ÇEKİM YASASI

Hande'nin hikayesi...

Hande 3 yıldır 3. kez hedeflediği ve hayalindeki üniversite için çalışıyordu. Bu yıl o kadar çok yıpranmıştı ki ...

Geçen sene tercih yapıp son tercihine yerleşmişti. Tercihlerin açıklandığı an çok iyi hatırındaydı. Tatilde üniversitede para lazım olacağı için  işe girmişti. O gün biraz geç çıkmıştı  , saat akşam 10 gibiydi .  Eline tam telefonu aldığında bir sürü cevapsız arama olduğunu gördü.  Kalbi çok hızlı atmaya başlamıştı.  Hemen kendisini yaklaşık 20 kez arayan Ediz'in aramasına döndü.
-Alo , canım beni aramışsın,  herşey yolunda mı? Herkes iyi mi ? Niye bu kadar çok aradın,  ne ...hayır canım olamaz hafta ortasındayız ve daha 20 gün var açıklanmasına . Dur dur lütfen  , evet yoldayım. En fazla beş dakikaya evdeyim , evet evet tamam .
Hande koşar adımlarla evinin yolunu tuttu . Beş dakikalık koşuşturma ardından eve vardı. Kapıyı hızlı hızlı çaldı .Anneannesi kapıyı açmıştı
-Sakine hanım , hoşgeldiniz .  
(Hande hızlı hızlı anneannesine sarıldı hemen çantasını odasına bırakıp tabletini eline aldı.  Sonucuna bakmak için siteye girmeye çalışırken anneannesi ve annesi odaya girdi.)
-Hande hayatım tercih sonuçları açıklanmış , dedi anneannesi .
Annesi elinde telefonla biriyle görüntülü aramadıydı. Annesi telefonu Hande'ye çevirerek konuşmaya başladı.
- Handecim , Ediz aradı. O da heyecanla tercih sonucunu bekliyor .
- Ediz , balım bir rahat bırakmıyorsun ya , site dondu dur giremedim daha ... Ayhh , açıldı açıldı. Bilgileri giriyorum . Ayh bakamıyorum siz bakın lütfen.
Hande eliyle gözlerini kapatmış heyecandan titriyordu. Gece gündüz deli gibi çok çalışmıştı . Emeklerinin karşılığı gelmiş miydi?  İstediği yer gelmiş miydi ? Annesi ve anneannesi sonuç ekranına bakarken Ediz'e de görüntülü aramadan gösteriyorlardı. Herkes çok şaşkındı,  bi anda Ediz hattan düştü. Annesi ve anneannesi ise bi Hande'ye bi sonuç ekranına bakıyorlardı.  Anlam veremedikleri bi şey vardı. Annesi konuşmaya başladı,
-Hande'cim sistem senin tercihlerini değiştirmiş olamaz değil mi ?
Hande ellerini yüzünden çekerek görüş alanını açarak yerleştiği yere baktı. İzmir Ege Üniversitesi  hemşirelik fakültesi... Gözleri fal taşı gibi açılmıştı.
- Aslında,  ben , ben zaten diğer tercihlerimden biri gelecek diye son tercih hakkımıda kullanmak için eklemiştim en sona . Nasıl istediğim o kadar bölüm yerine buraya yerleşebildim?
Hande'nin gözleri dolmuştu kendini ağlamamak için zar zor tutuyordu. Annesi ve anneannesi kocaman sarıldılar. Annesi bir yandan Hande'nin pes edip akıttığı göz yaşını silerken bi yandan onunla konuşuyordu,
-Hayatım birşey olmaz ,  İzmir güzel bir şehir . Tam öğrenci yeri .Bi düşün sen , hem kazandın diye gitmek zorunda değilsin. Bi daha denersin , senin hayatın . Her kararında arkandayız biz.
Tam bu anda kapı çaldı Annesi kapıya yönelirken anneannesi gelip kocaman sarıldı Hande'ye.
