng siya.

Agad kong niyakap ang sarili dahil sa lamig na bumabalot sakin.

Tumayo din siya.Bahagya siyang yumuko at pinulot ang kanyang damit sa damuhan.

"Alam mong gabi na pero lumalabas ka.You should think that. Careless girl.Get inside and change your clothes"Sabi niya sa malamig na tono.Lumapit siya sakin at agad nilagay ang kanyang damit sa aking likod.

Agad siyang umalis at nkapamulsa ito.

Naistatwa ako sa kinatatayuan ko at parang hindi masink in sa utak ko ang nangyari.Did he just save me kahit may alitan kami.

This time napaawang ang bibig ko.

Kailan pa naging concern si sir sakin.Hindi ko alam pero

Napangiti na lng ako .

Love In The RainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon