"Jaeyun."
"Hm?"
"Prova var."
"Gelmeyeceğim."
"Neden?"
"Canım istemiyor. Hocaya ağrısı varmış dersiniz."
"İyi tamam." dediler ve sınıftan çıktılar.
Sıraya yattım.
Hoca içeri girdiğinde tuvalete gitmek için izin aldım ve sınıftan çıktım.
Aşağı kafeteryaya indim ve kahve alıp oturdum.
Kafetaryanın camından okulun bahçesi gözüküyordu ve okulun kameralarının görmediği kör bir noktayı dibine girersen ya da yanına oturursan görebiliyodun. Ben de camın tam yanına oturdum.
Elimdeki kahveyle dışarı izlerken dışarı çıkan Heeseung'u gördüm.
Etrafa bakındı sonra bahsettiğim yere gitti. Kenara oturdu ve cebindeki sigara paketini çıkardı. İkinci dersteyiz ve daha kahvaltı bile yapmadığına o kadar eminim ki.
Sigarasını yaktı ve yere bakarak bir duman çekti.
Aklında bir şey vardı ve o şeyin o çocuk olduğuna o kadar emindim ki.
Devam et aynı çocuğu düşünmeye ve seni hayatı boyunca umursamayacak birinin peşinde koşmaya.
Ben onu izliyordum o da yeri.
Fark etmiş olmalı ki kafasını kaldırdı. Kafasını kaldırdığı an göz göze geldik.
Gözlerimin içine baktı bir süre ama ben dayanmadım ve kalktım. Bardağı çöpe attım ve tuvalete gittim. Zaten birazdan teneffüs zili çalacaktı.
Saçımı başımı düzelttim. Sonra dediğim gibi zil çaldı.
Zil çaldığında tuvaletten çıktım ve Jisung'ların yanına gittim.
Onlar da çıktı zaten.
"Nasıl geçti?"
"Güzeldi de Daehyun da gelmedi. Neden?"
"Daehyun mu?"
"Evet, hocaya sorduk. Hoca da bir şey söylememekte ısrar etti."
"Söylemiş."
"Neyi? Kim?"
"Bir şey değil."
Sınıfa gittik. Dersler geçti ve sonunda son dersin de sonu geldi.
Ayaklandığımda Jisung "Söyleyecek misin artık?"
"Cidden Jisung biraz kafamı toplamam gerekiyor. Yarın görüşürüz." dedim ve arkamı döndüm.
"Heeseung'la alakalı ve Heeseung da biliyor değil mi?"
Derin bir nefes alarak Jisung'a döndüm.
"Arkadaşına söyle eğer aklında hâlâ başkaları varsa bana yaklaşmasın." dedim ve arkamı dönüp sınıftan çıktım.
Heeseung'la aynı anda çıktık. "Bir bu eksikti."
Göz göze geldiğimizde gözlerimi direkt kaçırdım ve hızlıca merdivenlerden inmeye başladım. Sanki acelem varmış gibi ama yoktu.
Ben sadece yüzünü bile görmek istemiyordum.
Hızlıca indim aşağı ve çıktım okuldan.
"Jaeyun!"
Bir ses, çok tanıdık bir ses...
