Mesajları unuttuğumu fark ettiğimde telefonumu aldım.
Heeseung:
Jaeyun, konuşalım mı?
Jaeyun:
Ne konuşucaz?
Heeseung:
Biliyorsun ne konuşucağımızı
Jaeyun:
Uzatma Heeseung
Heeseung:
Haklısın, özür dilerim
Jaeyun:
Neden özür
dileyip duruyosun?
Heeseung:
Hatalı olduğum için
Jaeyun:
her neyse
konuşalım
ne konuşmak
istiyorsan
Heeseung:
Yüz yüze konuşsak daha
iyi olacak
Jaeyun:
Gelemem hiçbir
yere müsait değilim
Heeseung:
Sıkıntı değil, yarın
okula derse girmeden
konuşabiliriz
Jaeyun:
Yarın okula
gelmeyeceğim
Heeseung:
Geldiğin bir gün
konuşuruz o zaman
Jaeyun:
Yoklama
almayı bıraktılar,
gelmeyeceğim artık.
Heeseung:
Dans provaların vardı
Jaeyun:
Dansa çıkacağım
kesin değil, partnerim
yok ya artık
Heeseung:
Hocayla konuşmuştum aslında
Jaeyun:
Ne? Ne ara?
Heeseung:
Bu gün. Aslında bekledim provada
seni ama gelmedin.
Jaeyun:
Ağrım vardı
Heeseung:
Hocaya da öyle
söylediler, biliyorum
ama gerçeğin de
böyle olmadığını biliyoruz
Jaeyun:
Ne söylememi istiyorsun?
Hesap mı vermeliyim?
Heeseung:
Hesap vermeni
istemiyorum, sadece
seni merak ediyorum.
Ve neden gelmediğini.
Jaeyun:
Çünkü senin
orada olacağını
biliyordum.
Heeseung:
Nerdesin
Jaeyun:
Ha ne?
Heeseung:
Nerdesin?
Jaeyun:
Evde değilim
Heeseung:
Evde olup olmaman
umrumda değil, konum
at geliyorum
Jaeyun:
Müsait değilim
dedim
Heeseung:
Lütfen Jaeyun.
Yüz yüze konuşalım
çünkü cidden içim
rahat değil ve senin
içinin rahat olmadığına
ben de eminim
Jaeyun:
Rahat içim,
senin de olsun.
Gitmem gerekiyor,
görüşürüz.
Heeseung:
Peki, görüşürüz
