COME WITH ME

14 කොටස

බැල්කනියට වෙලා බියර් උගුරෙන් උගුර පහලට යවන ගමන් මං බලන් හිටියෙ ගේට්ටුව දිහා.. හිතේ පුංචි බලාපොරොත්තුවක් තිබුනා මම කැම්පස් එකේ නෑ කියල දැනගත්තම ඌ මාව හොයන් බෝඩිමට එයි කියල.. ඒක බොලද සිතුවිල්ලක් උනත් මේ වෙලාවෙ ඒකත් මට වටිනව..

ඇත්තටම නූර් ආයෙ සංඛ ලගට යයිද.. ඇයි සංඛ හදිසියේ ලංකාවට එන්නෙ.. එතකොට නෙතූ... නෙතූට මොකද වෙන්නෙ... නෙතූට කරල තියෙන්නෙ බොරුවක්ද.. මං හිතනවට වඩා දෙයක් මෙතන තියෙනව...

ඔලුව හරි බරයි.. ඒත් මට කාමරේට නොයා ඌ එනකන්ම බලන් ඉන්න ඕන උනා.. අවසාන සිගරැට් එකත් ලයිටර් එකට ලං කරන ගමන් මම ඔලුව ඉස්සුවෙ ගේට්ටුව ඇරෙන සද්දෙට.. බලාපොරොත්තු උන රූපෙ නොවුනත් ඒ ආව කෙනා දකිද්දි හිතුනා නූර් වෙනුවට මේ වෙලාවෙ වතික ආවෙ හොද වෙලාවට කියල...

ගේට්ටුව වහල ඇතුලට එන ගමන් මටත් රවල අඩියට දෙකට ගේ ඇතුලට ආව වතික නැවතුනේ මගෙ කාමරේ ඉස්සරහ...

මොකද බල්ලො යන දිහාක කියල යන්න බැරි 😒😒. මං මේ හොයල හොයල බැරිම තැන බෝඩිමට ආවෙ මේකෙ ඉන්නවද බලන්න.. අඩු තරමෙ තොට phone  එකවත් ආනසර් කරන්න බැරිද හු.. ත්..

කිරුලු ..

ඒ ඇයි මේ උබේ ඇස් ඉදිමිලා..
කිරුලෝ.. උඹ ඇඩුවද බං..

..

කතා කරපං බං..

මදහස් කෝ..

ආ.. ඌ කැම්පස් එකේ.. ඌට ලෙක්චර් යන්න කියල උඹ ඉන්නවද බලන්න මං මෙහෙ දුවගෙන ආවෙ.. මම හිතුවෙ උඹ අර පිකට් එකේ කොහේ හරි ඇති කියල..ඒක ඉවර වෙලත් පේන්න නැති තැන මං මේ ආවෙ..

මදහස් ලෙක්චර් එකේ... මම නෑ කියල ඌට ගානක්වත් නැද්ද.. වෙනදට මම නැත්නම් ඌ ලෙක්චර් එකට යන්නෙත් නෑ.. ඌට එහෙම ඉන්න පුලුවන්ද දැන්.. කොහොමද එක පාරට එහෙම වෙනස් වෙන්නෙ..

වතික හිටිය කියල  මගෙ ඇස් වලින් වටෙන කදුලු පේලි පිහිදගන්න මට ඕන උනේ නෑ....

ඒ උඹ ඔය අඩනවද.. කිරුලෝ උඹට මොකද වෙලා තියෙන්නෙ.. අනේ ප්‍රශ්නයක් නම් කියපං බං ඔහොම වෙන්නෙපා.. උඹ ඔහොම ඉද්දි මට බයයි යකෝ...

වතික..
.
.
.
.
.
.
මේ පාරත් මං පරක්කුයි බං... ඌත් මාව දාල යන්න හදන්නෙ...