12 කොටස

90 9 7
                                    

දැන් පැය දෙකක් තිස්සෙ විතර මූ එකදිගට  ප්‍රැක්ටිස් වෙනව.. සිංදු තුන හතරක්  mix කරල හදල තියෙන Track එකට මේ නටන්නෙ හත් වෙනි පාරට විතර.. හැබැයි ඉස්සෙල්ල නටපු එක නෙවෙයි ඊලග පාර නටන්නෙ.. උගේ steps ඌටම මතක නෑ..

මම room එකේ කොනක වාඩි වෙලා mirror එකෙන් බලන් හිටියෙ තප්පරෙන් තප්පරේට වෙනස් වෙන ඒ facial expressions දිහා..

එදා මම කැම්පස් එකට ආව මුල් දවසෙ  දැක්ක මදහස් නෙවෙයි දැන් ඉන්නෙ.. දවසින් දවස ඌ වෙනස් වෙනවා.. දවසින් දවස ඌගේ වෙනස් වෙනස් පැති මම දකිනවා.. හැබැයි මම ඒ හැමදේටම තව තවත් බැදෙනවා.. එදා මම ඔහියෙදි කිස් කරපු මදහස්ට වගේම අද මේ මට පිටුපාල නටන නූර්ටත් එක වගේ මගෙ හිතේ ආදරේ පිරෙනවා.. එකම මනුස්සයෙක් ඇතුලේ එකිනෙකට හාත්පසින්ම වෙනස් විවිධාකාර පෞරුෂයන් තියෙන්න පුලුවන් බව ඇත්තටම  මම මදහස්ගෙන් දැක්ක..

මනුස්සයෙක් තවත් කෙනෙක්ට බැදෙන්නෙ ඇයි? ආදරේ වෙන්නෙ ඇයි?  කියල ඇහුවොත් කියයි එයාගෙ personality එක හරි attitudes හරි appearance එක හරි කියල.. ඒත් කවුරුහරි මගෙන් ඇහුවොත් ඇයි මං මදහස්ට මෙච්චර  කැමති කියල මට කියන්න හේතුවක් නෑ.. ඌ කලින් ඉදපු විදියට වගේම දැන් ඉන්න විදියටත් මං කැමති.. ඉස්සරහට මේ හැසිරීම තව වෙනස් උනත් ඒත් මම කැමති වෙයි.. 

භාවනා කරනවද  😒😒 ...  බෝඩිමට යමං.. රෑ වෙලත් එක්ක..

අහ්.. උඹ නටල ඉවරද..

ඉවර වෙලා දැන් ගොඩක් වෙලා.. උඹගෙ මනෝපාර දැන් ඉවර වෙයි දැන් ඉවර වෙයි කියල බලන් ඉදල බැරිම තැන තමයි කතා කරේ.. 😒

කාගෙද මේ guitar එක.. 🙄

දන්නෑ.....  වතික කිව්වා එද්දි අරන් වරෙන් කියලා ..

උබත් පිස්සුනෙ කෙලින්නෙ වෙලාවකට..  යකෝ ඕකෙ අයිතිකාරය හොයනවත් ඇති..  අර ගෲප් එකටවත් msg එකක් දාපං උඹ ඕක ගෙනියනවා කියල..

.

.

.

..............

බෝඩිමට ගිහින් එතනත් පැයක් එක හමාරක් guitar එකත් එක්ක ඔට්ටු වෙලා ඇදට පැන්නෙ නිදාගන්න බලාගෙන.. හෙට උදේ ගියාම  Talent Show එක ඉවර වෙනකන්ම ආයෙ බෝඩිමට එන්න වෙන එකක් නෑ..

COME WITH MEWhere stories live. Discover now