Herkes uyurken sabaha karşı saat dört gibi,sessiz sedasız odasından çıktı,etrafına bakındı yabancıydı zaten bu evde,aşağı indi,kapıyı araladı,dışarıda hava henüz tam aydınlanmamıştı,kapıyı örttü hızlı adımlarla yürümeye başladı,nereye gideceğini bilmiyordu ama o evden uzaklaşmalıydı.
Akşamdan hazırladığı mektubu yemek masasının üzerine bırakmıştı.Ev ahalisi yavaş yavaş uyanıyordu,mektubu ilk gören eniştesi olmuştu,mutfakta ki karısına seslendi "senin ki mektup bırakmış,evden gotmiş farketmedin mi? " "nasıl, nasıl olur o odasın da değil mi?" koşarak odaya baktı kızları uyuyorlardı,esme yatağını düzeltmişti,gitmişti.Elinde ki mektuba baktı gözyaşları için de hızlıca açtı "teyzem,canım,anne yarım sana bunu yapmak istemezdim,seni huzursuz edemezdim,üzgünüm,mutlu ol,birgün sadece seni görmeye geleceğim,esme" teyzesi artık hıçkırıklara boğulmuştu,anlamıştı,akşam ki konuşmayı duymuştu esme.
Hızlandıkça gün ağarmaya başlıyordu, nereye gidecekti ki,kimseyi tanımıyordu,annesi tembihlemişti onu,kimseye güvenme diye,bir taksi durağının önünde durdu,içerde sadece biri vardı,içeri girmekle girmemek arasındaydı ki ,içerdeki adam kızı görmüş yanına gelmişti,adam beyaz saçlı,kilolu yaşlı biriydi "birine mi baktın kızım" esme cevap vermeden bir kaç adım attı, adam "korkma kızım,ben burda şoförüm sana yardım edebilirim" esme durdu,adama baktı,iyi huylu birine benziyordu,zaten başka çaresi de yoktu, "birine gitmek istiyorum,beni götürürmüsün" "tabi ki kızım adresvar mı" elinddki çantadan yırtık bir kağıdı adama uzatta "şuraya" adam "tamam kızım götürürümkimin kimsen yok mu" "yok,soru soracaksan kalsın,alma" "yok kızım sormam" adam kapıyı kilitleyip,kızı taksiye bindirip yola çıktı .Esme ye söz verdiği gibi soru sormuyordu,esme " kimsem yok,annem öldü ,babam başka bir kadınla evli beni istemedi " adam "üzüldüm,yaşın küçük diye sormuştum,başının belada olduğunu düşündüm" esme"iyiyim" dedi.Adam evli,hatta torunları varmış ,hem durağın sahibi hem de şoförüymüş,adı da Ahmet amcaymış,yani ona herkes seslenirmiş.
Uykuya dalmıştı,o kadar yorgundu ki,ruhu yorulmuştu Esmenin,Ahmet amca onu uyandırmıştı ,söylediği adrese yaklaşmışlardı,esme uyanmıştı,etrafa bakınıyordu ,yeni bir hayat kuracağı yere gelmişti...
