0.2

832 26 3
                                    

SELAMM ABİ KARDEŞ KURGULARINA BAYILAN BİRİ OLARAK BU KURGUYA BAŞLADIM UMARIM SİZ DE BEĞENİRSİNİZ.🍀

                                 🍀

Normal de geç kalkarken bugün üstüm de birinin bağırıp çağırmasıyla uyandım.Derin bir nefes aldım ve annemle konuşmaya başladım.

"Noldu anne,neden bu saatte uyandırdın."dememle bana bezmiş gibi bakmaya başladı.
"Hastaneden aradılar bizi çağırıyorlar."

En son annem zorla Demir eksikliğin var diye kan almaya götürmüştü o nun içindir diye düşünüp yataktan nefesimi sertçe vererek kalktım.
                                
Üstüme siyah  eşofman takımımı giydim ve annemlerin yanına gittim.Çok kötü denilecek bir ailem yoktu ama ilgisiz oldukları red edilemezdi.

Yanlarına gittiğimde babamı da görmemle sorgular gibi baktım."Noluyoruz gençler,niye sürü gibi gidiyoruz."hemen şakasına elimin tersini alnıma koydum"Aman allahım yoksa öleceğim de haberim mi yok."İkisi de hafif ama isteksiz bir tebessüm ettiler.Sonra ise dışarı çıktılar ben de bekletmeden siyah spor ayakkabılarımı giyip evden çıktım.

 
                                   🍀

Hastaneye yaklaşık beş dakika önce gelmiştik ve bir kadın bizi doktor odasına almıştı.Ama içeri de kimse yoktu.

Ben de sıkıldığım için telefon da Nida ile yazışıyordum.Nida ile aynı mahallede oturuyorduk ve o benim çocukluktan beri en yakım arkadaşım dı.Olayları öğrendikten sonra yarın mutlaka yanıma geleceğeni söylemişti.

Kapının çalması ile doktorun geldiğini düşünüp telefonu bıraktım ama içeriye benim yaşlarım da bir kız ve  5-6kişinin girmesi ile ne olduğunu anlamadan onlara bakmaya başladım.

Onlar da beni inceliyorlardı ama bu benim kendimi kötü hissetmeme sebep olmuştu.
Sonra bakışlarını üstümden çektiker ve boş yerlere oturmaya başladılar.

Bu kadar yakışıklılık Allah vergisi olamaz dimi.Hayır bunların hepsi kardeşse bari bir tanesi yakışıklı olmasın.

Ay bide bunların kız kardeşi yanmıştır.Erkek sinek geçse yanından diğer tarafı görüp gelir ya da gelemez.Bir tanesi bıraksa diğeri işi yarım bırakmak günahtır deyip daha fazla döver.

Düşüncelerim kapıdan doktorun girmesiyle kesil di.Ama bir dakika allahım acaba ünlümüyüm de Demir eksikliğim için bu kadar kişi geliyor.Çıkışta kesin selamlayıp çıkacaktım.

Doktorun konuşması ile ona doğru döndüm."Evet kan testlerinin sonucu çıktı.Sizin de düşündüğünüz gibi şu anki kızlarınız sizin kızınız değil.Deprem olunca karışıklık olmuş.Sizden hastanemiz adına özür dileriz."
Gözlerim dolmaya başlamıştı.Tam annemden neden demir eksikliği testi diye yalan söylediğini sormak için ayağa kalkmışken başımın dönmesi ile yere yığıldım.

1 saat sonra...

"Uyanır değil mi bi şey olmaz değil mi?tanımadığım birisi ağlayarak bunları söylüyor du ama ben baş ağrımdan doğru düzgün kim olduğunu ayırt edemiyordum.

Biraz daha kafam yerine gelince gözlerimi açtım başım da gördüğüm aşiret abiler ve bir kadın onun arkadında da bir adam beni endişeyle izliyorlar dı.

Gözümü açtığımı gören kadın gülerek daha şiddetli ağlamaya başladı.Neden ağlıyor diye düşünecekken aklıma bayılmadan önce yaşadığım olaylar geldi.Annem bu kadın benim annem olmalıydı.

Ama bana bakan annem nerdeydi ben şu anda onu istiyordum. Ne kadar kan bağı olmasa da onu bu yaşıma kadar annem bilmiştim.

