'ဒယ်ဒီ ဒီတစ်ခါလာရင် ဆောဆောအတွက်
မုန့်တွေဝယ်ခဲ့မယ်နော် ၊ ကတိပေးတယ်သိလား'
'ဟင့်အင်း..ဆောဘာမုန့်မှမစားချင်ဘူး
ဆော ဒယ်ဒီ့ကိုပဲ နေ့တိုင်းတွေ့ချင်တာ..
ဒယ်ဒီလာရင်ကို ဆောအတွက်ပြည့်စုံနေပြီမို့
ဒယ်ဒီသာဆောဆီခဏခဏ လာခဲ့ပေးပါ..'
ဖုန်းအသံလှိုင်းထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသည့်
သမီးဖြစ်သူအသံကြောင့် နားအနားကပ်ထားသည့်
ဖုန်းကိုင်ထားသောလက်များ အနည်းငယ်
တွန့်သွားရကာ ရင်ထဲ၌ အမျိုးအမည်မသိသော
ဆွေးဖွယ်ရာ ခံစားချက်တချို့ ဖြတ်ပြေးသွားလေ၏ ။
'အင်း... ဒယ်ဒီလာခဲ့မှာပေါ့
သမီးသာ စာကို..စာကို သေချာလုပ်ပြီး..
ပြီးတော့ ဘွားနမ်..တို့စကားကိုလည်း
သေချာနားထောင်နော်'
ဆို့နင့်နေသော ခံစားချက်တို့ကျေးဇူးဖြင့်
သူ၏ အသံခပ်ဩဩဟာ မပီမသနှင့်
ပျက်တောင်းပျက်တောင်း နိုင်သွားသည် ။
သို့သော် ကလေးဖြစ်တဲ့ သမီးကတော့
ဤသည်အား သေချာသတိပြုမိပုံမရဘဲ
သူ(မ)လိုရာကိုသာ ဆက်၍ပြောသည်။
'nae..သိပါပြီ ။ ဆောဒယ်ဒီ့ကိုမျှော်နေမယ်နော်
အခုတော့ ဆောကျောင်းသွားရတော့မှာမို့-T°'
ရုံးခန်းထဲရှိဆိုဖာများအနီး
ဆိုးလ်တစ်မြို့လုံးနီးနီး၏
ရှုခင်းပြင်ကို မြင်သာသည့်
မှန်ပြတင်းများအနားတွင် ရပ်နေခြင်းဖြစ်လို့
ရုံးခန်းတံခါးပွင့်သွားသံနှင့် အထဲသို့ဝင်လာသော
သားဖြစ်သူကို ရှင်းလင်းစွာတွေ့လိုက်ရသည်နှင့်
တပြိုင်နက် ပြောလက်စဖုန်းကလေးကို
မျက်နှာပြင်နှင့်ခွာကာ အနီရောင်ခလုတ်အား
'တီ'ခနဲမည်အောင် မြန်ဆန်စွာ နှိပ်လိုက်သည် ။
မျက်ဝန်းထက်မှစိုစွတ်နေလျက်ရှိသော
အကြည်ရောင်အရည်တို့ကိုလည်း
မမြင်ကွယ်ရာအားလှည့်၍ လက်ဖဝါးဖြင့်
ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိသုတ်ပစ်လိုက်ပြီး
သူ့ကိုအကဲခတ်သလိုကြည့်နေတဲ့
အီရန့်ကို မသိကျိုးကျွန်ပြုလျက်
ဆိုဖာခုံတွေကြား ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။
"ခဏနေ မင်းဆီလာတော့မလို့ပဲ.."
အီရန့်ကိုအကြည့်လွှဲလျက် အရှေ့တည့်တည့်အား
မျက်စိတွေပို့ထားရင်းဖြင့် သူဦးစွာစမိသည်က
ထိုစကား။
