Sabah okula geldim. İçeri yürürken nedensiz bir şekilde koridordaki herkes bana bakıyordu.
Bana bakıp beni işaret ediyordular.
"Ne oluyor amk?"
"Günaydın." dedim ve sınıfa girip çantamı astım.
"Jaeyun."
"Efendim?" dedim ve Jisung'a baktım.
"Bu ne kanka?"
"Ne ne kanka?"
"Bu ne kanka?" dedi ve telefonunu bana tuttu. Bir fotoğraf. Heeseung'un yüzüme eğildiği.
Kafamı kaldırdım ve Jisung'a baktım.
"Kanka siz ne ara oldunuz amk?"
"Olmadık."
"E bu fotoğraf ne-"
"Jaeyun."
Heeseung'un sesiydi. Heeseung'u görenler ikimizi işaret etmeye başlamıştı.
Hızlıca yanıma geldi ve elimi tutup beni sürüklemeye başladı.
"Napıyorsun? Nereye?"
"Bunu kimin yaptığını bulmaya."
Elimi elinden çektim. Çektiğimde durdu ve bana döndü.
"Ne oldu?"
"Zaten fotoğraflarımız yayılmış, insanlar daha çok yanlış anlayacak."
"Bırak kim ne anlıyorsa anlasın."
"Anlamasınlar, istemiyorum."
"Neden istemiyorsun?"
"Hoşuma gitmiyor."
"Nasıl yani?"
"Boş ver."
"Ne boş ver Jaeyun? Söylesene."
"Bir şey yok. Bir yere gidiyorsak eğer el ele gitmemiz gerekmiyor."
" Sen söyleyene kadar şurdan şuraya gitmeyeceğim."
"Ya neden anlamamakta ısrar ediyorsun? Başkasını seven biriyle hakkımda çıkıyorlar dedikodularını istemiyorum."
"Ha." dedi ve elini çekti.
"Aklında biri zaten varken bana da yaklaşmanı istemiyorum Heeseung."
"Haklısın, özür dilerim."
"Önemli değil, sınıfa gidiyorum ben." dedim ve Heeseung'u orda bırakıp sınıfa gittim.
Hızlıca sınıfa girdim ve sırama oturdum.
"Ne oldu lan?" diyerek yanıma oturdu Jisung.
"Yok bir şey."
"Bu fotoğrafla-"
"Bir şey değil amk. Heeseung'la dans provasını yapıyorduk."
"Ne-"
"Cidden konuşmak istemiyorum. Sonra konuşalım."
"İyi tamam."