Belki normal de çocuğuna göstereceğiz ilgiden daha az göstermiş olsa da normal hayatta iyi bir insandı.Evet bunu yaşayan her çocuk gibi ben de sorguluyordum dışarıdaki çocuklardan ne farkım varda annem onlara iyi bana kötü davranıyor diye.

Ama zamanla anladım sanmıştım.Sevgisini çok sevdiğine gösteremiyor sanmıştım.Ama bugün anlıyordum gerçekleri annem beni sevmiyordu.Belki kızı sanıyor du ama beni belki isteyerek belki istemeyerek sevmiyor du.

Ne kadardır bunları düşünüyorum diye düşünürken birden herkesin bana baktığını fark etmem ile ben de hepsine teker teker bakmaya başladım.

"Neden böyle duvara bakıyor."bunu söyleyen benim yaşlarımdaydı ve bana deli görmüş gibi bakıyor du.

"Delirmiş olmasın,kız zaten hastane de karışmış şimdi acaba burayı da deli hastanesiylemi karıştırdılar."

Kaşlarımı çatabildiğim kadar çattım ve başımın altında yastığı serum takılı olmayan elimle aldım ve ona doğru son gücümle fırlattım.

Birden herkes gülmeye başladı ben ve yastıkla bütünleşmiş çocuk dışın da.Herkes gülerken biz de sinirle birbirimize bakıyorduk.

Birden babam olduğunu düşündüğüm adam yatağa yaklaştı."Hadi bakalım ben doktoru çağırayım eğer iyisen evimize gidelim ve sen dinlen tamammı hem evde tanışırız?"

Onu başımla onaylamamın ardından odadan çıktı.

🍀

Evet eve gelmiş sayılırdık arabanın durmadı ile eve büyülenmiş gibi baktım buraya üç araba gelmiştik gelene kadar kimse ağzını açmamıştı.

Sonra ise benim yaşlarım da olan konuşmaya başladı."Ben Ege senin ikizin oluyorum."gözlerim açılabildiğince açıldı yerinden çıkmak üzereydi.Herkesim gülmesi ile birlikte ben de normal Halime döndüm ve devam etmelerini bekledim.

"Ben de Mert 26 yaşındayım"başımı sallamamla birlikte tekrar birisi konuşmaya başladı."Ben de Eymen 23 yaşındayım."herkes kendini bu şekil de tanıtmıştı geriye sadece bir kişi kalmıştı

"Ben de Ömer 29 yaşındayım."herkes nedenini bilmediğim şekil de kahkaha atmaya başladı gülmekten nefesi kesilen Eymen bana bi şeyler anlatmaya çalışıyordu.

Derin bir nefes daha aldı kahkahalarının arasından"ay yok inanma lan şuna 32 yaşın da bekar evde kaldı"derin bir nefes daha aldı ve tekrar gülmeye başladı.

Annem ve babam da gülüyordu.Annem çok güzel bir kadındı.Ama saç rengi Ege'ye benziyordu tipi ise bana.

Annem gülmeyi bıraktı ve ardından bana hafif tebessüm ederek konuşmaya başladı"hadi güzelim ben sana odanı göstereyim hem bugün yaşadıkların çok zor şeylerdi."onu onaylamam işe yukarı doğru çıkmaya başladık.

Evet çok zordu ama ben benimsediğim yere çok çabuk alışıyordum onlara bir abi veya anne şu an diyemezsin bu benim için çok zordu ama en azından çok çabuk alışmıştım.

Annem odanı gösterdi ve içeriye girmemi eliyle işaret ettim.Ben girdikten sonra oda benimle birlikte odaya girdi.

Bir şey söylicek gibiydi ama söyleyemiyordu.Onu rahatlatmak için derin bir tebessüm etti ve oda bana gülümsedi.

"Güzelim teşekkürler.Ama sen neden bu kadar güçlüsün annem teşekkürler annem bize kızamadığın için teşekkürler."artık çok şiddetli ağlıyor du

Daha fazla görmemi istemezmiş gibi eliyle ağzını kapatıp dışarı çıktı.

Ailenin ne demek olduğunu bugün görmüştüm ama daha öğrenmem için çok zaman vardı.

SELAMMM NASILDI HİKAYE YORUMUNUZU ALIYIMM.

EN SEVDİĞİNİZ KARAKTER SİZCE KİM OLUR💐

LÜTFENN OY ATIN VE YORUM YAPIN YORUM CEVAPLAMAYA BAYILIYORUM🍁

AŞİRET ABİLERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin