The mafia's weakness

Yoongi-12.Bölüm

Past(geçmiş)

-

Koltukta oturmuş ellerim ile alınımı ovalarken Jimin'in başımda bağırmasını dinliyordum.

Neden bu kadar fazla bağırıyor ve canımı sıkmaya çalışıyordu ki?

"Seni anlamıyorum Jimin."

Sakin ses tonum onu daha fazla sinirlendirmiş olacak ki sessiz eve kahkahasını bırakmıştı.

Gözlerimi kapatmış ellerimle alnımı ovalamaya devam etmiştim.

"Anlamıyorsun öyle mi? Anlamıyorsun.."

Sona doğru kısılan sesi dikkatimi çekmiş gözlerimi aralayıp ona bakmıştım. Elleri saçlarında bir o yana bir bu yana doğru yürüyüp duruyor ve ağlıyordu.

"Neden ağlıyorsun Jimin?"

"Yakalandık Yoongi!"

O bir Polis'ti ve bende bir Mafya. Ne kadar uyumluyduk değil mi? Büro bunu öğrenmişti ve Jimin beni eve acil bir şekilde çağırmıştı ancak toplantım olduğu için eve geç dönmek zorunda kalmıştım.

"Ne dememi istiyorsun Jimin?"

"Ne diyorsun ya sen!?"

"İlişkimiz bir hataymış gibi davranıyorsun!"

Sesimi yükseltmem ile göz yaşları akıyor kendini bir çıkmaza sokuyordu.

"İlişkimiz bir hata değil park! Ve sen bunu anlayamıyorsun. Sana söyledim öğreneceklerdi zaten."

Gözlerini açmış bana dikkatle bakmaya başlamıştı.. Başlıyoruz.

"Sen ihbar ettin değil mi?"

"Kafayı mı yedin sen?"

Artık dönmüyor bana üsten üsten bakıyor yüz ifademi çözmeye çalışıyordu. Ancak bu imkansızdı.

"Sen söyledin değil mi?"

"Jimin saçmalama artık. Neden sanki suç işlemişsin gibi davranıyorsun!?"

"Çünkü bu bir suç Yoongi! Biz bir suç işledik! Günah işledik! Sen bir katilsin, sen insanları öldürür cezalarını kesersin. Ben ise o katilleri hapise atarak özgürlüğü sağlayan biriyim. Neresi doğru bunun? Neresi doğru!?"

"Sonra konuşalım bunu Jimin sinirlisin."

Ayağa kalktığımda üstüme yürüyordu. Neden böyle yapmak zorundaydı ki?

"Bunu sana söyledim! Sen kabul ettin ve şuan beni suçluyorsun. Katil olmayı ben mi istedim sanıyorsun!? Saçma sapan davranışlarına bir son ver artık! Biz aşığız. Seni çok seviyorum ve sen.."

Kollarından tuttuğumda ağlıyordu.. çok savunmasız bir haldeydi onu ben bile böyle görmek istemiyordum.

"Ayrılalım Yoongi."

Şimşek çaktı. Dışardaki yağmur durdu. Her yer sessizliğe büründüğün de sadece kalp atış sesim yankılanıyordu odada.

"Hayır"

Ağzımdan tek çıkan cümle bu olmuştu. İstemiyordum. Nasıl tek başına böyle bir cümleyi üstelenbilir?

"Bu ilişkiyi tek başına yürütmüyorsun park Jimin! Ayağını denk almalısın bence. Ayrılmıyoruz o kadar."

Beni ittiğinde kararlıydı, ayrılmak istiyordu ancak ben onu bırakmak istemiyordum.

"Mesleğimi seviyorum Yoongi ve senin yüzünden mesleğimden olamam."