Rose...| Remus John Lupin

-5-

~
Amelia'nın Hogwarts'a gelişinin üzerinden neredeyse bir ay geçmiş ve bu süre içinde Remus'lada William'lada yakınlaşmışlardı. Ama bu yakınlaşma arkadaştan öte değildi -yani sanırım-

İlk tanıştıklarında Amelia nekadar William'dan hoşlansada sonradan arkadaştan öteye gidemeyeceklerini anlamış ve ona olan hislerinden vazgeçmişti.
Bu hislerden vazgeçmesi Amelia kadar James ve Remus'u da rahatlamıştı.
Remus neden bilmiyordu ama bu kıza çekildiğini hissediyordu. Arkadaşları nekadar ondan hoşlandığını söylesede bunu reddediyordu. Sonuçta ondan hoşlanmıyordu değil mi?

Kızlar kahvaltı için büyük salona indiler ve çapulcuların yanına oturdular.
"Tam zamanında geldiniz. Profesör Dumbledore konuşma yapacak"
"Ne konu-"
"Evet sevgili öğrenciler, kahvaltıdan önce önemli bir duyurum olacak. Bu yılın quidditch maçları 1 ay sonra başlayacak, maç ile ilgili bilgileri bina profesörlerinizden ve quidditch kaptanlarınızdan öğrenebilirsiniz. Şimdi YUMULUN"
önlerine tonlarca yemek geldiğinde tüm öğrenciler neşeyle yemeklere gömüldü.

"James quidditch kaptanı sendin değilmi?"
"Evette neden?"
"Bende takıma girmek istiyorum"
James içtiği balkabağı suyunu masaya püskürttü.
"Takıma mı katılmak istiyorsun, saçmalama Lia sen süpürgeyi bile doğru düzgün kullanamıyorsun
"En son bindiğimi gördüğünde 9 yaşındaydık. Hem öğrenmiş olamazmıyım"
"James haklı Amelia, yaralanabilirsin"
"Of Remus, tamam katılmıyorum" sinirle yemeğine döndü.

"Hadi ama Lia, trip atma senin iyiliğin için öyle söylüyorlar"
"Ama ben katılmak istiyorum"
"Ben senin arkandayım Ame, hatta gel birlikte Profesör Mcgonagal'ın yanına gidelim ve takıma girmek istediğimizi söyleyelim"
Bu sefer Sirius içtiği suyu püskürttü.
"Ne senmi takıma gireceksin, Güldürme beni Marlene sen anca yedeklere girersin hatta dur yedeklere bile giremezsin"
"Öyleyse şaşırmaya hazır olun çünkü takımın yıldızları olucaz ve siz peşimizden imza diye tutturacaksınız. Hadi gel Ame"

Marlene Amelia'yı kolundan tutup masadan kaldırdı ve profesörler masasına doğru ilerlemeye başladılar.
"Profesör Mcgonagal sizinle bir konu hakkı da konuşmak istiyoruz"
"Tabiki kızlar, buyurun"
"Biz quiddtich takımına girmek istiyoruz"
"Takım kaptanı ile konuştunuzmu?"
"Evet ama James takıma giremeyeceğimizi söylüyor"
"Tamam ozaman, isminizi listeye yazın eğer James sorarsa da Profesör Mcgonagal'ın izni var dersinizi olurmu?"
"Teşekkür ederiz profesör"
"Rica ederim kızlar"

~
Amelia derslerden sonra dışarı çıkmaya karar vermişti. Odasına gidip
günlüğünü aldı ve karagöle doğru ilerlemeye başladı. Bağıran Barakanın tam karşısındaki ağacın altına oturdu ve günlüğünden yeni bir sayfa açıp çizmeye başladı.

Bu günlük onun için çok değerliydi çünkü ona vefat eden büyükannesi hediye etmişti. İçine günün nasıl geçtiğini yazıyor, bazenleri güzel bulduğu şeyleri yada kendi aklındaki şeyleri çiziyor bazende şarkı sözleri yazıyordu. Şimdide Bağaran Barakanın görüntüsünü ve hikayesini beğendiği için çiziyordu.
Birden yanına birinin oturmasıyla sıçradı ve elini kalbine götürdü.

"Ah Remus, ödümü patlattın"
"Özür dilerim korkutmak istememiştim"
Amelia gülümsedi ve Remus'un yanaklarını sıktı.
"Sorun değil seni küçük centilmen"
"Ee ne yapıyorsun burda?"
"Canım sıkıldı bende resim çizmeye karar verdim. Bağıran Barakanın hikayesini biliyormusun?"
"Evet, en hayaletli bina olduğu söyleniyor. Hatta hayaletler çok ses çıkardığı için ismi Bağıran baraka"
"Bence bu tamamen muggleların uydurması. Bir hayalet neden özgürce dolaşmak yerine bir ağaçta yaşasınki"

Remus gerginlikle elini ensesine attı.
"Ee, fotoğrafını çekmemi istermisin. Hem günlüğüne anı olarak koyarsın?:
"Bu harika bir fikir ama bekle üstümü düzelteyim. Kötü çıkmak istemem"
"Bu mümkün değilki"
"Teşekkür ederim. Tamam hazırım nereye geçeyim?"