Omega olan Minho eski sevgilisinden hamile kalır ve zaten arası iyi olmayan annesi tarafından evden atılır.
Alfa olan Hyunjin ise şans eseri o gece dışarıdaydı kardeşi ile birlikte.
Minho bundan sonra mutlu olabilecek miydi?
Ya da Hyunjin yalnızl...
Selammmmmmmh Omegaverse ile geldim bu sefer taslaklarımdaydı atayım ilk bölümü dedimm
Yan ship Jilix Ana ship zaten Hyunho Jisung omega Minho omega Hyunjin alfa Felix alfa
Minho'nun sonradan aldığı göz rengi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalarrr
ʚɞ
"Hah şimdi de sürtük mü oldun başımıza?!"
"Anne... Yapm-" tam lafımı söyleyecekken annemin ağır elini hissettim yanağımda.
"Anne deme bana! Gitmiş birde hamile kalmış!"
"B-ben istemedim..." dedim kısık bir sesle.
Ben Lee Minho 19 yaşındayım. sevgilimle 1 ay önce ilişkiye girmiştik. Birbirimizi çok seviyorduk. Fakat o bana korunduğunu söylediği halde korunmamıştı ve olan olmuştu. Şimdi ise hamile olduğumu öğrendiğinde ilk koreden gidiş biletini alıp beni terk etmişti.
"Artık senin bir annen yok! Git bu evden" söylediği şey ile gözlerim fal taşı gibi açıldı. Bu saatte, bu halimle nereye giderdim ki?
"Anne saçmalama bu halimle nereye gideceğim?!"
"Orasını bilemem şimdi defol git buradan!" beni kolumdan tutarak fırlatmıştı resmen dışarı.
Acıyordum kendime. Böyle olmayı istemezdim. Ben daha anne baba sevgisinin ne olduğunu bilmeyen biriydim. Hem daha çok küçüktüm. Nasıl bakacaktım minicik çocuğa? Hem sevgi görmemişim ki sevgi vereyim...
Yavaş adımlarda karşıdaki parka ilerledim. Salıncağa geçtim ve sallanmaya başladım. Bir süre sonra da yıldızları saymaya başladım bitmeyeceğini bildiğim halde.
"Ne kadar güzel bir yıldızsın sen öyle... " en büyük ve parlak olan yıldıza hitaben konuştum. Elimi ona dokunmak istercesine uzattım ve derin bir nefes aldım.
Sonra ise elimi karnıma attım, "ben nasıl bakacağım sana tek başıma? Arkadaşım da yok ki arayayım... Tek kaldım koskoca dünya da!" bağırdım ve ağlamaya başladım sessizce. Acınası bir haldeydim. Okulda herkes uzak dururdu benden. Sadece sevgilim olan Yuta benimle olurdu. O da yalanmış zaten.
Yakınlarda hissettiğim alfa feromonuyla korkmuş bir şekilde gözlerimi etrafa diktim. Yakınlarda bir alfa vardı fakat neredeydi bilmiyordum. Birden salıncak sallanmaya başlayınca korkuyla çığlık attım.
"Hey sakin ol. Zarar vermeyeceğiz sana" bir alfaya bir de yanındaki omega olduğunu anladığım kişiye baktım. Tekrar gözlerimin dolduğunu hissettiğimde önüme döndüm.
"Hey neden ağlıyorsun?" omega olan önüme çöküp kafamı kaldırdı yavaşça.
"Bu saatte, bu soğukta ve bu kıyafetle burada durmamalısın. Bu bebeğin için de zararlı olur."
Bebek demesiyle birlikte tekrar ağlamaya başladım. Hamile omegaların gözleri pembemsi bir renk alırdı. Muhtemelen benimkilerde pembeleşmişti.
"Hey ağlama. Hadi eşini arayalım alsın seni."
Dediğiyle burnumu çekip kafamı kaldırdım yukarı. Anlatmalı mıydım?
"E-eşim yok"
"Ne? Nasıl eşin yok?" alfa anlamaz bir ifadeyle yanıma çöktü.
"Eski sevgilim yaptı bunu. Sonra hiçbir şey olmamış gibi beni terk etti!"
"Hey, pekala sakin ol tamam mı? Aileni arayalım mı?" gözlerim yanmaya başlamıştı tekrardan.
"Onlar beni attılar dışarı zaten..."
İkiside şaşırmış bir şekilde bakmaya başlamışlardı. Omega olan üzülmüştü benim için...
"Hyunjin ne yapacağız?" alfanın adı Hyunjin'di. Zararsız olduklarını anlamıştım en azından.
"Bilmiyorum Jisung. Onu burada bırakamayız." omeganın adı da jisung...
Bir anda Hyunjin bana döndü ve elini yanağıma atıp gözyaşlarımı sildi.
"Bak ben evde tek yaşıyorum ve acayip sıkılıyorum. İstersen ev arkadaşım olarak gelebilirsin" dediği teklife şaşırmıştım ama ona yük olmak istemiyorum sonuçta tek kişi değildim.
"Ben yük olmak isteme-" lafımı bölen şey konuşmasıydı. "Yük olmazsın hadi gel" kafamla onaylayıp omega ve alfayı takip ettim.
