Η Αγάπη Μας Μια Θάλασσα

Πύργος

Η Θεοφανώ δεν έκλεισε μάτι όλο το βράδυ.Το πρωί πήγε στον οντά της μικρής και κάθισε μαζί της μέχρι να φύγουν για τον πύργο της.

"Να πάτε στο καλό,στο καλό"

"Αδελφέ μου"

Η Θεοφανώ αγκαλιασε το Σπήλιο και ανέβηκε στο κάρο πρώτη

"Κοριτσάκι μου,να προσέχεις"

"Καλό ταξίδι,πατέρα"

Η Μεταξία ανέβηκε στο μπροστινό κάρο πλάι στον Αντρει.

Η Θεοφανώ δεν είπε λέξη.Συντομα έφτασαν στο Μαρμάρι και μπήκαν στο καράβι για Γερολιμένα.Επιτελους είχε βρεθεί με τον Αντρέι σε καράβι και πήγαιναν στον πύργο τους με τη διαφορά πως εκείνος θα έμπαινε σπίτι της σαν άντρας την ανιψιάς της,η οποία που κοιτούσε ενθουσιασμένη τη θάλασσα ενώ είχε ξαπλώσει στον ώμο του

Η Θεοφανώ δε ξανακοίταξε προς το μέρος τους, έγυρε στο κατάρτι και κοιτούσε τη θάλασσα και τους γλάρους

"Καλώς ορίσατε"

Στο λιμάνι τους περίμεναν τα κάρα που θα κουβαλούσαν τα μπαγκαζια τους.

"Αρχόντισσα,καλώς όρισες"

Η Θεοφανώ έδωσε την κόρη της στην δούλα

"Να τακτοποιηθούν τα πράγματα τους"

"Μάλιστα, κυρά"

Η Θεοφανώ ανέβηκε στον οντα της και η Μεταξία με τον Αντρέι πήγαν στον δικό τους.Η μέρα πέρασε ήσυχα ώσπου ήρθε η νύχτα.

Η Θεοφανώ μόλις είχε κοιμήσει το μικρό Λεωνίδα,όταν άκουσε τη φωνή του Αντρέι

"Αρχόντισσα μου"

"Πιο σιγά, μπορεί να μας ακούσουν.. Αντρέι"

Η Θεοφανώ ένιωθε σα να χε γίνει δίχως τη θέληση της μέρος κάποιου κακόγουστου αστείου?Πως?Πως ήταν δυνατόν να ακούγονται και κει?
Πως μέσα από τα ντουβαρια περνούσαν τα χαχανισματα και τα αγκομαχητα τους.
Ο πύργος ήταν καινούργιος,θα πρέπει να μην ακούγονται ή τουλάχιστον έτσι ήλπιζε

Η Θεοφανώ άνοιξε το παράθυρο και κάθισε στο περβάζι ακούγοντας τους ήχους πιο καθαρά από το ανοιχτό τους παράθυρο.Τα αγκομαχητα του την έκαιγαν,οι αναστεναγμοί της την έκαναν να τρέμει.. Αμέσως ξεκουμπωσε βιαστικά τον κόμπο του νυχτικου της και άφησε τον κρύο αέρα να χτυπήσει το ιδρωμένο δέρμα της.

~~~

"Αγαπητή Μεταξία,

Ελπίζω να είσαι καλά.Σε σκέφτομαι συνέχεια από τη στιγμή που μου έγραψες για την κατάσταση σου.Αχ και να σε φιλούσα.Ελπιζω να πάνε όλα καλά και να προλάβω να γυρίσω μέχρι τη γέννα"