Bir müzik açtı telefonunda ve sıranın üstüne koydu.
Yanıma geldi ve elimi tutup beni ortaya çekti.
"Tek derdin dans partnerini bulamamak olsun."
Belimi kavradı ve sıkıca elimi tutmaya devam etti. Elimi omzuna koydum.
Sonra yavaşça dans etmeye başladı ve ben de onunla dans etmeye başladım. Beklenmedik bir şekilde çok güzel dans ediyordu.
"Daehyun, dansla alakalı hiçbir şey bilmiyor."
"Sen?"
"Dans etmek tercihim değil ama dans etmeyi biliyorum ve emin ol ondan çok daha iyiyim."
"Ne bakımdan?"
"Her bakımdan."
Tuttuğu belimi bırakarak beni döndürdü ve sonra tekrar belimi sararak yere doğru eğdi.
Yüzüme eğilerek "Böyle gidiyordunuz değil mi?"
"Evet." dediğimde kaldırdı beni ve tekrar normalce dans etmeye başladı.
"Şimdi partnerim sen mi olacaksın?"
"Seninle burada dans etmem yeterli ve açık bir cevaptı."
"O zaman provalara da sen geleceksin." dediğimde gözlerini gözlerime dikti.
"Benden başka kim gelebilir zaten?"
"Kimse."
"Ben de öyle düşünmüştüm."
Yavaşça dansın sonuna geliyorduk. Normalde belimdeki elini çekmesi gerekiyordu ki yanına geçip selam verebileyim ama çekmedi elini.
"Heeseung."
"Hm?"
"Elini çekmen lazım."
"Ha doğru, pardon." dedi ve elini çekti. O elini çektiğinde ben de elimi çektim ve yanına geçtim ama selam vermedik. Gerek yoktu.
"Eee ne düşünüyorsun partnerin hakkında?"
"Bu kadar iyi olmanı beklemiyordum."
"Lee Heeseung ve becerileri işte."
Kıkırdadım ve "Haklısın." dedim.
"Ee ne olacak şimdi?"
"Ne ne olacak?"
"Bu Daehyun hakkında."
"Yarın hocaya gidip her şeyi anlatacağız."
"Peki bize yansır mı?"
"Ha? Saçmalama bize niye yansasın? Burdaki mağdur sensin." dedi ve işaret parmağıyla alnıma vurdu.
Gülerek "Acıdı." dedim. O da benimle gülüp "Acısın." dedi.
