Kod Adı:ADA

31.

Merhaba👋🏻
Yine ben😇
Nasılsınız umarım iyisinizdir ben iyiyim⭐️
Bana destek olmak için yorum yapmayı ve oy vermeyi lütfen unutmayın😽
8. sınıf olduğum için bölümleri kısa ama sıklık ile yayınlamaya çalışıyorum 👑
Sizi seviyorum 💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋
İyi okumalar🩷
Medya:İrem Derici-Bitter

.

Aradan 2 hafta geçmişti,bu boşlukta askeriyeden izin almış ve gerçek ailemle zaman geçirmiştim. Onları bizimkilerle tanıştırmış,sülalenin kadınlarına dedikodu vakti Araf'ı hoşlandığım adam olarak göstermiştim. Timimle şu anda binbaşı ilgileniyordu. İki hafta boyunca aklımı kurcalayan tek şey abimler ve üçüzlerimin neden binbaşının adı geçince bu kadar gerildiğiydi,tabi dedemlerde dahil olmak üzere herkesin böyle olması beni biraz işkillendirmişti. Biraz az olmuştu,bunlar benden ne saklıyor diye düşünmekten kafayı yiyecektim!

Annem "Dünya,kızım masada tabaklar kalmıştı hadi getiri verin"dedi

Delfin,ben ve Dünya yemek odasına girdiğimizde doymayı beceremeyen Ege ve üçüzlerimle kıkırdadım.

Delfin "Ulan Amazon ormanı antilopları daha doyamadınız mı!"dedi

& "Yaw görevden geldik açız açççç!"dediler

Ege "Sizin için canlarını feda eden bu askerlere az saygınız olsun tch tch tch"dedi

Delfin "Emredersiniz komutanım! Ayran ister misiniz?"dedi

Ege "Koy paşam"dedi

Biz Dünya ile gülerek tabakları üst üste koyup kaldırırken Delfin,Ege'ye ve üçüzlerime ayran koyuyordu. Salonda olan ev halkında ailem,akrabalar,Eda,Azat,Merve,Turan abim ve Fırat vardı.

Dünya "Agah şurdan şu boş tabağı veresene"dedi

Agah "Al dedesi kurban"dedi

Üçüzüm,Dünya'ya boş olan tabakları uzatırken Delfin ve ben yemek odasından çıkıp boş tabakları mutfağa taşımıştık. Artık hep birlikte ailemin evinde yaşıyor olmamız beni daha güvende hissettiriyor aynı zamanda eğer görevde bana bir şey olursa korkusuyla gözüm arkada kalmayacaktı.

Annem "Kızım siz geçin salona biz hallederiz kalanını"dedi

Kafa salladığımızda yanımıza Dünya'da gelmiş,salona geçmiştik. Eda'nın ve Azat'ın oturduğu beşli koltukta boş olan kısıma yayılarak oturduğumuzda beş dakika sonra çalan telefonumdan dolayı herkes bana dönmüştü.

Binbaşı arıyordu,saat öğlen 2 civarı olduğundan araması normaldi zaten şu iki haftalık izinimde hep bu saatlerde günde ikişer kere olmak şeklinde aramıştı. Yarın izin günümüz bitiyordu.

-KIDEMLİ YÜZBAŞI İDİL ADA ŞİMŞEK/MARDİN/EMRET KOMUTANIM

+Rahat asker! Ada yarın askeriyeye geliyorsun değil mi?

-Evet komutanım

+İyi

Bir süre sessizce durduğumuzda etrafta gözlerimi gezdirdim,herkes beni az çok çatılmış kaşları ile dinliyordu ve ben bunun nedeni artık çözmeyi kendime farz etmiştim.

+Timin iyi Ada,içtimalarını yarım saat önce tamamladılar bir süredir tim odasındalar

-Teşekkür ederim komutanım

-Rica ederim Ada,iyi günler asker!

+İyi günler komutanım

Telefonu kapatarak yan tarafıma koyduğumda herkes kafasını başka bir tarafa çevirmiş ve ben, dinlemekten edemedikleri sohbetlerine devam etmişlerdi.

Evren "Abicim bu binbaşı niye seni her gün arıyor?"dedi

Sitemle sorduğu bu soruda kıkırdayarak abime 'bu soruyu daha kaç kere soracaksın abi' karşılığında bir cevap vermiştim. O sormasa bile diğer abilerim soruyor ve ben her gün bu soruyu cevaplamak zorunda kalıyordum. Kuzenlerimizin amcalarımızla ettiği sohbete bizde giriş yaptığımızda geçen uzun saatler aslında su gibi akıp geçmişe karışmıştı.

🤍

Babam elindeki meyve bıçağına dilimlediği elmanın bir parçasını sokup anneme uzattığında onları hayranlıkla izlemeye başladım. Araf ile bende yaşlanınca böyle olur muydum?

Herkes bir anda bana şokla döndüğünde öküzün trene baktığı gibi bakarak beni sesli sile getirdiğim için cimcikleyen Dünya'ya döndüm. Babam ve sülalenin erkekleri bana 'uzaylıymışım' gibi bakarken sülalenin tüm kadınları ve Eda'lar bana 'mal mısın?' bakışı atıyordu. Aynı zamanda Araf ile benden haberi olmayan Turan abimin babamlardan farkı yoktu. Şirin olduğunu düşündüğüm bir gülümseme var ederek aniden ayaklandım.

"Anneee evde kahve kalmamış ben koşup gidip alayım değil mi marketten!"dedim

Annem hızla kafasını salladığında benim kapıya koşmamla birlikte arkamdan Eda,Delfin ve Dünya'da koşmuştu. Ayakkabılarımızı ayaklarımıza geçirip bahçe kapısına kadar arkamıza bakmadan koştuğumuzda bahçe kapısından çıkar çıkmaz ayakkabılarımızı düzgünce giyip markete yürümeye başlamıştık. Gördüğümüz bakkal ile markete gitme fikrini yok ettiğimizde içerisine girdik. Kahveye,markette vereceğimiz paranın yarısı kadarını verip çıktığımızda bakkalın mahalle bakkalı olması bu konuda fazlasıyla etkili olmuştu.

Artık yeteri kadar zaman geçtiği kanaatine hep birlikte vardığımızda evin yolunu kahve dışında aldığımız dondurmaların sonlarını yiyerek tutmuştuk. Evin önündeki korumalar kapıyının önünden çekilirken dondurmaları bitirmek isteyerek bahçedeki çardağa geçtik.

Bir anda açılan ev kapısı ile Barkın ve Barlas evden koşarak çıktığında arkasından babam ve dedemler başta olacak şekilde tüm aile çıkmıştı. 'Abi' diye bağıran Barlas ile bahçeye göz gezdirdim. Kuzenlerin hepsi,üçüzlerim ve abimler zaten burdaydı?

Ayağa kalktığımızda herkesin toplaştığı yere ilerledim,ilerledik. Tabiki de görmeyi beklediğim kişi herkesin kızgın bakışlarından anlaşıldığı üzere binbaşı değildi...

.

Merhaba👋🏻
Yine ben🩷
Nasılsınız umarım iyisinizdir ben iyiyim 💋
Bana destek olmak için yorum yapmayı ve oy vermeyi lütfen unutmayın 🖤
8. sınıf olduğum için bölümleri zorla kısa ama sıklık ile yayınlamaya çalışıyorum ⭐️
740 Kelime😇
Sizi seviyorum❤️
Yakında yeni bölüm atmaya çalışacağım 😽
Görüşmek dileğiyle 👑
Hoşçakalın💗