COME WITH ME

23 කොටස

කිරුලු ..
කිරුලු......  නැගිටින්න..

ම්හ්හ්..

නැගිටින්න.. අපි ආව..

මදහස්ගේ කටේ සද්දෙට ඇහැරිල වට පිට බලද්දි මගෙ ඇස් ලොකු උනේ මං ඉස්සරහ තියෙන හොටෙල් එක දැක්කම..

ඒ තිබුනෙ අම්මගෙයි තාත්තගෙයි විතරක් නෙවෙයි මදහස්ගේ තාත්තගෙත් මහන්සියෙ ප්‍රතිඵලය ..  Photos  වලට කොහොම උනත් ඇත්තටම මේක මෙච්චර ලස්සන වෙයි කියල මං හිතුවෙ නෑ..

මගේ  ඇස් ඉස්සරහ තියෙන්නෙ මං මෙච්චර කාලෙකට දැකපු යුනික්ම  හොටෙල් එක...

මට ඉර හද වගේ විස්වාසයි අම්මයි තාත්තයි ඉන්න දවස්වල මේක මෙච්චර දියුණු වෙන්න තරම් කාලයක් තිබුනෙ නෑ කියලා...  ඉතින් කොහොම උනත් මදහස්ගේ තාත්තා කියන්නෙ සුපිරි වැඩ්ඩෙක් කියන එක පිලිගන්නම වෙනව..

ඩාක් තීම් එකට හදල තිබුන buildings දැක්කම මේක බීච් සයිඩ් හොටෙල් එකක් කියල ඉස්සරයින් දකින කෙනෙක්ට හිතාගන්නවත් අමාරුයි.. ඒත් මං දන්න විදියට මේක මේ හොටෙල් එකේ එක කොටසක්  විතරයි...

මම කාර් එකෙන් බැහැල වටපිට බල බල හිටියත් මදහස් කාර් එකෙන් බැස්සෙ නැති නිසා මම එබිල බැලුවෙ මූ මොකද කරන්නෙ කියල...

ඌ බලන් ඉන්නෙත් උගේ ඇස් ඉස්සරහ තියෙන ඒ building එක දිහාම තමයි...  ඒත් අපි දෙන්නම බලන් ඉන්නෙ එකම දෙයක් දිහා උනාට මේ වෙලාවෙ අපේ හැගීම් වෙනස්... මම ඉන්නෙ මේ දේවල් දැකල පුදුම වෙලා.. ඒත් ඌ.. සමහරවිට ඒ ඇස්වල තියෙන්නෙ දුකක්.. කලකිරීමක් හෝ පසුතැවීමක් වෙන්න පුලුවන්...

යමු..

හ්ම්..

අපි දෙන්න reception එකත් පහු කරල ඇතුලට යද්දි අපේ ඉස්සරහට ආවෙ අපිට වඩා අවුරුදු පහ හයක වැඩිමල් පෙනුමක් තිබුන කොල්ලෙක්...
.
.