COME WITH ME

22 කොටස

අපි හිටියෙ ගෙදර යන ගමන්...

අපි කියන්නෙ මමයි මදහසුයි..
එතකොට ගෙදර කිව්වෙ අපේ ගෙදර..

ඉරිදා දවසක හවස හතරට විතර අපි හිටියෙ ගොඩකවෙල ඉදල අපේ ගෙදරට යන ගමන්.. මම එන්න කිව්වම කිසිම දෙයක් ගැන ප්‍රශ්න කරන්නෙ නැතුව කිසිම දෙයක් ගැන පැමිණිලි කරන්නෙ නැතුව ඌ මාත් එක්ක ආව..

තවත් පැය බාගයක් ගෙවුන තැන අපි හිටියෙ අපේ ගෙදර..

නංගි මදහස්ව දැකල පස්වනක් ප්‍රීතියෙන් පිනා ගිහින් නටන්න පටන් ගද්දි මම මගේ කාමරේට ආව..

ඌට මේ ගෙදර නුපුරුදු නෑ..

වෙනද වගේම පුංචි මාව දැකලත් ගස්සගෙන ගෙට ගියේ එයාලගෙ ගෙදරට මම බලෙන් ආව වගේ... මම කට කොනෙන් හිනා උනේ මෙයාලගෙ ලයින් බහින්න තව වැඩි දවසක් නෑනේ කියල මතක් වෙලා...

මදහස්ට කාමයක් ලෑස්ති කරල දීල මම ආයෙම කෝල් එකක් ගන්න පහලට ආව.... අඩු තරමෙ මං දැන් මේ බිත්ති හතර ඇතුලෙ කෝල් එකක්වත් ගන්න අකමැති තරම්....

පහල බංකුවට වෙලා මනෝ පාරක් ගහගෙන ඉද්දි මං ලගට ආවෙ නංගි....
මගේම නොවුනත් කාලයක් මං මගේම කියල පරිස්සම් කරපු නංගි... හැබැයි තව දුරටත් මට ඒකිව දකිද්දි ඒ හැගීම ආවෙ නෑ....

අයියෙ..
මට කතා කරන්න ඕන...

ඔයාට මොනවද කතා කරන්න ඕන මාත් එක්ක...

මවාගත්ත හිනාවක් එක්ක මම ඇහුවෙ මගේ ලගින් වාඩි උන ඒ පොඩි කෙල්ලගෙන්... පොඩි කිව්වට පොඩි නෑ.. ඒකි දැන් ලොකුයි ...

එදා... එදා දවස ගැන..

කදුලු පුරවන් මගෙ මූන දිහා බලන් මේ කෙල්ල මතක් කරන්න හදන්නෙ ඉස්සර දවසක මේ ගෙදර සිද්ද වෙන්න ගිය අහස පොලොව උහුලන්නෙ නැති අපරාධයක් ගැන.. මගෙ පෙර පිනකට එදා ඒක සිද්ධ නොවුනත් මං ඉස්සහ ඉන්න මේ කෙල්ල ගැන තිබුන ආදරේ නැත්තටම නැති වෙලා යන්න ඒක හේතුවක් උනා..

එදා දවස ගැන කතා කරන්න දැන් පරක්කු වැඩී බං..
උඹ දැන් මොනව කිව්වත් උඹයි උඹෙ අම්මයි ගැන තියෙන අප්පිරියාව නැති වෙන්නෙ නෑ...

මට එතකොට 13යි අයියෙ.. මට... මට තේරුනේ නෑ ඒක වැරැද්දක් කියල... අම්ම කිව්ව දේ මම කරේ..