- Bana bak Hande'cim dünyanın sonu değil,  senin hayatını yalnızca sen değiştirebilirsin. Ama iyice düşün tamam mi canım ne olmak istediğini,  ilerde nasıl ve ne şartlarda yaşamak,  hangi düzeydeki insanlarla  tanışık olmak istediğini tamam mı? Ailen hep arkanda ve seni destekliyor olacak .
Anneannesi yüzünde ona sıcacık bir gülümseyle bakarak cümlesini sonlandırıp odadan çıktı.  Hande'nin kafasını o kadar dolu ve bi o kadar boş hissediyordu ki . Ne yapmalı,  nasıl olmalıydı? Bi kez daha ders çalışmayı kaldırabilir miydi ? Emin değildi hiçbir şey için. Bi anda adının seslenildiğini duydu. Kafasını çevirip baktı.  Ediz gelmişti,  biraz sinirli duruyordu.
-Hande , nasıl tercihlerini değiştirirsin,  uzak mesafe ilişkisini istemediğimizi düşünüyordum.
Hande Ediz'e baktı,  sonra önüne dönüp üzgün bi ses tonuyla konuşmaya başladı.
- Ben , ben gelebileceğini hiç düşünmemiştim. Son tercihimdi. Büyük ihtimalle gitmem ,bilmiyorum.
- Nasıl büyük ihtimalle gitmem , ihtimali mi var yani ? Hande zaten aynı şehirde bile görüşemiyoruz. Farklı şehirlerde hayal edemiyorum bile . Bence böyle devam etmeyelim Hande,sen kararını verince konuşuruz. Zaten hedeflediğin bir şey değildi ve benimle Eskişehir'e gelecektin. Orda çalışacaktın sınava tekrardan. Bu fikirden vazgeçerken keşke banada haber verseydin.
- Özür dilerim ama bunu şuan değiştiremem, bana düşünmek için lütfen biraz zaman ver Ediz . Çok üzgünüm ve elimden hiç birşey gelmiyor .
Hande'nin gözleri dolmuş ve usulca bir göz yaşı akıp gitmişti. Boğazı düğüm düğüm olmuştu, sanki bir yumruk boğazındaydı da nefes almasını zorlaştırıyordu .Ediz hala bir şeyler konuşuyordu ama Hande kafasındaki kargaşadan ve göz yaşlarından hiçbir şey duymuyor anlamıyordu. Ediz bi anda durdu. Hande'ye döndü,  ağladığını ve yaptığı aptallığı anca fark edebilmişti. Bi an durdu , zihninden kendine kızıyordu.  Bi kaç dakikalık durgunluğun ardından Ediz Hande'ye dönerek yumuşak bir tonda yalvarırcasına özür dilemeye başladı.
- Hande , çok çok özür dilerim . Sadece çok şaşırdığım için düşüncesizce davrandım.
Ellerini Hande'nin yüzüne uzatarak hala sıcak olan göz yaşlarını sildi. Sonra Hande'ye kocaman sarılıp başına bir buse kondurdu.
-Tamam haklısın  canım , üzgünüm.  Evet , bence de biraz zaman vermek iyi olabilir . Sen düşün kararını ver .
Ediz bi kaç dakikalık sarılma ardından Hande'nin yüzünü ellerinin arasına alıp  kendi yüzüyle yaklaştırdı. Kocaman tebessümle yanaklarına buse kondurup kocaman sarıldı .
-Hande benim gitmem gerekiyor. Doğru kararı vereceğini düşünüyorum . Lütfen karar verene kadar konuşmayalım olur mu ? Fikrini benim için değiştirmeni istemem .
- Tamam , tamam . Ben düşünüp karar vereceğim en kısa sürede.
Hande Ediz odadan çıkarken arkasından gitti , kapıda uğurlayıp odasına geçti. Kafasının içinde ki ses hiç susmuyor ve bütün olasılıkları canlandırıyordu. Daha fazla düşünmemek için uyumaya karar verdi.  Sabah alınan kararlar hep daha doğruydu.