Arkasına bakmadı,ağır adımlarla teyzesiyle yürüdü,içinde artık sadece annesinin özlemi ve bir de intikam ateşi,nefret vardı,arabaya bindi,gözyaşlarını içine akıttı,ağlamayacaktı artık,yemin etmişti.
Kendi kendine "nereye gidiyorum ki" sonra aklına annesinin verdiği adres geldi,planını yapmıştı bir kaç gün teyzesin de kalacaktı,sonra da kendi yolunu bulacaktı ama annesine söz
verdiği gibi ilk önce adrese gidecekti.
İki katlı bir evin önünde durdu araba,teyzesine en son beş yaşların da gelmişti sonra da babası yasaklamıştı annesine,zavallı kadın evin dışına çıkamıyordu zaten,hatırlıyor gibiydi evi esme, arabadan indiler,fazla eşyası yoktu zaten,küçücük bir çantaya sığdırmıstı hayatını...
Alt katta teyzesinin kaynanası yaşıyordu,üst kata çıktılar,küçük güzel bir evdi,esme utana sıkıla durdu "hadi geç,otur biraz,dinlen "dedi teyzesi,kendini sığıntı gibi hissediyordu.Teyzesinin iki kızı vardı,esmeden büyükler,kızlar pek ilgilenmediler kuzenleriyle,zaten dogru dürüst hatırlamıyorlardı birbirlerini,esmeyi süzmeye başladılar,arada gülüyorlardı,rahatsız olan anneleri "kızlar,esmeye kalacağı odayı gösterin,sonra da gelin yemek hazırlayalım " dedi. Kızlar istemeye aldılar esmeyi kendi odalarına,kalacağı yeri gösterdiler.Esme odaya şöyle bir baktı,iki yataklı,ufak dolabı olan bir odaydı,Kızlardan biri "annem senin için şuraya yatak yapacak " dedi yeri göstererek. Esme,olur anlamında başını salladı,teyzesi üçünü nutfağa çağırdı "yemek yapmayı biliyormusun esme " Esme "evet,evde yemekleri ben yaparım teyze,annem hasta olduğ.." sözünü tamamlamadan sustu,teyzesi ağlamaya basladı,sonra toparlanıp "ne yemek istersiniz,köfte pilav yapalım mı?" kızlar "eveeet "dediler, esme cevap vermedi, teyzesi "esme istedigin bir sey var mı?söyle yapalım " " yok teyze,ne olursa benim için farketmez,yerim" dedi . Sonra hepsi bir şeyler yapmaya başladılar esme köfteyi hazırlayacağını söylediği için o işi oba verdiler,yemek hazırdı,sofra kuruldu,eniştesi işten gelmişti,hepsi yemeye oturdu,eniştesi biraz soğuktu,kızlar da öyle,bir tek teyzesi iyiydi,ilgiliydi.Yemekte kimse konuşmuyordu,teyzesi arada kocasına bakıyordu,esme lokmaları boğazın da düğüm olmuştu,rahat değildi,bir kaç lokmadan sonra,ziyade olsun deyip sofradan kalkıp odasına geçti.
O sıra da içerden sesler geliyordu,kapıya yaklaşıp dinlemeye başladı. Eniştesi "ne kadar kalacak burda,biz ancak kendimize yetiyoruz,babasının istemediği bir kızı biz nasıl kabul edelim" teyzesi " lütfen bağırmadan konuş,esme duyacak,annesini yeni kaybetmiş,biraz biz de kalsın sonra abime gidecek,ne yapayım kızı sokağa mı atalım,o benim yiğenim" "ben anlamam üç günden fazla kalamaz,istersen sen de onunla gidersin,ben çalışıp milletin kızına bakamam "
Esme,bir kez daha istenmiyordu,ama bu kez kendi gidecekti,kimse onu kovmadan ...
