Kapıdan çıktığı an ilk olarak yüzüne baktım, anladığım kadarıyla ilk seans biraz zor geçmiş. Kapının yanındaki sandalyeye oturup başını arkaya attı, cebindeki anahtarı çıkarıp bana uzattı, "Ehliyetin var mı?" dedi. "Varsa sen kullan. Gidelim buradan."
Anahtarı aldım, elim eline saniyelik temas etmişti. Ayağa kalktı, önümden yürüdü, kliniğin kapısından çıkıp arabanın yolcu koltuğuna bıraktı vücudunu. Kısa bir bakış attım ona kapıyı kapattığı an.
Kapıyı açıp şoför koltuğuna oturdum, ayaklarımı debriyaja ve gaza koydum, kontağı takıp çevirdim. Kapıyı kapatıp kemerimi taktım, Alaz'a baktım, yorgundu, halsizdi, "Sana iyi gelecek şeyi biliyorum." dedim gülerek bana baktı, "Deniz havası..." diye söylendim.
Arabayı çalıştırıp debriyaja bastım, aynı anda ayağımı kaldırıp diğer ayağımla gaza bastım, araba hareket ettiği an direksiyonu sola çevirdim.
Onu Beykoz'a sahile götürdüm.
Bir süre arabadan inmedik, daha sonra Alaz kapıyı açıp dışarı çıktı, derin bir nefes alıp denize doğru yürümeye başladı. Arabadan çıktım, kağıyı kilitleyip peşinden ilerledim.
Boş bir banka oturdu, yanına oturdum, "Ne konuştunuz?" dedim, "Çok şey ama bir şey öğrendim." dedi.
Ona baktım, "Ne öğrendin?" dedim, gözlerini denizden ayırmadı, "Onlardan kaçmayacağım, en azından Ozan'la konuşacağım." dedi.
"O gün, 'beni öldürür' gibi bir şeyler söylemiştin." dedim, başını salladı, "Ecelim geldiyse vesilesi Ozan'dır..." dedi.
"Belki de iyi anlaşırsınız." dedim, dudağını büktü, "Belki de."
"Şimdi ne yapacağız?" dedim, gözlerini bana çevirdi, "Biz olacağız..." dedi.
"Biz." dedim, "Biz ne olacağız?"
"Biz olacağız." dedi, gözlerine baktım, "Anlamıyorum Alaz, ne anlatmaya çalışıyorsun?" dedim.
"Yaklaş..." dedi, "Biz olalım, boş boş gezmeyelim."
"Elini tutabileyim mesela, özgürce seni sevdiğimi söyleyebileyim."
Fısıldayarak konuştuğunda, tepkim: "Sen, beni seviyor musun?" oldu.
Alaz bir şey demedi, sadece sakince yüzüme yaklaşıp sol yanağımdan öptü, yutkunup, "Sen Hande'yle ne konuştun?" dedim. "Yani tam olarak ne konuştun?"
"Seni..." dedi. "Seni anlattım arkadaşına."
Omzuna vurdum, "Ben derdini anlat, çözüm yolu bulabilesin diye götürdüm seni oraya, beni mi anlattın saf salak aşıklar gibi!" dedim.
Omzunu ovuşturdu, "Sadece seni anlatmadım merak etme." dedi, sırtımı banka yasladım, "Hande benim çocukluk arkadaşım, şimdi gidip anneme anlatır." dedim.
Kolunu boynuma doladı, "Kaynanam kızar mı?" diye fısıldadı.
"Yok..." dedim, "Olalım!"
"Ne olalım?" dedi.
"Biz olalım Alaz."
"Olalım..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evimin Sahibi
RomanceBu eve taşınırken her şey normaldi ama o... O tüm anormalliklerin normalleşmiş ve vücut bulmuş haliydi. Deliydi, duvarları sevmezdi... Bildiğim tek bir şey var, onu bu hale sevmediği duvarlar getirmiş... (Evimin Sahibi & Evimizin Sahibi olmak üzere...
