3.Bölüm : ŞÜPHE.

31 12 28
                                    

Şüphe.Şüphe insanların sevgisinin,arkadaşlıklarının katilidir.Bir kere şüphe ettin mi, o hep seninle kalır gitmez.O insana karşı düşüncelerini ve hislerini değiştirir.

Bir kaç saat geçtikten sonra kapı çaldı.Ayşe kapıya bakmaya giderken Emir de gelenin kim olduğunu bildiği için kapıya doğru koştu.Serhat eve girer girmez Emiri kucağına alıp dudaklarını yanağına bastırdı.Emirin gözlerini kızarık şekilde görünce, "Emir sen ağladın mı?" diye sordu.

"Evet baba annem beni döv....."  diyecekti ki Ceyda hemen "Bu gün Zeynep her zamankinden daha çok nefessiz kaldığı için ağladı." dediğinde Emir ona kızgın bakışlar atıyordu.

Emir annesi tarafından defalarca dövüldüğü için gerçekleri babasına söylemek istiyordu.Aslında bunu bir kaç kez denemişti.Ama Serhat  her zaman ona inanmayıp Ceydaya inanmayı tercih ederdi.

Bir kaç gün Serhat karısında bir gariplik seziyordu.Ceydayı her akşam biriyle konuştuğunu görüyordu.Aslında Serhat böyle şeylere takan biri değildi.Ama konuşmalarında da bir gariplik vardı. "Olmuyor işte yapamıyorum.Bir türlü istediğime kavuşamıyorum." diyordu telefondaki kişiye.Serhat bir türlü anlam veremiyordu bu konuşmalara.

Serhat kapıyı aralayıp içeri girdiğinde,Ceyda telefondaki kişiye,"Telefonu kapatmam gerekiyor.Merak etmeyin ben Emirle konuşurum hocam." diyip Serhat'a döndü.Serhat karısına kaşlarına çatarak baktığı için Ceyda açıklama yapmak mecburiyetinde kaldı. "Emirin öğretmeni ile konuşuyordum.Emir hakkında beni bilgilendiriyordu." dedi.

Serhat kendisini karısının sözlerine inandırmayı başarsa da,içine şüphe düşmüştü.

Emir yine küçük kardeşlerinin odasındaydı.Onlarla kendi fikrince konuşuyordu.Birden kapı açıldı.İçeriye  girenin annesi olduğunu gören Emir ürkdü.Sinirle kendi çocuğunun yanına gelen Ceyda ona yine tokatı geçirmekde gecikmedi.Emir acıyan yüzünü tutunca annesi söylenmeye başladı. "Az önce gerçeklerimi söyleyecektin ha? Ben sana ne dedimiştim galiba unutmuşsun.Merak etme ben sana hatırlatırım." diye Emirin üzerine yürüdü.Ceyda Emiri itince çocuk kafasını yatağa vurdu ve acı içinde inledi.Elini kafasına bastırdığında elleri kana bulaşmıştı.Emir ellerindeki kanı görünce korkarak bağırdı."Balım yardım et.Tolga." diye küçük,savunmasız kardeşlerinden yardım istedi.

Emir yardıma ihtiyaçı olduğunda normal çocuklar gibi annesini ya da babasını çağırmıyordu.İşte en çok acıtan da buydu.O hep kardeşlerinden yardım isterdi.Babası hiç bir zaman ona inanmıyordu.O yüzden yardıma ihtiyacı olduğunda hep küçük kardeşlerinden yardım isterdi ve hep yardım istemekle kalıyordu.

Kim bilirdi ki büyüdüklerinde her şeyin farklı olacağını.....

Emirin sesini duyan Serhat koşarak odaya girdi.Gördükleri karşısında sertçe yutkundu.Bir karısına bir Emir'e bakıyordu.Emiri kanlar içinde gördü ve hemen yanına koştu."Emir, ne oldu sana böyle?" dedi.Daha sonra bakıcıyı çağırıp,karısına döndü."Neden yaptın çabuk söyle!" diye bağırdı.Ceyda kendisini toparlayıp, "Okulda kavga etmiş.Ben de akıllanması için ona vurdum." dedi.Serhat iyice çileden çıktı."Sen iyi misin?Çocuk kavga etdi diye onu vurdun mu? Hemen çık dışarı!" diye bağırdı.

Emirin kafasındakı yara büyük olduğu için hastaneye gitmek zorunda kaldılar.Çocukları ise Serhatın kardeşi bildiği bir arkadaşına bıraktılar.

Serhat Keremi kardeşi olarak görüyordu.Onlar yıllarca arkadaşlıklarını sürdürmüştü.Her zaman yapacakları bir iş konusunda  birbirinden yardım isterlerdi ve birbirilerini hep kollardılar.Arkadaşlıkları herkesi hayran bırakıyordu.

Arkadaşı Kerem karısından yıllar önce boşanmıştı.Evde küçük oğlu ile kalıyordu.Kendisi çalıştığı için çocuğuna bakıcı tutmuştu.Şimdi de çocuklarla bakıcı ilgilendiği için Kerem rahattı.

1 saat sonra:

Bakıcı iş saati bitdiği için evden ayrılmıştı.Artık çocuklara Kerem göz kulak olmalıydı.Bakıcı çocukları yatırıp gitmişti.

Kerem küçük çocukların yatağına yaklaşdı."Her şey istediğimiz gibi olacak.Merak etmeyin." dedi.Bir kaç dakika çocukların başında öylece bekledi.

Bir şey yapmaya çalışıyordu.Sanki gelecekte olanları hayal etmiş gibi çocuklara bakıyordu.Çocuklar ise olanlardan habersiz mışıl mışıl uyuyorlardı.




Selamlarr<33.Nasılsınız?

Normalde dün yeni bölüm atmalıyımdım. Ama bilgisayar bozulduğu için bölüm yazamadım.İyikide bu gün tamir edildi.Sizlere yeni bölüm ata bildiğim için çok mutluyum.Umarım beyenirsiniz.

Bu bölümde hikayeye yeni karakter girdi.Keremden nasıl bir vibe aldınız??

Sizce Ceyda kiminle konuşuyordu??

Not:

Arkadaşlar hala siz önceki yılları okuyorsunuz.Çünkü geçmişi bilmeden şimdiki zamanı okursanız hiç bir sey anlamayacaksınız.O yüzden hala geçmişi okumakta devam edeceksiniz.Bölümler daha da gizemli bir hal almaya başlayacak.

Sizleri kocaman öpüyorum.Satır-içi yorum yapmayı unutmayın.Kendinize iyi bakın<33


BİR ARADAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin